"กลัว"
อยู่ดีดีก็กลัว...จนตัวสั่น
เริ่มหวาดหวั่นว่าเธอจะเผลอไผล
ฉันไม่ได้วิเศษกว่าผู้ใด
ถ้าเปลี่ยนไปช่วยบอกแบบหยอกเอิน
อยู่ดีดีคิดถึงมาก...ยากบังคับ
แถมสลับกับเหงาเล่นเอา"เขิน"
คิดไปเองหลายช่วงแบบล่วงเกิน
ต้องเผชิญโศกซ้ำอยู่ลำพัง
อยุ่ดีดีห่วงหา...ว่าเธอห่าง
เว้นระหว่างช่วงหวานประสานหวัง
มิได้อยู่ดูแล...แต่จริงจัง
เธอจะยังเหมือนเก่าหรือเปล่าหนอ?
อยุ่ดีดีน้ำใส...เอ่อไหลล้น
เพราะยิ่งค้นยิ่งครวญยิ่งชวนหงอ
ดึงผ้าห่มปิดหน้าช่างบ้าบอ
เพราะต้นตอ...ที่รำพัน..มัน..ไม่มี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
