ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"ตบ?"~

๐

๐ ยื่นหน้าให้เธอตบครบสิบหน
ยังอาจทนยิ้มได้ให้เธอหยัน
ไม่เอ่ยพ้อทรามวัยให้โกรธกัน
ถึงหน้าสั่นใจชาฝืนหน้าทน

๐ คนชีวิตผิดหวังพลาดพลั้งรัก
เหมือนจมปลักหมองไหม้ใจสับสน
หากแผลใจเห็นง่ายใครได้ยล
กายคงล้นบาดแผลแลทั้งตัว

๐ ทั้งริ้วริ้วเนื้อเต้นเซ่นบาดแผล
ที่ถูกแส้รักไว้ฝังในหัว
เนื้อระริกไหวไหวใจระรัว
ที่เกลือกกลั้วรอยช้ำร่ำน้ำตา

๐ หากรองเก็บน้ำตาทุกคราร่วง
มาตักตวงดื่มกินถวิลหา
ร่างคงจมดิ่งสายนัยนา
ปิดฉากล้าอ่อนไหวที่ใจวน

๐ แต่ความจริงนิ่งเผชิญเกินใจรับ
เหมือนถูกจับใจขังนั่งฟังผล
ศาลพิพากสั่งใส่โซ่ใจคน
ล่ามไว้จนล้มหายตายทั้งเป็น
             
๐ ขอเชิญเธอตบได้ถ้าไม่รัก
หวดให้หนักร้อยหนคนเหลือเข็น
ตบที่หน้าฝังไว้ในเส้นเอ็น
แผลเนื้อเย็นสอนไว้ให้ลืมเธอ?"

ระนาดเอก

[ระนาดเอก]

๐ ยื่นหน้าให้เธอตบกลบใจเจ็บ
ที่ถูกเหน็บด้วยถ้อยบ่อยเสมอ
ผืนหน้าชาเลือดกลบที่พบเจอ
สอนคนเซ่อหลากหลายยามพ่ายนาง

๐ ตบด้วยรักดีกว่าตั้งหน้าเกลียด
ฟาดเต็มเหยียดยอมทนทุรนบ้าง
เจ็บที่เกิดเวลาพารอยจาง
ดีกว่าสร้างแผลใจเจ็บไม่ลืม..

[พิมพิลาไลย]

คิดว่าตบ จบดี มีด้วยเหรอ
กลัวว่าเจอ เธอสวน ควรสงสัย
ใครจะยอม ให้ทำ แบบจำใจ
เมื่อมือไม้ ไม่ด้วน ควรสู้กัน

ถ้าให้ตบ สลบแน่ แค่ฉิวเฉียด
ด้วยแรงเกลียด เสียดแทง แยงใจฉัน
ตบให้ตาย หายโกรธ โปรดรับมัน
ยื่นหน้าพลัน ฉันจะตบ สลบเลย

  กล้าให้ตบไหมคะ ฮา ฮา


พิมพิลาไลย

[ไพร พนาวัลย์]

จะยื่นหน้าให้เธอตบสลบเหมือด
ถ้าอยากเชือดก็จะสู้อยู่เฉยเฉย
อยากจะฆ่าหรือจะเฆี่ยนลงมือเลย
คนเชยเชยหน้าซื่อซื่อไม่ดื้อดึง

ขอเพียงน้องให้อภัยที่เคยผิด
แม้ชีวิตสิ้นชาติจะขาดผึง
ขออโหสิให้ไม่บึ้งตึง
เพียงน้อยหนึ่งหอมสักฟอดกอดก่อนตาย 

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ระนาดเอก]

คิดว่าตบ จบดี มีด้วยเหรอ
กลัวว่าเจอ เธอสวน ควรสงสัย
ใครจะยอม ให้ทำ แบบจำใจ
เมื่อมือไม้ ไม่ด้วน ควรสู้กัน

ถ้าให้ตบ สลบแน่ แค่ฉิวเฉียด
ด้วยแรงเกลียด เสียดแทง แยงใจฉัน
ตบให้ตาย หายโกรธ โปรดรับมัน
ยื่นหน้าพลัน ฉันจะตบ สลบเลย..(น้องพิมฯมือตบแปะ)

กล้าให้ตบไหมคะ ฮา ฮา


พิมพิลาไลย

๐ อยากให้เธอตบแป้งแปรงปัดคิ้ว
หน้าที่นิ่วค่อยแจ่มแย้มยามเอ่ย
ตบที่แก้มเยอะเยอะเถอะทรามเชย
พี่ขอเปรยคล้ายอั้มก้ำกึ่งกัน

