ไร้ฝนหยดรดรินเหมือนจินต์หมาย
ขอใจชายถ่ายมอบปลอบงามขำ
เป็นน้ำใจใสพิสุทธิ์หยุดระกำ
ล้างรอยช้ำอำลารักษาใจ
ขอเถิดหนาอย่าแลชะแง้ฝน
น้ำใจคนดลบันดาลความหวานไหว
ซาบซ่านซึ้งตรึงตรากว่าอื่นใด
ละมุนละไมใยสวาทยามพาดพัน
แม้นร้อนหนาวคราวใดไม่เหว่ว้า
เคียงอุราพาเพริศบรรเจิดฝัน
สิ้นความเหงาเศร้าโจมเข้าโรมรัน
จะสรวลสันต์หรรษาทุกคราคืน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
