คืนเศษรักปักใจนั้นให้พี่
ตนเองรี่ปรี่นำคำเสนอ
หว่านโปรยรักมากมายผู้ชายเจอ
ให้หลงเพ้อละเมอครวญถึงนวลนาง
โอ้ทรามวัยใจเอยไม่เคยอิ่ม
อยากเชยชิมลิ้มร่ำจนค่ำสาง
รักคงหวานซ่านใจอยู่ไม่จาง
จนยากวางขว้างปาด้วยอาวรณ์
หากวันใดใครเขาเบื่อเจ้าแล้ว
คงไม่แคล้วแก้วตาอุราถอน
คิดคะนึงถึงชายเคียงกายนอน
ร้องเพลงอ้อนสมรศรีอย่างพี่ยา...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
