ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

~ หาย ~
หวนคำนึงถึงนางไม่สร่างโศก
โศกาโลกโลกันตร์จาบัลไหม้
ด้วยเพลิงหมองนองผลาญยังม่านใจ
คำนึงใครด้วยครวญหวนรำพัน

ลับเลือนร้างห่างลาน้ำตาปรี่
ร้าวฤดีชีวาตม์อาจอาสัญ
หายกับลมจมดิ่งทิ้งคืนวัน
รอยเก่าอันฝันชื่นร่วมรื่นรมย์

แลรอยลางว่างแววเขาแคล้วจาก
จึงจำพรากจรไกลอาลัยข่ม
ความเหงาท้อรอเธอเพ้อระทม
ไร้เงาลมถมธารม่านน้ำตา

คงไม่หวนทวนย้อนเหมือนก่อนเก่า
ความเป็นเราสิ้นสุดสะดุดฝ่า-
ร้อยระกำนำไกลอาลัยลา
คำนึงแก้วกานดาพร้อมฟ้าครวญ ฯ

ปุถุชน ฯ

[panthong.kh]

เสียงใครครวญ หวนไห้ ไยเศร้าโศก
อย่าวิโยค ไปเลย เผยทุกส่วน
จิตจดจ่อ ต่อซึ้ง จึงรัญจวน
ด้วยเนื้อนวล จากมา หางานทำ

มิได้ลับ เลือนร้าง ห่างไปไหน
ฝากดวงใจ แนบชิด จิตระส่ำ
แต่ยังเฝ้า คิดถึง ตรึงตราจำ
มิถลำ กลับกลอก หลอกคุณชาย

อีกไม่นาน ผ่านปี จะรี่กลับ
ไม่ลาลับ แน่นอน วอนอย่าหน่าย
ยังมั่นคง ในรัก ปักใจกาย
โลกสลาย แตกดับ ไม่กลับใจ

เพราะยังรัก ภักดี มีเพียงเธอ
ยังเสมอ ต้นปลาย มิหน่ายได้
ขออย่าหวั่น มั่นคง ซื่อตรงไป
สี่ห้องใจ มอบหมด ไม่ปดเลย
พันทอง
 

[สุวรรณ]

เศร้าจิตหมองใจไปไยหนอ
บ่นพ้อท้อทุกข์ ใช่สุขเผย
หาเหตุหาผลยามบ่นเปรย
ว่าใดเล่าเอย นางหายไป

ร้างทางสัญจร นกนอนเถื่อน
น้ำตากลบเลือน เพื่อนไฉน
นิ่งโศกซึมเซา เศร้าเสียใจ
ครุ่นคิดเหตุใด ไม่ตามเธอ

มานั่งฟูมฟาย อาลัยหา
ฤารอโชคชะตาจะเสนอ
วันก่อนก่อนย้อนเยือนเหมือนละเมอ
เฮ้อ..เราก็แค่ลมดึกเพ้อเมื่อเธอครวญ

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

ดวงหทัยใคร่ปองสนองนาง
แต่ความห่างต่างเขวพาเหหัน
ด้วยเหือดแห้งแล้งรักหักสัมพันธ์
เคยให้กันมันหายนอกสายตา

ร้าวอาลัยรัญจวนจนป่วนปั่น
จ่อมจาบัลย์ลมเล่ห์เสน่หา
เคยมั่นคงตรงหยัดในสัจจา
แต่ในคราหนาวคอยต้องหงอยครวญ

ความทรงจำสีจางในทางหม่น
คิดถึงจนบ่นเพ้อละเมอหวน
หวังลมฝนหล่นโปรยโชยลอยชวน
ให้นางนวลหวนย้อนเหมือนก่อนมา

จบลงแล้วหรือไรหัวใจรัก
เคยสมัครภักดีสิ้นทีท่า
ร้างสิรอยใจจิตอนิจจา
หวังแต่ว่าเธอคืนชื่นเหมือนเคย ฯ


ปุถุชน ฯ