ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

สวัสดี . .. ท้องฟ้าคืนหม่น
คืนนี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝน . .. พระจันทร์คงอ้างว้าง
อากาศเยียบเย็น ~ คนตายทั้งเป็นน้ำตาเอ่อล้นเป็นทาง
คนเดียวดายกับท้องฟ้าอ้างว้าง . . . ช่างเข้ากันได้ดี

คุณมีความสุขดีไหม?
ส่วนฉัน - - ฟ้ามืดลงทีไร . . ก็ร้องไห้คิดถึงคุณแบบนี้
ที่เคยรับปากก่อนลา ~ ว่าน้ำตาจะไม่มี
มันทำไม่ได้หรอกคนดี
ในเมื่อใจดวงนี้ "ยังรักคุณ"

ให้ฉันตายจากคุณไปเลยดีกว่า-
ที่ต้องหลับทั้งน้ำตา . . . และตื่นขึ้นมาอย่างว้าวุ่น
ทำไม? โชคชะตาไม่ขีดให้ฉันตายจากคุณ
เหตุใดจึงยัดเยียดความโหดร้ายทารุณ . .
. .. ไว้กับคนที่รักและบูชาคุณเรื่อยมา



คืนนี้ . . ท้องฟ้ามืดมนยิ่งนัก
คนขาดคนเคยรัก . .. อ้างว้างนักหนา
คนดี . . ฉันตั้งใจใช้ชีวิตร่วมกับคุณจนแก่ชรา
แต่ฉันคงเหมือนดาวที่ร่วงจากฟากฟ้า . .
. . ไร้หนทางกลับมาส่องแสงที่ใจใคร~*

[D]

[my smile]

ตากลมเย็น..ที่ปะทะ..หนาวไปถึงขั้วใจ
คงไม่มีคืนไหน..จะอ้างว้างเดียวดาย.ไปมากกว่านี้
ท้องฟ้าช่างมืดมิด..ไร้แม้แต่แสงดาว..ยามราตรี
ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนที่ไม่มีใคร หัวใจหวั่นไหว..เกินทน

หากจะมีหิ่งห้อย.บินไปมาบ้าง
ฉันคงไม่เคว้งคว้าง..สิ้นหวัง..และสับสน
อย่างน้อยก็พอมีแสงริบริบ..กระพริบแทนแสงดาว.ที่ขาดไป.ในท้องฟ้ามืดมน
มีเพื่อนเป็นหิ่งห้อย..บินเวียนวน.สักตัว.ก็อุ่นใจ



ม่าน.น้ำตา
ฉันไม่รู้จริงจริงว่า.มันไหลมา.ตอนไหน
รู้แต่คืนนี้มันเงียบงัน. จนเกินไป
ส่งผลให้คนรอคอย.ร้าวไหว ..แทบจะขาดใจ..เท่านั้นเอง

[ไม่รู้ใจ]

คืนนี้ . . ท้องฟ้ามืดมนยิ่งนัก
คนขาดคนเคยรัก . .. อ้างว้างนักหนา
คนดี . . ฉันตั้งใจใช้ชีวิตร่วมกับคุณจนแก่ชรา
แต่ฉันคงเหมือนดาวที่ร่วงจากฟากฟ้า . .
. . ไร้หนทางกลับมาส่องแสงที่ใจใคร~*

แป้งน้ำ

ในคืนฟ้าหม่น..
เมฆฝนโปรย..ปน..หยาดน้ำตาที่รินไหล
เยียบเย็น..เงียบเหงา..เหน็บร้าวข้างใน
เกินกว่าที่ใจอ่อนไหว..จะทานทน

ในบางคิดถึง..
มีทั้งสุขซึ้ง..อ้างว้างสับสน
ในความอ่อนล้า..ยังห่วงหาหนึ่งใครบางคน
อาจมีสักหน..จะข้ามพ้นความว่างเปล่าเดียวดาย

ไม่รู้ใจ

[amika29]

. . .บ า ง ที . . .
ชีวิตที่มี....ก็เหมือนไร้ความหมาย
ได้แต่ปล่อยให้สายฝนกระทบกาย
ในค่ำคืนสุดท้ายของความหวัง

. . . เ ห ง า. . .
จมอยู่กับความว่างเปล่าในบางครั้ง
...ยอมรับชะตา...ก้มหน้าเพียงลำพัง
ปล่อยให้ความหลัง...ประเดประดังเข้ามา

. . . อ้ า ง ว้ า ง . . .
ระหว่างทาง...ที่ต้องเดินไปข้างหน้า
ต้องเลือกทางไหน...ในค่ำคืนที่ไร้แสงจันทรา
ไม่อยากมองฟ้า...ฉันคงเหนื่อยและล้าเกินไป

เอ-มิ-กา