"..ลม.."
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 มีนาคม 2024, 02:13:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1] 2 3
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "..ลม.."  (อ่าน 27903 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
02 พฤศจิกายน 2010, 07:18:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2010, 07:18:PM »
ชุมชนชุมชน


กระแสลมเอื่อยเอื่อย
พัดพาความคิดไปเรื่อยจนเผลอยิ้ม
ช่วงเวลาที่แสนดีเปลี่ยนภาพในหัวใจที่เอมอิ่ม
แล้วมันก็หยุดนิ่งอยู่กับภาพที่แทงทิ่มลมหายใจ

ลมพัดแรงจนเริ่มหนาว
บรรยากาศคุ้งคาวกระแสลมเปลี่ยนไปฉันสัมผัสได้
สองแก้มเย็นเป็นสายเมื่อหยดน้ำใสไหลผ่านไป
พายุลูกใหญ่หวนมาอีกครั้งวันวานที่ซ้ำเติม


เธอนั่นแหละจ้ะ


ลมหอบฝนมาเต็มฟ้า

คนอ่านกรุณารักษาสุขภาพหน่อย

เพราะคนเขียนเป็นห่วง...หุหุ

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

03 พฤศจิกายน 2010, 11:34:AM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #1 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 11:34:AM »
ชุมชนชุมชน

เ บ า บ า ง
ความรู้สึกเคว้งคว้างที่อ่อนไหว
แค่สายลมเท่านั้นพัดผ่านไป
แต่สิ่งที่กลับได้มากมายจนใจชา

แ ค่ เ ข า
มันจะมากอะไรกับเรานักหนา
ปลิ้วพัดผ่านเท่านั้นทิ้งเพียงกระแสมา
อย่าให้ค่าตีราคากับลมไร้ความรู้สึกอีกเลย

 เอ็นดู
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

03 พฤศจิกายน 2010, 11:47:AM
ทอฝัน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 455
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,502

...ทอฝัน ขะรับ...ทอฝัน...!!!


« ตอบ #2 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 11:47:AM »
ชุมชนชุมชน

...รอนรอนในวันเหงา
ซึมเซาเพียงกายใจไม่เคยอยู่เฉย
คิดถึงเขาทุกคราวเมื่อลมหนาวที่คุ้นเคย
ผุดพราวถ้อยคำเคยเอ่ยในวันนั้น

...ปอยผมปลิว
ลมลิ้วพลิ้วพรายจนกายสั่น
ปล่อยให้เวลาผ่านไปอีกวัน
เพียงความทรงจำ...ของเธอ...ของฉัน...ของสายลม...
........................//ทอฝัน
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หัวโขมย...เรียงร้อยจากห้วงใจ มิตรภาพยิ่งใหญ่ ไร้กาลเวลา
03 พฤศจิกายน 2010, 11:52:AM
ฉันมันก็แค่นี้
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 42
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 210


คิดก่อนเขาสักก้าวหนึ่งไว้บ้างก็ดี


« ตอบ #3 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 11:52:AM »
ชุมชนชุมชน

ลม...

ลมพัดลมเพพเนจร
ลุ่มอ่อนลมแรงแสงหนาว
ลมอุ่นลมร้อนสกาว
ลมเจ้าอย่าได้...ผายลม

แจมหน่อยครับ(ขอหักมุมนิดนึงเด้อ...อิอิ)
เต้นบัลเลย์
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



03 พฤศจิกายน 2010, 02:36:PM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« ตอบ #4 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 02:36:PM »
ชุมชนชุมชน


ลมเอ๋ยลมจ๋า  ความคิดถึงที่ฝากมา  มันอยู่ไหน
รีบส่งมาให้ฉันโดยเร็วไว  เพราะหัวใจฉันนั้นมันต้องการ

ขอดูหน่อยของที่ฝากมันมากไหม  หากน้อยไปหัวใจจะโหยหา
และความรักของเธอที่ฝากมา  หยิบรักมาส่งให้ข้าโดยเร็วพลัน


ฉันเอง..
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
03 พฤศจิกายน 2010, 03:17:PM
ฌลา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 298
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 667


...One of a Kind...


« ตอบ #5 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 03:17:PM »
ชุมชนชุมชน



...ในวันที่ใจไหวเอน...
ฉันออกมาเดินเล่น...กลางลมหนาว...
ก้าวไปช้าช้า...มองท้องฟ้า...มองดาว
มองข้างกายที่ว่างเปล่า....มองรอยเท้า...ตัวเอง

...ท่ามกลางสายลม...แสงดาว...
ตรงชายหาดสีขาว...และทะเลคว้างเคว้ง..
คลื่มลมยังซัดสาด...คล้ายเสียงธรรมชาติ...บรรเลง
บรรยายความเหงาผ่านเสียงเพลง...ตอกย้ำให้รู้ว่าฉันเอง...เดียวดาย....


ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



รวมกลอน

03 พฤศจิกายน 2010, 03:57:PM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #6 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 03:57:PM »
ชุมชนชุมชน


สักวัน…
รอยเท้าของฉัน...เม็ดทรายคงเติมมัน แล้วจางหาย
รอยเท้าที่ดาษดื่น...ยังถูกกินกลืนบนผืนทราย
แล้วรอยเท้าของความโชคร้าย..ก็คงคล้ายคล้ายกัน

ชายหาดบนหัวใจ
ที่มีรูปเท้าของใคร..ฝังรอยเอาไว้..ที่นั่น
ยังคงรอคอยการฝังกลบ..เพื่อเลือนลบได้ในสักวัน
แต่กว่าจะถึงซึ่งวันนั้น...ใจคงไหวหวั่น..ไปกับแรงสั่นเพราะหนาวลม
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
03 พฤศจิกายน 2010, 04:34:PM
ฌลา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 298
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 667


...One of a Kind...


« ตอบ #7 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 04:34:PM »
ชุมชนชุมชน



...บนผืนทรายของหัวใจ...
กับรอยเท้าที่จางหาย...และความขื่นขม
เนินทรายว่างเปล่า...เหลือเพียงความเหน็บหนาว...ของสายลม
กับหนึ่งคนที่ทุกข์ระทม...จมอยู่กับความอ้างว้างขื่มขม...และน้ำตา

...รอยเท้าเริ่มจางหาย...
ไม่เหลือแม้เพียงเสี้ยวสิ่งใด...ให้ห่วงหา
เรื่องราวมากมาย...อีกไม่นานก็จางหาย..ตามเวลา
หมื่นแสนล้านหยาดน้ำตา...ไม่ทำให้สิ่งใดกลับคืนมา...เหมือนเดิม...


ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



รวมกลอน

03 พฤศจิกายน 2010, 06:38:PM
บอม ซอง ดุ๊ก
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 589


เสกสรรกลั่นอักษร พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์


« ตอบ #8 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 06:38:PM »
ชุมชนชุมชน






ชีวิตแค่โดนทำร้าย

ความจริงที่โถมมา...ทับเวลาที่สิ้นหวัง
ร่างกายไร้พลัง...กับความหลังอันอ่อนไหว
ไม่แปลกหากท้อถอย...กับร่องรอยแห่งเยื่อใย
ส่วนเสี้ยวที่หายไป....อาจยิ่งใหญ่เกินทัดทาน..

ความรักที่ทุ่มเท...เจอลมเล่ห์มาลบเลือน
มันเจ็บคล้ายถูกเฉือน...จากลมเอื้อนอันแผ่วหวาน
ภาพร้างวางอดีต....ดั่งคอยกรีดให้ร้าวราน
แต่มันคงไม่นาน!!.....กับเวลาที่จาบัลย์....

เมื่อฟ้าสาดแสงใหม่...พรมหัวใจที่เหนื่อยล้า
สิ้นสุดแล้วหยดน้ำตา...โบกมือลาความโศกศัลย์
สู่คืนวันที่กล้าแกร่ง...ฟื้นเรี่ยวแรงเพื่อฝ่าฟัน
ทะยานกายสู่ปลายฝัน.....ออกโรมรันด้วยพลัง

oOoOo

 ตบมือให้เป็นกำลังใจ ให้กับทุกความเศร้าบนสายลมครับ ตบมือให้

บอม ซอง ดุ๊ก


   
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
03 พฤศจิกายน 2010, 07:42:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #9 เมื่อ: 03 พฤศจิกายน 2010, 07:42:PM »
ชุมชนชุมชน

หนึ่งวัน
ให้ฉันเป็นสายลมที่ปลิวไหว
พัดพาความผิดหวัง ความเจ็บปวด รวดร้าวใจ
ของคนที่ไม่อาจรู้ว่าเป็นใครให้จางเลือน

เป็นเพียงสายลมเท่านั้น
หน้าที่ของฉันเปรียบเทียบคือเพื่อน
สายลมครั้งนี้จะปลอบโยนเธอจนลบเลือน
พัดอ่อนอ่อนจนสิ่งที่ย้ำเตือนเธอจางหมดไป