๐ ทาปากนิดก็ดีสีสดสด
คราจุมพิศปรากฎรสฝากฝัน
เซ็ทผมให้สวยซึ้งตรึงชีวัน
แต่งครั้งที่หนึ่งพัน..นั้นพอแล้ว..(พี่ระนาดเอก)

[พิมพิลาไลย]

๐ อยากให้เธอตบแป้งแปรงปัดคิ้ว
หน้าที่นิ่วค่อยแจ่มแย้มยามเอ่ย
ตบที่แก้มเยอะเยอะเถอะทรามเชย
พี่ขอเปรยคล้ายอั้มก้ำกึ่งกัน

๐ ทาปากนิดก็ดีสีสดสด
คราจุมพิศปรากฎรสฝากฝัน
เซ็ทผมให้สวยซึ้งตรึงชีวัน
แต่งครั้งที่หนึ่งพัน..นั้นพอแล้ว..(พี่ระนาดเอก)

ตบไม่ไหวตรงไหนจะให้ตบ
ไม่อาจกลบความสวยด้วยเขาแจ๋ว
ดูความสวยของสาวช่างพราวแพรว
มีวี่แววนางงามข้ามภพเลย

สวยไม่เกรงใจใครได้ไงนี่
ทุกอย่างดีไปหมดสดจริงเหวย
พี่ระนาดชอบใจไปขอเลย
แม่ทรามเชยเลยไปเกิดเถิดแม่คุณ...ฮา หุย ฮา

พิมพิลาไลย

[chaipan1999]

จะยื่นหน้าให้เธอตบสลบเหมือด
ถ้าอยากเชือดก็จะสู้อยู่เฉยเฉย
อยากจะฆ่าหรือจะเฆี่ยนลงมือเลย
คนเชยเชยหน้าซื่อซื่อไม่ดื้อดึง

ขอเพียงน้องให้อภัยที่เคยผิด
แม้ชีวิตสิ้นชาติจะขาดผึง
ขออโหสิให้ไม่บึ้งตึง
เพียงน้อยหนึ่งหอมสักฟอดกอดก่อนตาย 

 

“ปรางค์  สามยอด”

หากน้องคลาย ใจจบ ไม่ตบพี่
อย่าหลีกหนี หน้าไป ให้ใจหาย
พี่มาเฝ้า ง้องอน ก่อนวางวาย
ไม่อยากคลาย สัมพันธ์ เมื่อวันวาน

แนบเนื้อนวล น้อลนาง ข้างอิงอุ่น
หอมละมุน บรรเลง บทเพลงหวาน
จูบสักนิด แทนรอยตบ นะนงคราญ
แล้วซึมซ่าน ผ่านวิมาน อันฉิมพลี

 

ทักทายครับ

[ระนาดเอก]

๐ อยากให้เธอตบแป้งแปรงปัดคิ้ว
หน้าที่นิ่วค่อยแจ่มแย้มยามเอ่ย
ตบที่แก้มเยอะเยอะเถอะทรามเชย
พี่ขอเปรยคล้ายอั้มก้ำกึ่งกัน

๐ ทาปากนิดก็ดีสีสดสด
คราจุมพิศปรากฎรสฝากฝัน
เซ็ทผมให้สวยซึ้งตรึงชีวัน
แต่งครั้งที่หนึ่งพัน..นั้นพอแล้ว..(พี่ระนาดเอก)

ตบไม่ไหวตรงไหนจะให้ตบ
ไม่อาจกลบความสวยด้วยเขาแจ๋ว
ดูความสวยของสาวช่างพราวแพรว
มีวี่แววนางงามข้ามภพเลย

สวยไม่เกรงใจใครได้ไงนี่
ทุกอย่างดีไปหมดสดจริงเหวย
พี่ระนาดชอบใจไปขอเลย
แม่ทรามเชยเลยไปเกิดเถิดแม่คุณ..(น้องพิมฯแชมป์ตบ)ฮา หุย ฮา

พิมพิลาไลย

๐ ดูละครเคยพบบทตบจูบ
นางเอกวูบถูกฤทธิ์จุมพิศอุ่น
ตบพระเอกทีไรให้ขาดทุน
คนดูลุ้นวาบหวิววิวเรทอาร์

