ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

ผีเสื้อกับความรัก

ทุกทุกวันฉันนั่งมองดอกไม้
เห็นผีเสื้อบินไล้กลิ่นเกสร
เจ้าแสนสวยโผผินแล้วบินจร
นึกอาวรณ์อยากจับไว้อยู่ใกล้ตา

วิ่งไล่จับจนเหนื่อยยิ่งบินหนี
กลับยิ่งมีความห่วงใยไปไหนหนา
ผีเสื้อเหนื่อยคนก็เหนื่อยทุกเวลา
เจ้าผีเสื้อมันคงว่า....บ้าแล้วเอ็ง..!!

จะขออยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง
สิ่งทั้งปวงปล่อยวางอย่างไม่เคร่ง
เจ้าจะบินไปไหนไม่ต้องเกร็ง
จะขออยู่อย่างวังเวงไม่วอแว

ดีเนาะ ต่างคนต่างไม่เหนื่อย
 


“ปรางค์ สามยอด”

[พิกุลแก้ว]

มันก็มีวิธี...ไม่ต้องเหนื่อย
วิ่งเรื่อยเรื่อยแบบนี้...คงหมดหวัง
ตั้งใจนะ...ลุงปรางค์...ตั้งใจฟัง
เอาเกษร..มาตั้ง...ที่กลางใจ

แล้วผีเสื้อ..ไหนเล่า..จะบินหนี
คงจะรีบ...เร็วรี่...มาชิดใกล้
หลังจากนั้น...ลุงปรางค์...ก็คิดไป
ทำอย่างไร...ให้ผีเสื้อ...มิจากจร.

อิอิอิ +++

[ploychompu^^]

ธรรมชาติสรรสร้างความงดงาม
และเมื่อยามได้มองสดชื่นจริงหนา
ดอกไม้พรรณไม้สีสวยตระการตา
ล้วนมีค่าความงามน่าชื่นชม

ผีเสื้อแสนสวยที่บินผ่านหน้า
คงไม่เจตนาให้เราขื่นขม
หากหยุดมองปล่อยให้ผีเสื้อดอมดม
ผสมเกสรตามธรรมชาติไป

ลองหันกลับมามองหมู่ดอกไม้
ชูดอกไว้มากมายเฝ้ารอให้
เราเลือกสรรชมความงามด้วยหัวใจ
ขออย่าได้เหนื่อยใจผีเสื้อนั้นเอย


  ขอบคุณค่ะ

[สุภาพบุรุษทรชน]

ทุ่งหมอก มีดอกไม้ พอตอนสาย ก็หายหมด
หวั่นไหว ใจระทด กลายเป็นหยด รดเข้าตา

มองเห็น เป็นผีเสื้อ งามระเรื่อ เมื่อมองหา
บินไป ไม่กลับมา สู่ท้องฟ้า หาไม่เจอ

ความรัก มักผลักไส อยู่แห่งใด ใจพลั้งเผลอ
อยากพบ ประสบเจอ ไม่เห็นเธอ เผลอไล่ตาม

................................................
 

[กริชอักษร]

ผีเสื้อตัวสวยๆ
โปรดจงช่วยเข้าใจหนา
ว่าจะรอดปลอดภัยมา
บินถลา..เล่นลมๆ
ก็มีช่วงที่ทุกข์
กว่าจะสุขและสวยสม
เป็นหนอนตอนเด็กไม่น่าชม
สักพักกลมห่มใยตัว
ช่วงเล็กนี้ลำบาก
ต้องหลบปากนกหลายหัว
ชอบจิกกินน่ากลัว
กว่าจะรอดเป็นตัวก็คิดดู
เปรียบคนเป็นผีเสื้อ
น่าเหลือเชื่อและอดสู
กว่าจะเป็นที่เชิดชู
ต้องสู้น่าดูเมื่อวัยเยาว์

[ไพร พนาวัลย์]

พิกุลแก้วให้ไอเดียที่สุดเจ๋ง
ยืนร้องเพลงดีกว่าอย่าใจร้อน
ไม่ต้องไล่จับผีเสื้อเมื่อบินจร
เอาเกสรมาไว้ที่ใจเรา

พลอยชมพูดูให้เป็นธรรมชาติ
ผีเสื้อหวาดกลัวภัยอย่าใกล้เขา
มองดูความสวยงามเพียงบางเบา
แล้วตัวเขาไม่หนีไปที่ไหนเลย

ทุกสิ่งไซร้ในโลกย่อมมีคู่
ผีเสื้ออยู่คู่ดอกไม้อย่างเปิดเผย
ดาวคู่ฟ้าปลาคู่น้ำนะทรามเชย
ใครไหนเลยอยากไร้คู่อยู่เดียวดาย

