ลมพัดพริ้วผิวแผ่วเบาเอาจิตทราบ
สงบนิ่งอิงแอบหลับ ณ ทุ่งกว้าง
อ่านหัวใจให้ยากจังฟังคำนาง
ฟังเสียงใจอันอ่อนบางบ้างลองดู
ฟังสิฟังฟังเสียงเพรียกเรียกเข้าหา
ละมุนอ่อนอ้อนขวัญมาช่างหวานหู
เสียงใจนางเสียงใจอ้ายจงฟังดู
คำตอบบอกให้รู้ดูแววตา
มะสะแป กุหลาบดงหลงทาง
สบสายตาคนดีพี่เก้อเขิน
เจ้าสะเทิ้นเอียงซบแล้วหลบหน้า
พูดไม่ได้ไอไม่ดังยังระอา
อยากพูดจาจากใจให้เจ้าฟัง
อันความรักหนักอกยกภูเขา
แต่สองเราเข้าใจกันหมั่นปลูกฝัง
แม้จะจนก็รักกันอย่างจริงจัง
ให้ความหวังเสร็จจากนามาแต่งงาน
หน้าหนาวนี้พี่จะมาหาพ่อแม่
เอาเถ้าแก่นั้นหนอมาขอท่าน
ไปหาฤกษ์หายามจากอาจารย์
พานวลน้องขึ้นวิมานบ้านนาเรา
ปรางค์ สามยอดขอบใจเจ้ามะสะแป ที่มาแจมด้วยจ้า
