| 12 มกราคม 2012, 11:16:PM |
|
ภู กวินท์
|
 |
« เมื่อ: 12 มกราคม 2012, 11:16:PM » |
 ชุมชน
|
 เธอคือแสงดาวที่หลบซ่อน….. ขณะที่ดวงอาทิตย์ สนิทไป
ปล่อยหัวใจเดินทาง กลางความฝัน
แม้สายฝนโปรยปราย เป็นรายวัน
ยังแอบมองหากัน จนวันนี้….. พยายามตามหา ความรู้สึก
ในส่วนลึกนึกเห็น อยู่เต็มที่
ริมหน้าต่างข้างบน คนไม่มี
เคลิ้มหลับกับเก้าอี้ ไร้วี่แวว….. เธอคือแสงแห่งดาว ที่หลบซ่อน
ทุกช่วงตอนอ่อนไหว หายใจแผ่ว
ในคืนมืด ฟ้าหนาว พรั่งพราวแพรว
คือดวงแก้วแวววับ ไม่กลับคืน….. เมฆหมอกบอกพระจันทร์ ฝันเจิดจ้า
หยอกน้ำตาฟ้าใส หัวใจตื่น
โอบกอดเงาทุกที ที่เขายืน
ถูกแสงกลืนขื่นขม ระทมนัก….. ฝันถึงดาวที่เดิม เติมชีวิต
ไม่รู้ทิศรู้ทาง ยิ่งห่างหนัก
เหม่อมองฟ้ายังนิ่ง หรือทิ้งรัก
ความเปล่าไร้เป็นหลัก ไหนจักมา….. สว่างให้แก่โลก อันมืดมิด
ทางชีวิตสดใส ในไม่ช้า
เพียงวันนี้ให้เห็น อย่าเย็นชา
ผ่านเวลามาพบ อย่าลบเลือน!…..  ภาพจาก denver-mind.blogspot.com |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, amika29, Prapacarn ❀, พี.พูนสุข, plang, ลมหนาว, Music, ขจาริน, สายใย, บ้านริมโขง, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย, เมฆา..., ..กุสุมา.., กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว, สิงขร, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, แป้งน้ำ, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 13 มกราคม 2012, 07:53:PM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 13 มกราคม 2012, 07:53:PM » |
ชุมชน
|
โอ้ดาวเคลื่อน เลื่อนคล้อย จันทร์ลอยหาย
จิตต์มิวาย คลายรัก ใครจักเหมือน
หวังดาวเดือน เพื่อนแท้ ก็แชเชือน
เจ้ากลับเบือน เลื่อนหลบ มิสบตา
เปรียบดังมีด กรีดซ้ำ แล้วย้ำเถือ
ดังอกใจ ใช่เนื้อ เถือหินผา
เจ็บกระไร ในกมล คณนา
ดุจอุรา ผ่าสิ้น แตกภินท์พัง
หวังดาวเดือน เกลื่อนนภา รักษาจิตต์
เปรียบเช่นมิตร ชิดใกล้ ให้ความหวัง
กลับวิโยค โศกซับ รับความชัง
สุมประดัง ฝังสนิท เต็มจิตต์เรา
จำต้องฝืน กลืนเก็บ ความเจ็บช้ำ
ซุกซ่อนงำ จำไว้ แม้ใจเหงา
ด้วยพิษรัก หนักเน้น เปรียบเช่นเงา
คอยแนบเนา เผาผลาญ ประหารจินต์.../
บูรพาท่าพระจันทร์ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., บ้านริมโขง, ดาว อาชาไนย, เมฆา..., สุนันยา, ..กุสุมา.., กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว, panthong.kh, amika29, ขจาริน, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ภู กวินท์, Design with love ᵔᴥᵔ, ลมหนาว, รการตติ, แป้งน้ำ, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 13 มกราคม 2012, 09:06:PM |
|
เมฆา...
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 13 มกราคม 2012, 09:06:PM » |
ชุมชน
|
  ๐ พุ่มดาวพราวพร่างพร้อย พร้อมพรู
ในท่ามยามอณู เนิ่นนั้น
แลเล็งเพ่งพิศดู ดาวเด่น ดวงเอย
กลับชัดตระหวัดชั้น หวั่นร้ายในที
๐ เมื่อดาวเกิดดับคว้าง กลางคัน
ด้วยฤทธิ์สิทธิ์แสงจันทร์ แจ่มจี้
ตระหนกตกใจพลัน เกิดพล่าน มานนอ
ระยับกลับหลบลี้ นี่ไซร้ใจดาว
๐ ฤาชังคนฝั่งนิ้ ที่แล
จึ่งซ่อนก้อนดวงแด ดิบไว้
ไร้เอื้อนช่างเชือนแช เฉยจิต ปิดฤา
วอนชื่นคืนดั่งไคล้ ก่อนนี้ที่เคย
๐ หรือต้องร้องพร่ำเพ้อ จึงพอ
ดาวเด่นถึงคืนทอ ทาบฟ้า
จักเซ่นเช่นว่านอ แล้วนั่น นวลเอย
เนตรหลั่งไหลอาบหล้า เพื่ออ้อนย้อนคืน ฯ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ..กุสุมา.., กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว, panthong.kh, สิงขร, amika29, ขจาริน, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ภู กวินท์, ลมหนาว, ดาว อาชาไนย, รการตติ, แป้งน้ำ, ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
|
|
|