 ร่วมด้วยช่วยกัน เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ

ไฮปาร์ค...ย๊าก
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 พฤศจิกายน 2010, 01:10:AM
@_#.,ส้มตำ,<<--
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 17


@_$....เหงา.....มากมาย....@_$


« ตอบ #10 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 01:10:AM »
ชุมชนชุมชน



เที่ยวผลัดถิ่น เร่ร่อน ไปเรื่อยเปื่อย
หยุดพักเหนื่อย นิ่งใน ใจอ่อนล้า
ท่องไปทั่ว ตามสายลม พัดพา
คงหวังว่า มีรักแท้ ที่แน้นอน

กลั่นบทกลอน รู้สึก ลึกในอก
 ในเล่มปก เรื่องราว มิอาจถอน
เย้ายวนใจ ใส่อารมณ์อ้อนวอน
ที่เร้าร้อน อึดอัด ไม่สบาย

พอจะคลายความทุก์ได้ในกระดาษ
ขีดเขียนวาด ตามอารมณ์ ข่มโหดร้าย
ใช้สติ ระลึกคิด ให้ผ่อนคลาย
ทำใจสบาย ที่ล่องลอย ตามสายลม

................ส้มตำ,,
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


04 พฤศจิกายน 2010, 08:29:AM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #11 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 08:29:AM »
ชุมชนชุมชน



...บนผืนทรายของหัวใจ...
กับรอยเท้าที่จางหาย...และความขื่นขม
เนินทรายว่างเปล่า...เหลือเพียงความเหน็บหนาว...ของสายลม
กับหนึ่งคนที่ทุกข์ระทม...จมอยู่กับความอ้างว้างขื่มขม...และน้ำตา

...รอยเท้าเริ่มจางหาย...
ไม่เหลือแม้เพียงเสี้ยวสิ่งใด...ให้ห่วงหา
เรื่องราวมากมาย...อีกไม่นานก็จางหาย..ตามเวลา
หมื่นแสนล้านหยาดน้ำตา...ไม่ทำให้สิ่งใดกลับคืนมา...เหมือนเดิม...




บนผืนทรายของหัวใจ
ยังปรารถนาใคร..เดินจูงมือกันไป..ตรงจุดเริ่ม
บนเวิ้งที่ว่างไว้..เหมือนช่องว่างของใจ..รอเต็มเติม
ความหดหู่ที่ต่างไปจากเดิม..กลับค่อยๆพอกทับเพิ่ม...ตามมวลของเม็ดทราย

จากหดหู่...สู่เจ็บปวด
แล้วค่อยค่อยแปรเปลี่ยนเป็นร้าวรวด....จนใจหาย
ไม่แน่ใจเสียแล้วว่า..รอยเท้าที่ลับลา..นั้นมลาย
หรือหาดใจนั้นจะสลาย แปรเป็นเวิ้งทะเลทราย..ที่แล้งรัก  งอนแล้วด้วย
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
04 พฤศจิกายน 2010, 09:20:AM
ฌลา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 298
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 667


...One of a Kind...


« ตอบ #12 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 09:20:AM »
ชุมชนชุมชน



...บนผืนทรายของหัวใจ...
กับรอยเท้าที่จางหาย...และความขื่นขม
เนินทรายว่างเปล่า...เหลือเพียงความเหน็บหนาว...ของสายลม
กับหนึ่งคนที่ทุกข์ระทม...จมอยู่กับความอ้างว้างขื่มขม...และน้ำตา

...รอยเท้าเริ่มจางหาย...
ไม่เหลือแม้เพียงเสี้ยวสิ่งใด...ให้ห่วงหา
เรื่องราวมากมาย...อีกไม่นานก็จางหาย..ตามเวลา
หมื่นแสนล้านหยาดน้ำตา...ไม่ทำให้สิ่งใดกลับคืนมา...เหมือนเดิม...




