"รอยหยัก..ที่หนักใจ?"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
21 พฤษภาคม 2024, 10:30:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "รอยหยัก..ที่หนักใจ?"  (อ่าน 7368 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
28 สิงหาคม 2011, 06:08:AM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 06:08:AM »
ชุมชนชุมชน




“รอยหยัก..ที่หนักใจ?”


เมื่อพระพรหมให้สมองฟากสองหยัก
ด้านความหลงและรักมากไปหน่อย
ชีวิตจึงซึมกระทือ-คือสำออย
วันวันคอยนั่งเซื่องเรื่องน้อยใจ

๐ ยี่สิบสี่ชั่วโมงโยงเหนียวแน่น
ยากทดแทนเรื่องอื่นหยิบยื่นใส่
จมกับความกังวลปนห่วงใย
เฝ้าอ่อนไหวเสมอ..เธอผู้เดียว

๐ กับคำตอบที่ได้ไม่เต็มร้อย
และก็บ่อยเธอไซร้ไม่แลเหลียว
เหมือนกับฉันจมปลักรักผิดเกลียว
ที่ยังเทียวรักหลงปลงไม่เป็น

๐ สบรอยยิ้มเธอคล้ายไม่เต็มหน้า
บ่อยเธอชอบหลบตาคราที่เห็น
คาดเดาใจเนื้อทองสองประเด็น
รอยลำเค็ญเบื่อ-หลอกตอกย้ำทรวง

๐ เมื่อพลั้งเดินมาไกลในทางรัก
จนยากจักดิ้นรนให้พ้นบ่วง
เดินหน้าก็ท้อแท้แก่ภาพลวง
ถอยยิ่งหน่วงด้วยจิตพิษรักรุม

๐ ชายสมองสองฟากมากรัก-หลง
ทุกข์,พะวงตะกายไฟรักสุม
เป็นรองเธอเห็นได้ในทุกมุม
หลังเธอกุมมือเขาภาพเข้าตา..

ระนาดเอก

 อายแบบน่ารัก







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, กระต่าย, สะเลเต, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ทอฝัน, hort39, victoria's secret, พี.พูนสุข, เมฆา..., --ณัชชา--, ..กุสุมา.., คนเผาถ่าน, สล่าผิน, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, ตะวันฉาย, กังวาน, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

28 สิงหาคม 2011, 01:15:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #1 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 01:15:PM »
ชุมชนชุมชน

ลบรอยหยักจากสมองทั้งสองข้าง
รักที่จางเลิกรำพันเลิกฝันใฝ่
ลืมเสียให้หมดเลยเคยมีใคร
เก็บหัวใจเหงาเหงาเข้าลิ้นชัก

เสียเวลางอนง้อขอร้องเขา
รังแต่เศร้าไร้สุขเพิ่มทุกข์หนัก
มองหาหญิงคนใหม่เข้าทายทัก
เพิ่มรอยหยักอีกคราลึกกว่าเดิม
 สาวน้อยหัวเราะ
natcha

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : victoria's secret, คนเผาถ่าน, ..กุสุมา.., สล่าผิน, hort39, รพีกาญจน์, ระนาดเอก, ดาว อาชาไนย, ทอฝัน, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ตะวันฉาย, กังวาน, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

28 สิงหาคม 2011, 01:18:PM
..กุสุมา..
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 659

"ดอกคำหรือสีลาหรือกุสุมา"


kusuma_@windowslive.com
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 01:18:PM »
ชุมชนชุมชน


“รอยหยัก..ที่หนักใจ?”

๐ เมื่อพระพรหมให้สมองฟากสองหยัก
ด้านความหลงและรักมากไปหน่อย
ชีวิตจึงซึมกระทือ-คือสำออย
วันวันคอยนั่งเซื่องเรื่องน้อยใจ

๐ ยี่สิบสี่ชั่วโมงโยงเหนียวแน่น
ยากทดแทนเรื่องอื่นหยิบยื่นใส่
จมกับความกังวลปนห่วงใย
เฝ้าอ่อนไหวเสมอ..เธอผู้เดียว

๐ กับคำตอบที่ได้ไม่เต็มร้อย
และก็บ่อยเธอไซร้ไม่แลเหลียว
เหมือนกับฉันจมปลักรักผิดเกลียว
ที่ยังเทียวรักหลงปลงไม่เป็น

๐ สบรอยยิ้มเธอคล้ายไม่เต็มหน้า
บ่อยเธอชอบหลบตาคราที่เห็น
คาดเดาใจเนื้อทองสองประเด็น
รอยลำเค็ญเบื่อ-หลอกตอกย้ำทรวง

๐ เมื่อพลั้งเดินมาไกลในทางรัก
จนยากจักดิ้นรนให้พ้นบ่วง
เดินหน้าก็ท้อแท้แก่ภาพลวง
ถอยยิ่งหน่วงด้วยจิตพิษรักรุม

๐ ชายสมองสองฟากมากรัก-หลง
ทุกข์,พะวงตะกายไฟรักสุม
เป็นรองเธอเห็นได้ในทุกมุม
หลังเธอกุมมือเขาภาพเข้าตา..

