...เพียงเพราะใจ...เราถึง...ซึ่งกันแล้ว
จึงร่วมแนว...ทางตรง...มาลงหลัก
สายสัมพันธ์...แห่งใจ...ยิ่งใหญ่นัก
สื่อนำชัก...คือจิต...มิตรไมตรี
..............................................
...เรามีเรา...เข้าใจ...ใช่ใครบอก
คำเย้าหยอก...คือโยงใย...ให้เข้าที่
ใครเข้าใจ...เจตนา...รู้ค่าดี
จิตวิญญาญ...แห่งกวี...ที่ต้องทำ
..............................................
...เพราะเรามี...สิ่งเดียวกัน...จึงมั่นรัก
ย่อมตระหนัก...แก่ใจ...ไม่ถลำ
จึงยังร่วม...รวมถ้อย...ร้อยลำนำ
สื่อสารคำ...เคียงใจ...ไปชั่วกาล...
.................................//ทอฝัน