“ปรางค์ สามยอด”

[พิมพิลาไลย]

ผีเสื้อเจ้าแสนงามยามบินว่อน
เจ้าบินร่ิอนเริงร่าท่วงท่าสวย
เฝ้าดมดอมหอมชื่นรื่นระรวย
เกสรช่วยให้อิ่มยามลิ้มลอง
จากดอกนั้น ดอกนี้ มีไม่หมด
ดอกไม้สดรสหวานบานผยอง
หมดความหวานเมื่อใดคงไม่มอง
เจ้าคงปองดอกใหม่ได้สบาย
เปรียบเสมือนรักแรกแจกความหวาน
พอรักนานหวานจางเริ่มห่างหาย
เหลือเพียงความเหี่ยวเฉาเข้ากล้ำกลาย
ค่อยสลายคล้ายมาลีที่โรยรา

พิมพิลาไลย

emo_45คุณลุงปรางค์ขา ว่าจะมาเป็นเพื่อนไล่จับผีเสื้อ บทกลอนมันพาไปทางไหนซะแล้ว

[ปลายดินสอ]

เปรียบผีเสื้อสวยเด่นเช่นความรัก

หากเราขวักไขว่คว้าพาบินหนี

ยิ่งไล่ตามยิ่งไกลไปทุกที

หยุดกับที่ปล่อยไปตามใจปอง


ครั้นยามหยุดไล่ตามเจ้าความรัก

กลับเลี้ยวหักคืนมาหาเจ้าของ

เช่นผีเสื้อมาสู่ใจในครรลอง

เราได้ครองรักแท้แค่เพียงรอ

[ไพร พนาวัลย์]

ผีเสื้อเจ้าแสนงามยามบินว่อน
เจ้าบินร่ิอนเริงร่าท่วงท่าสวย
เฝ้าดมดอมหอมชื่นรื่นระรวย
เกสรช่วยให้อิ่มยามลิ้มลอง
จากดอกนั้น ดอกนี้ มีไม่หมด
ดอกไม้สดรสหวานบานผยอง
หมดความหวานเมื่อใดคงไม่มอง
เจ้าคงปองดอกใหม่ได้สบาย
เปรียบเสมือนรักแรกแจกความหวาน
พอรักนานหวานจางเริ่มห่างหาย
เหลือเพียงความเหี่ยวเฉาเข้ากล้ำกลาย
ค่อยสลายคล้ายมาลีที่โรยรา

พิมพิลาไลย

emo_45คุณลุงปรางค์ขา ว่าจะมาเป็นเพื่อนไล่จับผีเสื้อ บทกลอนมันพาไปทางไหนซะแล้ว

อันผีเสื้อเปรียบเป็นเช่นความรัก
อยากฟูมฟักรักไว้ให้แน่นหนา
เก็บเกสรซ่อนกลิ่นภุมรา
คอยเจ้ามาอาบละอองประคองกัน
อันหญิงสาวเปรียบเป็นเช่นดอกไม้
ชูกิ่งใบแสนสวยด้วยสีสัน
แม้กลีบใบโรยร่วงยังห่วงพันธุ์
ขอจอมขวัญมั่นใจในรักจริง
ขอรักเราเป็นเช่นผีเสื้อน้อย
ที่เคลื่อนคล้อยคลุกเคล้าสาวสวรรค์
ขอปรองดองครองคู่อยู่เคียงกัน
ขยายพันธุ์ชั้นดีให้โด่งดัง   

“ปรางค์  สามยอด”



ไม่เป็นไรหรอกจ้า กลอนพามาที่นี่แหละ

[ไพร พนาวัลย์]

สุภาพบุรุษทรชน คนสุดหล่อ
มาช่วยต่อเติมแต่งแหล่งผีเสื้อ
ดั่งความรักผลักไสไม่จุนเจือ
รักเหลือเฟือเผลอไปวิ่งไล่ตาม
*****************
กริชอักษร วอนว่าช่างน่าคิด
เธอคงติดตามดูอยู่ตรงข้าม
จึงรู้ซึ้งถึงผีเสื้อเจ้าตัวงาม
ที่ผู้คนไล่ตามจะจับตัว
****************
พันตะคีตา มาตามช่วยแต่งแต้ม
ให้ผีเสื้อแรกแย้มได้ยิ้มยั่ว
ดั่งความรักปักใจให้พันพัว
รักระรัวยิ้มระรื่นทุกคืนวัน
***************

มาช่วยกันจับความรักจากผีเสื้อกันเถิด นะครับ

“ปรางค์  สามยอด”