มิได้มองน้องเป็นเช่นลาโง่
ไม่เห็นโชว์แววเขลาให้เขาข่ม
น้องน่ารักจริงแท้ใช่แค่ชม
ช่างงามสมหญิงไทยและใจดี
มิได้เห็นเป็นลาอย่าคิดมาก
เพียงใจอยากชิดใกล้ได้จู๋จี๋
เพียงหมายปอง น้องด่ามาทุกที
เสียดายที่จริงใจ น้องไม่มอง
มิได้หมายคลายอารมณ์ชมแล้วทิ้ง
พี่รักจริงหวังเป็นเช่นเจ้าของ
นำรักแท้มามอบหวังครอบครอง
หวังได้น้องเป็นคู่อยู่นิรันดร์
แล้วไยมองว่าพี่เห็นเป็นลาโง่
โถโถโถคนดีพี่ไหวหวั่น
วจีน้องจ้องว่าพาจำนรรจ์
ตัวพี่นั้นมิหลู่มิดูแคลน
สล่าผิน