ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มั่น แซลี้]

ธรรมชาติรังสรรค์
นานาพันธุ์แสนงดงาม
ท้องฟ้าหลากสีคราม
น่าติดตามและชวนมอง

หลากแสงสีบนฟ้า
พันธุ์พืชนานาคล้องจอง
ไม่มีแบ่งเป็นสอง
ตามครรลองเป็นหนึ่งเดียว

แสงสีรุ้งเกิดมา
สะท้อนต้นไม้เพียงเสี้ยว
งดงามน่าดูเชียว
ดั่งแสงเทียนดูงามตา

ดูแล้วให้ชวนคิด
ให้มีสิทธิ์จินตนา
เป็นภาพยากพบหา
จำติดตามิลืมเลือน

[เพลงผ้า]

ธรรมชาติ สรรสร้าง ทางสมดุลย์
ช่วยคํ้าจุน แนวทาง หยางและหยิน
ทุกดอกใบ ช่อพวง ร่วงลงดิน
นั่นคือถิ่น สูงสุด สู่สามัญ

ธรรมชาติ ฉูดฉาด ประกาศสี
บารมี ยิ่งใหญ่ ไกลเกินฝัน
ทั้งกักเก็บ เกิดก่อ อัศจรรย์
รักษาวัน ผันคืน ยืนอยู่ยง

ธรรมชาติ คอยฟื้น ยื่นอ่อนหวาน
พร้อมประสาน รักษา รณรงค์
เป็นเครื่องจักร สําคัญ อย่างมั่นคง
ไม่เคยหลง ทิศทาง ข้างมายา

ธรรมชาติ มีจุด หยุดสร้างฝัน
กลับโรมรัน ทําลาย คล้ายยักษา
หากวันไหน หมดสิ้น แล้วเมตตา
จะรู้ว่า โทษทัณฑ์ นั้นเยี่ยงใด

[หมอกกับควัน]

                                                               สมการความสุขยามฝนโปรย
              ละอองน้ำลอยริ้วขึ้นสู่ฟ้า
รวมกันมาเป็นเมฆสีใสใส
ความอบอุ่นทำให้เจ้าคิดถึงใคร
เจ้าร้องไห้ปวงประชานั้นชื่นชม
     ทั้งชาวนาชาวสวนชาวไร่
ต่างดีใจกับพืชผลเป็นหนักหนา
ยามฝนโปรยอ่างเก็บน้ำเต็มอุรา
ผลิตไฟฟ้าแตกจ่ายประชาชน
     ยามฝนโปรยก็เหมือนเช่นข้าเศร้า
ยามหาเหงาก็เหมือนเจ้านั้นหาย
ยามข้าสุขก็เหมือนเช่นรุ่งเจ้างาม
ดีและเลวเจ้าก็เหมือนดังหมอกควัน
      สมการความสุขอยู่ที่ใจ
ที่หาได้หารต้องการเท่าผล
หาได้สิบต้องการยี่นั้นคือคน
จะสุกสมมีความสุขได้อย่างไร
      หากเจ้าหาได้สักสิบแสน
ความต้องการของเจ้าสักสิบล้าน
หรือจะเหมือนบางคนศูษย์ต้องการ
มีความสุขกาลนานตลอดไป

อธิบายเช่น สมการ ตวามสุข หาได้ หาร ต้องการ = ความสุข
                 หาได้ 10หาร ความต้องการ 10 =ความสุข1 ปกติ
                 หาได้ 0 หาร  ความต้องการ 10 =0 ไม่มีความสุขหรอก
                 หาได้1หาร ความต้องการ0 = อินฟรีนีตี้

[ดินเหนียว]

 
อยากเห็นพี่คนดีที่มีฝัน
อยากอ่านกลอน ทุกวัน สิ่งสรรหา
คำร้อยแก้วร้อยกรองผ่องโสภา
ธรรมชาติวาดมาพาร่มเย็น

เอกลักษณ์  พี่มั่นซึม  ดูขรึมเศร้า
พี่เพลงเล่า กลอนสด โพสต์ให้เห็น
มีต้นไม้  แจ่มจ้า ฟ้าเดือนเพ็ญ
ทุกกลอนเด่น น่านับถือ สมลือชา

ส่วนดินเหนียว เลี้ยวมาตอบ ว่าชอบชม
ยังนิยม  ลำนำกลอน  สอนภาษา
จึงขอมา  เคารพ ท่านครูบา
ปริญญา  น้องไม่มี...กวีแล้ง.............

 

[เพรางาย]

ร้องไห้ทำไมหรือเมฆเอ๋ย
ใครเอ่ยคำก่นหม่นหมองไหม้
ชูแขนเหยียดยืดสูงขึ้นไป
หวังได้ลบช้ำเช็ดน้ำตา