ยืนคอยรัก ฉ่ำชื้น คล้อยคืนค่ำ ลำบากทนฝนพรำ ก็ทำเฉย คนแปลกหน้า อยากขอเป็น คนคุ้นเคย วอนเธอเผยหนทางสู่ ประตูทรวง เพียงเธอแง้ม แย้มพราย…ดุจควายเฒ่า- (555กลอนพาไป) กระโจนเข้า แทรกซึม อึมครึมช่วง เผด็จศึกรวบรัด นัดเคียงควง ทะลุทะลวง ด้วยคำรักหนักจนเซ [“คอย” = ฟรีเบิร์ดส (2525)] แฟชั่นวัยรุ่นยุคนั้น ต้องมี 5ย (ผมยาว เสื้อยืด กางเกงยีนส์ รองเท้ายาง สะพายย่าม) …ใครทัน ยกมือขึ้น…555 (สงสัยหลบหมด เกรงจะรู้ว่าวัย สอวอเหมือนกัน หึหึ) โซ…เซอะเซอ 1 พฤศจิกายน 2568 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 04:27:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > กลอนเปล่า > หัวข้อ: ณ สถานีรอคอย (ผู้ดูแล: แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ณ สถานีรอคอย (อ่าน 2553 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า