น้องเคยทำพี่อกหักรักสลาย
หมดความหวังครั้งสุดท้ายจนหม่นหมาง
แถมหัวดื้อมือถือสากแม่ปากบาง
เจ้าหนีห่างพี่ไปไกลไม่กลับมา
ปากเจ้าแคะแขวะเฉือนเหมือนคมมีด
หน้าน้องด้านเหมือนคอนกรีตแผ่นหนาหนา
ยังดื้อดึงดั่งแมวนอนตามตำรา
ดูรูปร่างหน้าตาน่าซื่อตรง
แต่ใจคดใจดำดุจลำโขง
ลดเลี้ยวโค้งวกวนจนลุ่มหลง
พี่ทดท้อรอความหวังนวลอนงค์
รักจบลงเพราะมือที่สองตามต้องการ
เส้นทางรักด้านความรักหักสะบั้น
เคยพูดคุยร่วมความฝันอย่างอาจหาญ
เคยสัญญาอยู่ร่วมสุขเกษมสำราญ
พบหนุ่มบ้านกลอนไทย..มีใหม่เลย
ปล่อยคนแก่เหี่ยวแห้งจนแห้งเหี่ยว
ปล่อยให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่เปิดเผย
ชวนทะเลาะเพราะรำคาญหาว่า..เชย
บางครั้งเย้ย..บอกเกริกคู..ดูเขาทำ
ริน ดอนบูรพา
๘ ม.ค.๕๗