๐ แต่ครั้งนี้ห่างไกลกับในบท
เพราะเธอจดรูปมวยสวยนักฆ่า
หมัดเธอหนักเหมือนค้อนปอนด์ทุบมา
ใครจะบ้าจูบเธอ..เจอต่อยตาย..(พี่ระนาดเอก)

[ระนาดเอก]

หู้ว!.นางเอก!..เฉกนี้มีหรือคะ?
ชื่อหนังเรื่องอะไรล่ะ..ที่จะฉาย?
ห๊า!..เลิกกอง..แล้วหรือคะ?..น่าเสียดาย
ไม่ได้ถ่ายต่อแล้ว...ว๊า!..แห้วกิน

สาเหตุที่เลิกถ่าย...อะไรคะ?
ห๊า!'ไรนะ...พระเอก...หัวเขกหิน
ถูกนางเอก..ต่อยสลบ..นอนซบดิน
เพราะว่าลิ้น...ติดพัน(แถม)ฟันไม่แปรง..(น้องเกล็ดนางเอก)

๐ เชิญพระเอกนะโม!โผล่มาหน่อย
นางเอกคอยเข้าบทโปรดแถลง
ยังไม่นอนอ้อนหาตาเยิ้มแดง
จรจากแหล่งบุรีรัมย์!ย้ำนั่งรอ

๐ เธอไม่ยอมแปรงฟันอั้นเอาไว้
ชุ่มเหงื่อไคลคราบเปรอะเปื้อนเลอะหนอ
หวังเข้าบทตบจูบ!วูบวาบจอ
นะโมหนออยู่ไหน..เกล็ด(นาคา)ใคร่คอย..(พี่ระนาดเอกผู้กำกับร้อยล้านจ่ะ)

[ระนาดเอก]

๐ เชิญพระเอกนะโม!โผล่มาหน่อย
นางเอกคอยเข้าบทโปรดแถลง
ยังไม่นอนอ้อนหาตาเยิ้มแดง
จรจากแหล่งบุรีรัมย์!ย้ำนั่งรอ

๐ เธอไม่ยอมแปรงฟันอั้นเอาไว้
ชุ่มเหงื่อไคลคราบเปรอะเปื้อนเลอะหนอ
หวังเข้าบทตบจูบ!วูบวาบจอ
นะโมหนออยู่ไหน..เกล็ด(นาคา)ใคร่คอย..(พี่ระนาดเอกผู้กำกับร้อยล้านจ่ะ)



แต่หัววันผันล่วงเข้าช่วงบ่าย
พระเอกหายสงสัยจะแอบหลอย
ผู้กำกับ..มองหาน้ำตาปรอย
พระเอกข้อย..ยูไส!...ไผบอกแน



ดูตากล้อง...ตาลาย..คล้ายจะหิว
ช่างแต่งหน้า..บีบสิว...ให้ตัวแม่
นางร้ายหาว...ถูกแอบถ่ายก็ไม่แคร์
ตัวประกอบจอแจ...แหม๋..!ยุ่งจริง

ผู้กำกับร้อนรนทนไม่ได้
วิญญาณใส่พระเอก...เสกเข้าสิง
รีบทรงเครื่องเสร็จสิ้นชุดหลินปิง
เข้าฉากกับแม่หญิง...นิ้งจังเนอะ!..(น้องเกล็ดนาเกลือ)
...(นางเอกจำเป็น)
 



ว้าววววว...ได้ประกบคู่กับผู้กำกับร้อยล้าน ตื่นเต้นๆ

๐ ถ้านางเอกคนนี้พี่ไม่เกี่ยง
ประกบเพียงเดี่ยวเดี่ยวแม้เหนียวเปรอะ(เหงื่อน่ะ!)
ใช้กล้องเดียวก็ได้ไม่ต้องเยอะ
ปล่อยทีมงานกลับเหอะ!เถอะอย่ามุง

๐ ว่าแต่ว่า!นางเอกเด็กหรือเปล่า
กลัวถูกพรากผู้เยาว์เข้าจะยุ่ง
ยอมสวมชุดหมีนี่แม้มีพุง
ขนนังนุงก็ยอม..พร้อมแสดง..(พี่ระนาดเอกผู้กำกับร้อยล้านจ่ะ)

ปล.เพื่อสปิริตของนักแสดง..เพราะไม่มีใครเห็นหน้าจ้า!
(แต่ขอเรียกค่าตัวจากนู๋เกล็ดซักร้อยล้านนะจ๊า)

[Kotchanan]

เถียงเอะอะโวยวายคล้ายจะยุ่ง
ถกผ้าถุงรี่ไป.. อ๊ายยย!! แสลง
ลุ้นเบิ่งบทตบจูบ.. อุ๊บ!! มดแมง
เลยแอบแช่งในใจให้จู๊ดจู๊ด.. ( )

ผู้กำกับร้อยล้านสายพันธุ์หมี(แพนด้า)
พระเอกผีโผล่ผลุบหลุบม่านรูด (ม่านบ้านกลอนฯ)
แสบฯสก๊อยใส่สเก็ตซ์เรตติ้งปรู๊ด-
แอบเกาหูด..  (ปิดสกู๊ปจุดธูปลา..)


