หากกลัวรักลามร้ายคล้ายบาดลึก
จักจารึกแผลใหญ่ทุกข์มหันต์
จนวิญญาณกายันต์แยกจากกัน
รับโทษทัษรักพลาดที่บาดใจ

แต่หากท่านลองคิดซักนิดหนึ่ง
ที่รำพึงถึงเธอจากหนไหน
มิใช่ว่าเป็นทุกข์จากภายใน
หรือไม่ใช่สิ่งใดช่วยบอกที ?

หากเจ็บคล้ายไม่ต้องเช่นไม่บอก
ใยไม่ออกบอกไปใยต้องหนี
เผื่อไม่เจ็บอีกต่อไป ณ ท่วงที
ไม่ทวีความทุกข์อีกต่อไป

เคยใจแข็ง ข่มได้ ไม่ไหวหวั่น
เพราะยึดมั่น มากนัก ในศักดิ์ศรี
เริ่มรู้ตัว ว่าหัวใจ ไม่ภักดี
ก็วันนี้ ที่เกินทน -รักล้นใจ-
 
 



แบบว่า......ไม่รู้สิครับ แต่งกลอนรักไม่ค่อยเก่ง(ตามประสาคนโสด ^ ^)

เพราะไม่กล้า ว้าวุ่น ไม่คุ้นเคย
ทั้งในใจ อยากเอ่ย เผยว่ารัก
พออ้าปาก ยากยิ่ง มีสิ่งหนัก
จึงจมปลัก รักคุด นุชเรื่อยมา