“ จงพัก ณ เรือนใจของเรา “
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
11 พฤศจิกายน 2024, 02:20:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนความหวังดี > กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ (ผู้ดูแล: แป้งน้ำ) > หัวข้อ: “ จงพัก ณ เรือนใจของเรา “
หน้า: [1]
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: “ จงพัก ณ เรือนใจของเรา “  (อ่าน 4307 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
27 สิงหาคม 2010, 09:38:PM
masapaer
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 599


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 09:38:PM »
 ชุมชนชุมชน


“ จงพัก ณ เรือนใจของเรา “


ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อยเมื่อยอ่อนล้า
กับปัญหารุมเร้าเผาหม่นไหม้
สิ่งรอบข้างปะทะคละข้างใน
อุราไหวหวั่นท้อคลอน้ำตา

เสียงเฉลยเผยใจไม่กระจ่าง
เก็บซ่อนใจอ่อนบางอย่างแน่นหนา
ซ่อนความเหงาเคล้าเครียดเบียดอุรา
ฉายทุกข์ทางนัยนาว่าอ่อนแรง

มองตาฉันที่รักพักตรงนี้
ดวงฤดีที่เศร้าเงาทุกข์แกล้ง
ปล่อยให้น้ำผ่านตาที่พร่าแดง
หลั่งสินธุ์แห่งเนตรใสในทุกข์นั้น

ล้มตัวนอนที่รักตักฉันว่าง
ปล่อยดวงใจเคว้งคว้างหลับตาฝัน
จะคอยเป็นเพื่อนใจให้ทุกวัน
อย่าพึ่งดันขานกล่าวเล่าเรื่องใด

ฟังสิฟังเสียงนกวิหคเหิร
จงเพลิดเพลินธรรมชาติสะอาดใส
ทั่ววิมานถิ่นนี้มีเรือนใจ
เธอจะผ่อนร้อนไฟได้เบาบาง

หลับที่รัก..หลับตานิทราฝัน
หนุนตักฉันจวบฟ้านภาสาง
ขอให้ทุกข์ร่อนหายคลายเจือจาง
ฉันอยู่ข้างเธอแล้ว..ในยามนี้
 
 ยิ้มแก้มแดง
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 สิงหาคม 2010, 12:26:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #1 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2010, 12:26:AM »
 ชุมชนชุมชน

พี่ขอนอนหนุนตักมาพักไข้
ด้วยหัวใจแหลกแล้วน้องแก้วจ๋า
ธุระกิจผิดพลาดมันคลาดคลา
ทั้งเงินตราหายากลำบากครัน

ขอพักยกสักหน่อยกลอยใจพี่
ขอคนดีเมตตาอย่าเดียดฉันท์
หนุนตักนอนอ่อนอุ่นละมุนปัน
ขอหลับฝันทั้งคืนชื่นชีวา

ขอให้น้องร้องเพลงวังเวงแว่ว
กระซิบแผ่วข้างหูดูห่วงหา
ไหล่น้อยๆคอยรับซับน้ำตา
แม้เหนื่อยล้าเพียงใดไม่คร่ำครวญ

แม่ศรีเรือนของพี่ที่รอท่า
โปรดจงมารับขวัญวันคืนหวน
อกอุ่นๆหนุนนอนสะท้อนทรวง
ดั่งแดนสรวงบ่วงรักพักบ้านเรา

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s