ไทยมุงของหลบมุมก่อนครับทุกท่าน   
ขออภัย ทุกท่าน.. หากกระบวนการแซวสวนกระแสนิยม

[ไพร พนาวัลย์]

เกล็ดนาคามาใหม่มาดนางเอก
แต่ต้องเดินกะเผลกเขยกย่อง
คุณระนาดมาดนิ่มกระหยิ่มมอง
อยากจะลองสวมชุดหมีแทนจังเลย 

กชนันท์ “คุณบัว”มายั่วเย้า
ถกผ้าถุงวิ่งกระเส่าเอาแล้วเหวย
ไม่อยากมองสองพระนางจะลงเอย
อยู่เฉยๆดูเขาเข้าเลิฟซีน 

แต่ค่าตัวแพงจังตั้งจนสูง
อยากจะจูงมาสะกิดกลัวผิดศีล
ให้ลุงปรางค์แสดงแทนแปลงเป็นทีน(เอจ)
ขอสักซีนไม่เอาตังสักแดงเดียว 

แต่อย่าตบแรงเน้อ อิอิ 

หนูเกล็ดนาคา ตั้งแต่เข้า รพ.ออกมาแล้วนี่
เขียนกลอนน่าอ่านจัง โดนใจทุกๆช็อตเลย 

 

“ลุงปรางค์ จ้า”

    

[chaipan1999]

เกล็ดนาคามาใหม่มาดนางเอก
แต่ต้องเดินกะเผลกเขยกย่อง
คุณระนาดมาดนิ่มกระหยิ่มมอง
อยากจะลองสวมชุดหมีแทนจังเลย 

กชนันท์ “คุณบัว”มายั่วเย้า
ถกผ้าถุงวิ่งกระเส่าเอาแล้วเหวย
ไม่อยากมองสองพระนางจะลงเอย
อยู่เฉยๆดูเขาเข้าเลิฟซีน 

แต่ค่าตัวแพงจังตั้งจนสูง
อยากจะจูงมาสะกิดกลัวผิดศีล
ให้ลุงปรางค์แสดงแทนแปลงเป็นทีน(เอจ)
ขอสักซีนไม่เอาตังสักแดงเดียว 

แต่อย่าตบแรงเน้อ อิอิ 

หนูเกล็ดนาคา ตั้งแต่เข้า รพ.ออกมาแล้วนี่
เขียนกลอนน่าอ่านจัง โดนใจทุกๆช็อตเลย 

 

“ลุงปรางค์ จ้า”

    

ไอ้เรื่องเงิน กี่ร้อยล้าน ผมยอมสู้
แต่ห่วงอยู่ สังขารลุง น่าหวาดเสียว
นางเอกสาว แต่ละคน เอ๊าะเอ๊าะเชียว
กลัวหน้าเขียว หืดจับ จะดับลม(หายใจ)

แต่หากลุง ฟิตปั๋ง ยังเกินร้อย
เตะปี๊บบ่อย เสียงดัง ฟังกันขรม
ผมยอมจ่าย อีกร้อยล้าน ค่ายาดม
ให้ลุงปรางค์ เล่นให้สม บทเลิฟซีน

 


สอบเสร็จแล้วหรือครับลุงปรางค์

[chaipan1999]

หลังเลิกกอง..ส่องหน้า..ฝ้ากระจก(วิเศษเอ๋ยจงบอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพี อิอิ)
เกิดตระหนก ไยข้าจึงหน้าเหี่ยว
เพราะค่าตัวร้อยล้านนั่นแท้เชียว
หาทางเบี้ยวดีกว่า..หาไม่ทัน

โอ้ววว..เจอเเล้ว..ไทยมุง ยุ่งดีนัก
จับมาสัก ปาก,คิ้ว.ดั้ง..นั่งแทนฉัน
พ่อหลินปิงต้องหลงและงงงัน
แล้วคาดคั้นค่าตัวจากบัวน้อย  emo_24คริคริ

...........

