จ บ กั น ไ ป เ สี ย ที

วันนี้...ขอเป็นฝ่ายหลบตา
เพียงเพราะไม่อยากให้เธอรู้ว่า.

..อ่อนไหว
ไม่อยากให้เธอรู้สึกผิด...ที่คิดจากไป
ไม่อยากเป็นคนรั้งเธอไว้...เมื่ออีกครึ่งใจเธออยากลา

ได้แต่มองฟ้า..

.แล้วถามตัวเอง...ว่าทำถูกหรือเปล่า
ที่หลีกทางให้เค้า...ยอมเป็นเพียงคนเก่าที่เธอห่วงหา
ฉันผิดมากไหม...โง่แค่ไหนที่เป็นฝ่ายจากมา
เพียงเพราะไม่อยากเสียน้ำตา...ระหว่างรอเวลาเธอตัดสินใจ

ขออยู่ลำพัีงให้มันจบ...แม้ต้องพบกับความขมขื่น
ดีกว่าทนกล้ำกลืน...ให้เธอมีคนอื่นถึงเมื่อไหร่
ถ้าการได้เธอมา...มันตามด้วยข้อแม้ว่า...ต้องแบ่งกับใคร
ฉันเลือกไม่มีเธอได้ไหม...เหนื่อยหัวใจเต็มทน

สงสารตัวเอง...จึงทำได้เพียงมองเมิน
ทั้งที่ใจอยากรู้เหลือเกิน...เธอรักเค้าหรือแค่สับสน
ยังรักกันอยู่ไหม...แต่ไม่รู้จะถามทำไม...เมื่อยังมีใครอีกคน
และฉันเองก็เจ็บซะจน.

..ไม่รู้จะทนฟังเพื่ออะไร

อย่าเหนี่ยวรั้งกันอีกเลยนะคนดี
ได้โปรด...ปล่อยมือฉันสักที..

.จะได้ไหม
อย่ามองกัน...ด้วยสายตาของคืนวันที่เคยมีใจ
ไม่ขอแบ่งเธอกับใคร...จบกันไปเสียที

เอ-มิ-กา