...นอนหงายท้อง มองนภา ใจว้าเหว่
พิศคะเน เทฝัน พลันหม่นหมอง
ด้วยพลาดท่า ในรัก ต้องหนักตรอง
เป็นรักรอง ของเขา จึงเศร้านาน...
...มองท้องฟ้า ครานี้ ฤดีปล่อย
ความเศร้าคอย ร้อยหวั่น มิฝันหวาน
เธอหายไป ใจหวน รัญจวนพาน
เส้นทางรัก พักนาน สงสารเรา...
...เธอคงหวัง แค่หลอก บอกให้หลง
รักของเธอ นั้นคง ลงแค่เสา
ยังไม่ถึง ครึ่งทาง ก็จางเงา
ปล่อยรักเอา เศร้าคั่น ขาดมั่นใจ...
...ความระกำ ช้ำพา ในครานึก
มันรู้สึก หดหู่ จะรู้ไหม?
ก็ทราบดี ที่เผลอ บำเรอไป
คือความรัก จากฤทัย ใคร่อาวรณ์...
...นอนหงายท้อง ร้องไห้ ใจว้าวุ่น
ไร้คนอุ่น โอบซับ ช่วยปรับผ่อน
มีทางเดียว เคี้ยวยา หลับตานอน
คลายเรื่องงอน อ้อนรับ กับนิทรา...
รัตนาวดี