ใครไม่รู้ ยืมเป็นสตั๊นท์ก่อนนะคะ...ขอบคุณค่ะ อิอิ
.....................
แหม๋ลุงปรางค์ ดีใจจังที่ชอบ
อย่างงี้ต้องเข้าโรงบาลบ่อยๆซะเเล้วเรา หุหุ

จะบัวใหญ่ บัวน้อย ผมไม่ว่า
แต่บัวแดง นั้นหนา ช่างแรงร้อน
เอาผ้าอะไร พันก้าน เจ้างามงอน
ยังแนบหมอน ทรงไม้เท้า ดูเข้าที

อีกใยบัว แดงแปร๊....ด ห้อยต่องแต่ง
เหมือนสำแดง เดชฤทธิ์ เข้าชุดสี
หากแม่บัว ขึ้นค่าตัว ผมให้ฟรี
แม้จะกี่ ร้อยล้าน ก็ไม่ยอม(จ่ายตังค์)
 


 

ออกจาก รพ. แล้วหรือครับ หายไวไวนะ[/center]

[Kotchanan]

เด็กแบกของกองถ่าย chaipan นี่
อย่ารอรีฉากต่อไปถ่ายกระท่อม
เตรียมยกน้ำยกท่ามาเสิร์ฟพร้อม
แล้วมาค้อมรับไปให้สองร้อย
(แซวนะคะ)

มาดวิ่งตัดหน้ารถให้บดแขน
จับอีแต๋นทับมาให้ขาห้อย
นางอิจฉาจูบ,ตบ ซบตาปรอย
แค่อยากสอยคำชมคารม (ลุง) ปรางค์
(แซวลุงปรางค์กับน้องเกล็ดฯ)


แต่ละตอนก่อนฉายถ่ายจนเหนื่อย
ไปแก้เมื่อยควงแขนถ้าแฟนว่าง
หวั่นก๊อสซิบเมาธ์มาว่าจืดจาง
เอ๊ะ!!ใครขว้างฆ้อนมา.. มุ่งฆ่าเรา.

(แซวแจ๋มอีกรอบ)

[ระนาดเอก]

หลังเลิกกอง..ส่องหน้า..ฝ้ากระจก(วิเศษเอ๋ยจงบอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพี อิอิ)
เกิดตระหนก ไยข้าจึงหน้าเหี่ยว
เพราะค่าตัวร้อยล้านนั่นแท้เชียว
หาทางเบี้ยวดีกว่า..หาไม่ทัน

โอ้ววว..เจอเเล้ว..ไทยมุง ยุ่งดีนัก
จับมาสัก ปาก,คิ้ว.ดั้ง..นั่งแทนฉัน
พ่อหลินปิงต้องหลงและงงงัน
แล้วคาดคั้นค่าตัวจากบัวน้อย..(เกล็ดนาเกลือ)  emo_24คริคริ

...........

ใครไม่รู้ ยืมเป็นสตั๊นท์ก่อนนะคะ...ขอบคุณค่ะ อิอิ
.....................
แหม๋ลุงปรางค์ ดีใจจังที่ชอบ
อย่างงี้ต้องเข้าโรงบาลบ่อยๆซะเเล้วเรา หุหุ

๐ ถูกรุมโทรมจนได้ไม่ฉงน
ใส่เฝือกจนอาหารทานไม่หรอย
พี่สุภาพทุกฉากแม้ฝากรอย
โถเธอปล่อยเสียงออกไปนอกกอง

๐ โกลาหลกรรมกรค่อนโรงสี
แตกตื่นเสียงนรีที่เจ้าของ
คิวพี่จบปิดฉากจากเนื้อทอง
คิวซ้ำสองมหกรรม..ยำเนื้อนวล..(พี่ระนาดเอกผู้กำกับมือทองจ่ะ)

ปล.รูปประกอบพาไปจ้า..ขำๆน๊า..

[สุวรรณ]

นั่งตบยุงมุงดูงานหนังสร้าง
แต่ระฆังดังเหง่งหง่างยามลมหวน
หันซ้ายขวาอุราชักกระอักกระอวน
เริ่มปั่นป่วนควรต่อหรือขอแจว

แต่อยากรู้ตอนจบของมูฟวี่
จึงรอรีหยีตาแม้ใจแป้ว
ปิดตาซ้ายตาขวา เตรียมเท้าแจว
แต่และแล้ว โฆษณามาปิดตอน

แบบว่า...ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ  [/color]