ตัวสำรอง-ของตาย..ขายขี้หน้า
รู้เสียท่าเธอแน่..ได้แค่เฉย
ที่หน้าด้านหน้าทนคนคุ้นเคย
เพราะเชลย..คือใจ..มั่นในรัก
ฉันนั้นหรือ..รับบทเหยื่ออดอยาก
แสวงของสนองปากเป็นฉากหลัก
ถวิลเธอทั้งทราบ มีด ดาบ ควัก
เตรียมจ่อปัก..ปาดเฉือน..ทั่วเรือนใจ
การหลอกล่อต่อกร..แน่นอนว่า
ทราบชะตาแต่หาก ยอม-อยากใกล้
จุดอ่อนที่..เธอรู้..อยู่ข้างใน
เธอก็ชอบ..จี้ไฟ..ให้ระเริง
ดูเหมือนรัก..สักครู่ดูเหมือนเล่น
เธอช่างเฟ้นเรื่องฟุ้งให้ยุ่งเหยิง
บทสวาสดิ์ฟาดซะ..เสียกระเจิง
บทจะเหลิงลืมหมด..ทุกรสรัก... 
...เป็นเพียงคนผ่านทางลางความคิด
ถ้อยนิมิตยังเอื้อเพื่อใช้หัก
บททดสอบของใจเธอให้พัก
แล้วสลักด้วยคำลวงเข้าทรวงใจ
...พาก่อสุ่มระเริงรักปักขยี้
สุดท้ายชี้ทางซ้ำคำหวั่นไหว
เอาเพลิงพิษฤทธิ์แรงแทงภายใน
เผาม้อดไหม้เหลือเพียงเถ้า...ที่เฝ้าดิน...
...ขอเอาบทสวาทวาดถ้อยไข
ทุกอย่างไร้สัมผัสปัดถวิล
ยื้อเพียงร่างต่างคอยรอยชีวิน
ติดราคินเป็นแผลอยู่มิรู้ลืม...
