ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[bond15199]

ชื่อบทกลอน : สถานที่ใฝ่ฝันของเรา

ผู้แต่ง : bond15199

 emo_126เวลาว่าง ฉันอยากไป ที่ภูเขา
เธอและเรา ไปดูดาว ที่สวยงาม
มีป่่าเขา ต้นไม้เช่น ต้นมะขาม
ต้นไม้งาม ร่มรื่น สุขสมจริง
 emo_101ที่ทะเล หาดทรายขาว สุดจริงจริง
 ไปบ้านพัก เจอจิ๊งจก เอามาปิ๊ง
เราจึงเอา กระดูกมา  ทําอ้างอิง
เราพูดจริง ทําจริงจริง   ตามความฝัน

[tomoko]

ชื่อบทกลอน : ไปเที่ยวเขา

ผู้แต่ง : tomoko

อยากเที่ยวต่าง จังหวัดที่ แสนดีใจ
มีน้ำใส สะอาด ดื่มเมื่อใด
ฝูงปลาผ่าน ว่ายมี เด็กมาใกล้
บ้านมาให้ ของยาย เขาดีใจ
ชาวนาผ่าน มานั่ง เกี่ยวข้าวให้
เราดีใจ มีข้าว ที่ดีใหม่
ต้องรู้คุณ ค่าที่ แสนเมื่อใด
อย่าดูหมิ่น ชาวนา ว่าเมื่อใด

 

[แสบ^^]

ชื่อบทกลอน : เวลาว่าง ทางจันทร์ ฝันกระต่าย
ผู้แต่ง : fern29123(ศรีธนญชัย)
เวหากว้าง ทางฝัน จันทร์ลอยเด่น
นอนเหม่อเล่น เห็นดาว พราวสดใส
วาดทางฝัน ขั้นเส้น เป็นบันได
เพื่อก้าวไป ให้ถึง ซึ่งดวงจันทร์
เวลาว่าง ทางฝัน เรากำหนด
อนาคต ลดเลี้ยว เที่ยวทางฝัน
ชีวิตเรา เราสร้าง วางเดิมพัน
ด้วยวันนั้น วันที่ เป็นของเรา
กว่ากระต่าย ป่ายปีน ไปดวงจันทร์
กว่าวันนั้น มันคง เหนื่อยเมื่อยเหงา
เวลาว่าง ถอนหายใจ ออกเบาๆ
อาจมีเศร้า เคล้าคลอ ปนท้อใจ
ในวันที่ สำเร็จ เสร็จซึ่งฝัน
มีสิ่งนั้น ทำให้ยิ้ม ใครรู้ไหม
รางวัลแห่ง ความอดทน ทุ่มกายใจ
สิ่งนี้ไซร้ "ความภูมิใจ" ตอบแทนตน

 

[เมฆสีรุ้ง]

ชื่อบทกลอน : อาลัยเยาวเรศ

ผู้แต่ง : เมฆสีรุ้ง

(ขอขอบคุณภาพประกอบจาก www.kapook.com)

อาลัยเยาวเรศ

ท่ามกลางดวงดงภุมเรศ
ยังยวนยลแลเพศเฉดบุปผา
สีสันมลังเมลืองอร่ามตา
แว่วเสียงสกุณาวนาดอน

พันธุ์เพรียวเขียวชอุ่มชโลมเนตร
ชุ่มชื้นระรื่นเคจฉ์เสกสลอน
เย็นจับพสุธาระอัมพร
ขจีลุ่มหุ้มขจรขจายพันธุ์

เดินดอมตอมกลิ่นประทินยล
เหนือกลิ่นรสสุคนธ์ที่ดลฝัน
สายธารทอแสงแข่งตะวัน
ระยิบยาวพราวอำพันละลานตา

สะท้อนรอนรับแสงรวนระเรข
รายระยับจับเมฆในเวหา
เป็นสายรุ้งคุ้งครอบรจนา
แต่งแต้มท้องนภาให้น่ามอง

เหลียวมองรอบกายที่ใดนี่
เดินทางกลางวิถีที่สนอง
ดั้นด้นทนฝ่าดาษละออง
ถึงครรลองปองฝันกระนั้นฤๅ

หันกลับลับตาที่มานั้น
ขวากหนามที่เคยกั้นสะบั้นหวือ
บากบั่นฟันฝ่าด้วยสองมือ
แหกหักยักยื้อจนถึงทาง

เพ่งพิศทิศหน้าว่างามนัก
เพิ่งประจักษ์จุดหมายไม่เกินสาง
สุดเขตขอบนภาที่เลือนราง
แลเห็นแสงสว่างอยู่รำไร

จากจรมรคาที่มานั้น
จนพลันทันเห็นทางสว่างไสว
ให้หวนคิดถึงยอดยวงดวงฤทัย
ป่านนี้จะเป็นไรไม่รู้ดี

ฝากพระพายร่ายสาส์นผ่านเวหา
ข้ามนภาผ่านภพนพวิถี
สะท้อนแรงแสงดาวในราตรี
ส่งสดับนารีที่เฝ้ารอ

บอกเจ้าทุเลาใจนะมิ่งแก้ว
พี่มาถึงที่แล้วแคล้วคลาดหนอ
แสงสว่างสุดทางอาบสายทอ
จึ่งชะลอถ่อความมาเยี่ยมเยือน

