Re: ตลุยยุทธภพ ตอนที่หนึ่ง

"เจ้าจงรีบไปเถิดนะ..เจ้าโก๋
แล้วอย่ามาคุ้ยโม้แสร้งซักถาม"
นางฉุนเฉียวคิดดูไม่วู่วาม
คำลวนลามจากชายข้าอย่างว่าไว

"เดี๋ยวข้าคงตามไปเจรจาเจ้า
เรื่องลุกล้ำหาเราน่าสงสัย"
นางขวยเขินอัดอั้นทั้งคิดไป
เขาอาจเห็นอะไรใจหวั่นกลัว

อันว่านายชายข้าแม้นคิดหยาบ
ดังตราบาปหญิงร้ายแลชายชั่ว
จึงพันกายผายผันรีบเร่งตัว
อย่างหมองหม่นไปทั่วในหัวใจ

...................................................

ชายผู้ซึ่งตัวสูงสามสอกครึ่ง
หน้าทมรึงบึ้งคิดวินิจฉัย
ตราบชีวิตผ่านมาไร้อาลัย
กลับครวญคิดครวญใคร่คำทบทวน

ฟังเสียงนางหนใดเคยเฉาเลาะ
ความพริ้งเพราะเลศนัยให้คิดหวน
โกวตี่นึกตรองใจที่เรรวน
มาถึงที่ชายเมาครวญร่ำสุรา

"นี่เจ้าโก๋บอกซีอย่าซี้ซั้ว
มาแหย่ยั่วยามเมาเลยเถิดหนา
แม่นางนั้นรับปากว่าจะมา
หรือให้ข้าเศร้าหมองเพราะต้องใจ"

โปรดติดตามอ่านต่อวันหน้า ยิ้มแก้มแดง