ระนาดเอก

๐ คงไม่เหลือ..เยื่อใย..ให้กันแล้ว
คงไม่แคล้ว..โอดโอย..ด้วยโหยหา
คงมาถึง..ซึ่งวัน..เธอหันลา
คงเหว่ว้า..อาลัย..เธอไม่แล

๐ สัญญาเคย..เอ่ยปาก..เมื่อฝากรัก
บัดนีจัก..กลับกลาย..ดั่งคล้ายแส้
โบยลงไป..ในห้วง..กลางดวงแด
ฝากรอยแผล..แก่ฤดี..จากนี้ไป
 
ใยพระพรหมใจร้ายให้รักเขา
ลางเลือนเงาลวงฝันพรั่นพรึงหา
ทั้งห่วงใยทั้งรักน้องกานดา
ปรารถนารักเดียวไร้เหลียวแล
..กุสุมา..

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : victoria's secret, คนเผาถ่าน, --ณัชชา--, รพีกาญจน์, สล่าผิน, ระนาดเอก, ทอฝัน, พี.พูนสุข, ตะวันฉาย, กังวาน, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 สิงหาคม 2011, 02:28:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #3 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 02:28:PM »
ชุมชนชุมชน

ลบรอยหยักจากสมองทั้งสองข้าง
รักที่จางเลิกรำพันเลิกฝันใฝ่
ลืมเสียให้หมดเลยเคยมีใคร
เก็บหัวใจเหงาเหงาเข้าลิ้นชัก

เสียเวลางอนง้อขอร้องเขา
รังแต่เศร้าไร้สุขเพิ่มทุกข์หนัก
มองหาหญิงคนใหม่เข้าทายทัก
เพิ่มรอยหยักอีกคราลึกกว่าเดิม
 สาวน้อยหัวเราะ
natcha

๐ กลัวจะกลับ..ยับเยิน..จนเกินแก้
กลัวบาดแผล..แผ่ไป..ใหญ่เบ้อเริ่ม
กลัวแผลใหม่..ไปซ้ำ..ร่วมย้ำเติม
กลัวจะเพิ่ม..เติมแผล..ได้แต่รอ

๐ หากหมายพบ..สบฝัน..ดั่งมั่นหมาย
คงต้องชาย..ปรายตา..มองหา"หมอ"
มารักษา..ยาเยียว..เกี่ยวพนอ
อยากจะขอ..หมอ"ณัช"..ช่วยจัดยา......

๐ จะช่วยได้..ไหมหนอ..คุณหมอ"ณัช"
เรื่องผ่าตัด..ผลัดไป..เพราะไม่กล้า
แผลนี้ยัง.สดใหม่..ไม่นานมา
แค่ยาทา..ก็คลาย..จนหายดี.......


ซุบซิบนินทา
ช่างบังเอิญเหลือเกินหนอหมอไม่ว่าง
พี่ไปจ้างหมอใหม่ไว้ดูพี่
ด้วยมีงานประจำทำทั้งปี
คิดจะหนีหน้าหายก็หลายครั้ง

ทั้งเช้าสาย บ่ายเย็นไม่เว้นละ
งานหมอน่ะหนักหนาทั้งหน้าหลัง
อย่างตอนนี้ช่วงเย็นเห็นหรือยัง
หมอตั้งนั่งต่อกลอนออนทั้งวัน

 ขำขี้แตกขี้แตน
natcha

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : victoria's secret, สล่าผิน, รพีกาญจน์, ระนาดเอก, ดาว อาชาไนย, ทอฝัน, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ตะวันฉาย, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

28 สิงหาคม 2011, 04:12:PM
jampalow
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 18
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 19



« ตอบ #4 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2011, 04:12:PM »
ชุมชนชุมชน






จ้าวสำออยรอยหยักน่าหนักจิต
ต้องหามิตรรู้ใจไว้เสมอ
ถามคุณหมอเธอก็ไม่ออเออ
คงต้องเพ้อต่อไปใจเซซัง

น่าสงสารคนดีมีรอยหยัก
ลืมความรักมิได้ใจยังฝัง
เหมือนจำปาอกหักรักภินท์พัง
พอได้ฟังขอแนะนำลองทำใจ

รอยหยักนี้ลบเลือนยากจากสมอง
แบบนี้ต้องผ่าตัดสมองใหม่
ให้คุณหมอยัดนุ่นแทนลงไป
คงพอได้บรรเทาเจ้าสำออย


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, ระนาดเอก, ดาว อาชาไนย, ทอฝัน, รพีกาญจน์, victoria's secret, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ตะวันฉาย, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
29 สิงหาคม 2011, 08:36:AM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #5 เมื่อ: 29 สิงหาคม 2011, 08:36:AM »
ชุมชนชุมชน




...เมื่อหัวใจยังจดจำเรื่องครั้งเก่า
เกิดเป็นเงาตามคิดให้จิตสอน
่ก่อเป็นประกายทายทักปักใจทอน
ให้ร้าวรอนอนเจ็บเก็บไม่จาง

...กับทรงจำเป็นรอยหยักที่หนักอึ้ง
้้้น้ำตาซึ่งผึ่งไม่แห้งแฝงมิห่าง
รอเวลามาลบให้พบราง
สู่เส้นทางวางรอยหยักที่หนักใจ...


ตะวันฉาย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คนเผาถ่าน, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ระนาดเอก, เมฆา...

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s