ไม่ต้องพ้อท้อใจให้โศกศัลย์
แม้ไม่อาจมาด้วยกันพลันเสมือน
ยังเราสองประคองก่ายไม่บ่ายเบือน
จวบจนฝันรางเลือนได้เหมือนจริง

ไม่เคยลืมวันเก่าของเราสอง
ร่วมครรลองล่องรักกระหนุงกระหนิง
อาจจะผ่านมาแล้วก็นานจริง
แต่ดวงใจใฝ่ประวิงไม่ทิ้งนวล

พักล้าจากทางฝันอันสดใส
ทอดกายระบายใจให้ลมหวน
ภาพเก่าที่เรารักยังมักยวน
ยังเชื้อชวนให้มวลจิตคิดถึงเธอ

ไม่รู้ยอดดวงรักประจักษ์ไหม
ผิจะคิดไปไกลว่าฉันเพ้อ
เหมือนที่เคยเปรยปลงหลงละเมอ
พร่ำภิรมย์หาเธอถึงดวงจันทร์

วันวานผันผ่านนานมาแล้ว
ที่ดวงแก้วเยาวเรศร่วมเสกฝัน
แม้ชะตามิอาจยื้อดื้อดึงดัน
ต้องจำจากพรากกันนิรันดร

เสียงหัวร่อต่อกระซิกระริกระรี้
ชวนเกษมเปรมปรีดิ์มีออดอ้อน
ยังจำจดทดไว้ไม่ลดทอน
เป็นกำลังยามอ่อนให้ลุกเดิน

แม้สิ้นฝันเราสองที่ร่วมสร้าง
แม้อ้างว้างเพียงใดที่ห่างเหิน
เมื่อเธอฝากให้ฉันพาดำเนิน
จวบจำเริญเผชิญชอบขอบนภา

บัดนี้จวนเจียนจะถึงแล้ว
จึงวางร่างถ้อยแก้วระแว่วหา
จากเบื้องล่างสู่ห้วงฟ้าดารกา
ให้ดวงเจ้าเยาวภาพิราลัย

ปล. ดาวบนฟ้าคว้ามาได้... ใครเล่าจะร่วมชื่นชม...


ด้วยรักและอาลัย....   เมฆสีรุ้ง

[บ้านกลอนไทย]

ชื่อบทกลอน : หน้าที่ที่มีฝัน
ผู้แต่ง : ปราชญ์ศรีกวีน้อย

ลาจากบ้าน แรมรอน มานอนไกล
ก็หวังใช้ เหงื่อกายา แลกอาหาร
เข้าเมืองกรุง ศรีวิลัย ใจตระการ
เพื่อหางาน นานพ้น จนท้อใจ

ตัดใจจาก รากหญ้า มาเลี้ยงท้อง
ต้องประคอง ข้างหลัง ต้องยังไหว
เก็บเงินน้อย คอยส่ง บรรจงไป
หวังจะให้ พ่อแม่น้อง อิ่มท้องกัน

จับหน้าที่ สองมือ ถือเดินหน้า
ให้ปาจอ้า คาบใจ ให้ถึงฝัน
หากว่างแบ่ง แต่งกลอน อ้อนประพันธ์
เผื่อสักวัน ฉันจะเป็น เช่นกวี

ฐานะด้อย น้อยค่า ราคาชีพ
เอาแขวนหนีบ บนราวด้าย สายวิถี
แต่ย่ำเดิน บนเส้นธรรม นำความดี
ต่อให้มี ใครมาว่า ข้าไม่เกรง

หนึ่งจะเป็น คนดี ที่ใครรัก
สองแม้จัก แกร่งกว่าใคร ไม่ข่มเหง
สามจะร้อย ถ้อยฤดี วลีเพลง
สี่บรรเลง กลอนชีวิต ลิขิตตน

ชอบสิ่งใด ใจแค่ทำ ให้หนำไว้
ก็สุขใจ ไม่มีทุกข์ ทุกแห่งหน
ติดแค่บ่วง ห่วงรัก ถักเวียนวน
เป็นห่วงอล มัดให้ ไม่คลายคลา

ห่วงประหนึ่ง สวยหอม ดอมดมได้
ดังพืชไม้ เมื่อมะลิ ผลิดอกหนา
ต่อให้ริด ดอกโรย โปรยหญ้ามา
หรือเหี่ยวล้า กลิ่นพร้อม ยอมให้ดม

ทั้งหมดนี้ มีไว้ เอาไปคิด
ว่าชีวิต ลิขิตได้ ให้สุขสม
แค่ลำดับ สลับเปลี่ยน เวียนกลืนกลม
ฝันผสม หน้าที่เรา ไม่เหงาเอย~

 

ผมอยากส่งกลอนประกวดเวลาว่าบนทางฝันจะส่งเมื่อวานแต่ว่ามีปัญหาทางเนทอย่างมากจนไม่ได้เข้ามาเลยเข้ามาก็หมดเขตแล้ว
รบกวนท่านเว็บและกรรมการกลอนทุกท่านพิจารณาด้วยครับ
เพราะผมมีปัญหาทำให้เขาเวปไม่ได้จริงๆ ขอบคุณครับ..