ใจยอมรับ กับสิ่ง ทิ้งแปรเปลี่ยน
แม้วนเวียน เปลี่ยนใจใคร ให้ว่างเปล่า
แค่ยอมรับ แค่ปรับแสง แปลงเรื่องราว
แค่เริ่มก้าว กล่าวทักทาย กับความพ่ายแพ้ในใจ
เหตุและผล คนมากมาย หล่นหายจาก
ทั้งรักมาก ทั้งอยากหนี ที่อ่อนไหว
มีเวลา ให้อ่อนแอ แพ้เรื่อยไป
ทดเวลา ปล่อยว่างไว้ ในสักครา
ก็ยังคง เป็นเราเอง ที่แต่งเติม
ทั้งลดเพิ่ม ประเดิมท้า ว่าหนักหนา
แพ้ก็พัก รักก็ปล่อย ลอยไกลตา
อนิจจา ว่าไม่จริง ยิ่งกว่าใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