บนผืนทรายของหัวใจ
ยังปรารถนาใคร..เดินจูงมือกันไป..ตรงจุดเริ่ม
บนเวิ้งที่ว่างไว้..เหมือนช่องว่างของใจ..รอเต็มเติม
ความหดหู่ที่ต่างไปจากเดิม..กลับค่อยๆพอกทับเพิ่ม...ตามมวลของเม็ดทราย

จากหดหู่...สู่เจ็บปวด
แล้วค่อยค่อยแปรเปลี่ยนเป็นร้าวรวด....จนใจหาย
ไม่แน่ใจเสียแล้วว่า..รอยเท้าที่ลับลา..นั้นมลาย
หรือหาดใจนั้นจะสลาย แปรเป็นเวิ้งทะเลทราย..ที่แล้งรัก  งอนแล้วด้วย





...สายลมพัดผ่านมา จางจาง...
กวาดเม็ดทรายอ้างว้าง....ให้หวั่นไหว...
พริ้วพัดผ่านเลือนลาง...ให้ความหวังจางจาง...แล้วจากไป
เหลือไว้เพียงรอยเท้าบนผืนทราย...ให้ต้องใช้เวลามากมาย...ลบมัน

...สายลมพัดผ่านมา...เลือนหาย...
เหลือเพียงความอ้างว้างของผืนทราย...ไว้เพื่อฉัน..
ทะเลทรายที่แห้งผาก...ฉันใช้น้ำตามายมาก..เติมเต็มมัน
หากสุดท้ายก็ซึมผ่าน...เหลือเพียงความแห้งแล้งอย่างนั้น...ไม่เปลี่ยนแปลง...


ปล.ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ต่อกลอนด้วยแม่กก ตามฉันทลักษณ์ ...พอดีลองใช้แล้ว กลอนไม่ค่อยอ่อนหวาน อ่อนไหว ตามที่อยากใให้เป็นน่ะค่ะ ต้องขอโทษผู้อ่าน และคุณ อาร์ตี้ด้วยนะคะ^^


ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



รวมกลอน

04 พฤศจิกายน 2010, 11:44:AM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #13 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 11:44:AM »
ชุมชนชุมชน




ลมหนาว..พัดห่มบนหาดทราย
หนาวเนื้อค่อยค่อยเริ่มผ่อนคลาย...ใต้แดดแสง
ยืนทอดกายรับไออุ่น..ที่ลูบคลำอย่างละมุน..ยามล้าแรง
กระซิบบอกหัวใจอย่าหน่ายแหนง...ให้กับการกลั่นแกล้ง..ของสายลม

ฉันอยู่กับ..ธรรมชาติ!!
ยืนมองดูชายหาด..โอบทะเล...เม็ดทรายถ่ายเทกองทับถม
ฉันฟังเสียงคลื่น..ยกตัวขึ้นกลืน...แล้วปล่อยจม
ฉันเผลอมองดูเงา..เมื่อตอนก้ม...เผลอยืนยิ้มแห้งแห้ง..อยู่กลางลม..อย่างเลื่อนลอย



กลอนฌลาหวานอยู่แล้วล่ะครับ..อาร์ตี้หัดเขียนกลอนเปล่า..ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ  ยิ้มแก้มแดง


ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
04 พฤศจิกายน 2010, 12:33:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #14 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 12:33:PM »
ชุมชนชุมชน

สายลม เพียงวูบเหนึ่ง
กับภาพที่ยังติดตรึง ... พึ่งเหือดหาย
หนึ่งชีวิต ที่ยังจมกับความทุกข์มากมาย
และความรู้สึกที่หลากหลาย กับมัน

สายลมแผ่วบาง
โอบล้อมอย่างเจือจาง อย่างนั้น
ลมหนาว  น้ำตา กับรอยล้า ในทุกวัน
และชีวิตที่ไม่รู้จะผ่านพ้น มัน ได้อย่างไร
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
04 พฤศจิกายน 2010, 12:55:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #15 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 12:55:PM »
ชุมชนชุมชน

สายลม เพียงวูบเหนึ่ง
กับภาพที่ยังติดตรึง ... พึ่งเหือดหาย
หนึ่งชีวิต ที่ยังจมกับความทุกข์มากมาย
และความรู้สึกที่หลากหลาย กับมัน

สายลมแผ่วบาง
โอบล้อมอย่างเจือจาง อย่างนั้น
ลมหนาว  น้ำตา กับรอยล้า ในทุกวัน
และชีวิตที่ไม่รู้จะผ่านพ้น มัน ได้อย่างไร


พยายามหลายครั้ง
แต่ก็ยังจดจำช่วงเวลานั้นนั้นอยู่ได้
หวังเพียงให้มัน บรรเทาลง เพื่อผ่านพ้นไป
ท่ามกลางค่ำคืน เดียวดาย อย่างลำพัง

ลมหนาว
พัดมาเพื่อต่อเติมเรื่องราวให้กลบฝัง
หนาวเหน็บ เจ็บปวด อ่อนล้า หมดกำลัง
หอบความหวัง ของคนอย่างฉัน จนพร่าเลือน
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 พฤศจิกายน 2010, 03:20:PM
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,303


เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ


pages/กลอนเปล่า/497809993644244
เว็บไซต์
« ตอบ #16 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 03:20:PM »
ชุมชนชุมชน

คนอ่อนไหว . .. ที่หัวใจไม่เข้มแข็ง
เพียงสายลมพัดแผ่วก็อ่อนแรง . .. สุดจะฝืน
ถนนสายเงียบงัน .. . ยังคงบีบคั้นให้กล้ำกลืน
ทุกครั้งที่เดินผ่านยังขมขื่น . . รินน้ำตาเงียบ~ เงียบตกพื้น .. .ตามลำพัง


ยังไม่พร้อมเอาหัวใจ . .. ไปไกลห่าง
"ความรัก" สั่งลมหายใจอ้างว้าง . .. ให้มีหวัง
แม้วันวานจะไม่หวนมาอีกครั้ง
ความอบอุ่นของเธอแต่หนหลัง .. . ยังงดงามในหัวใจ



ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 พฤศจิกายน 2010, 04:20:PM
ฌลา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 298
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 667


...One of a Kind...


« ตอบ #17 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 04:20:PM »
ชุมชนชุมชน




ลมหนาว..พัดห่มบนหาดทราย
หนาวเนื้อค่อยค่อยเริ่มผ่อนคลาย...ใต้แดดแสง
ยืนทอดกายรับไออุ่น..ที่ลูบคลำอย่างละมุน..ยามล้าแรง
กระซิบบอกหัวใจอย่าหน่ายแหนง...ให้กับการกลั่นแกล้ง..ของสายลม

ฉันอยู่กับ..ธรรมชาติ!!
ยืนมองดูชายหาด..โอบทะเล...เม็ดทรายถ่ายเทกองทับถม
ฉันฟังเสียงคลื่น..ยกตัวขึ้นกลืน...แล้วปล่อยจม
ฉันเผลอมองดูเงา..เมื่อตอนก้ม...เผลอยืนยิ้มแห้งแห้ง..อยู่กลางลม..อย่างเลื่อนลอย



กลอนฌลาหวานอยู่แล้วล่ะครับ..อาร์ตี้หัดเขียนกลอนเปล่า..ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ  ยิ้มแก้มแดง








..ท่ามกลางธรรมชาติ...ที่โอบกอด...
ฉันปล่อยน้ำตาให้ไหลรอด...ร่วงผลอย
ท่ามกลางความเงียบ...เสียงสะอื้นเลาะเลียบ...ล่องลอย
ท่ามกลางหมู่ดาวนับร้อย....มีบางคนกำลังใจน้อย..เจ้าน้ำตา...

...คลื่นกระทบฝั่ง...เพราะแรงลม...
ฉันปล่อยตัวเองให้จม...ในคลื่นลมช้าช้า
ปิดการรับรู้...เบื่อการต้องทนอยู่...กับน้ำตา..
ปล่อยชีวิตที่ไร้ค่า....ให้คืนกลับสู่ผืนฟ้า...ท้องทะเล

...สัมผัสละมุน...บางเบา...
ฉุดฉันขึ้นจากความว่างเปล่า...หว่าเหว้
ใครบางคนกอดฉันไว้....คืนลมหายใจให้...จากทะเล
บังลมหนาวที่พัดเพ...และโอบกอดกล่อมเห่...อย่างอ่อนโยน...





ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



รวมกลอน

04 พฤศจิกายน 2010, 06:09:PM
ดวงไฟ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 137
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 578


Nonglek


« ตอบ #18 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2010, 06:09:PM »
ชุมชนชุมชน

ผืนทรายผืนเก่า
มีรอยใครประทับเบา ๆ ตรงนี้
และเวิ้งว่างเดิมที่เคยเป็นของเธอคนดี
ก็จะเว้นว่างไว้อย่างนี้เรื่อยไป

ผืนทรายผืนเก่า
มีเหลือเพียงแสงเงาของความหวั่นไหว
ว่านี่คือร่องรอยที่ยังเฝ้าคอยเพียงใคร
ไม่รู้จะยังกลับมาอีกไหม...ไม่รู้เลย
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ เหลือก็แต่เงื่อน "ผูกพัน"
05 พฤศจิกายน 2010, 12:30:AM
สายใย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,699


ช่างเขาเฮอะ


เว็บไซต์
« ตอบ #19 เมื่อ: 05 พฤศจิกายน 2010, 12:30:AM »
ชุมชนชุมชน



เพียงรอยเท้าบนพื้นทราย
ที่ทิ้งไว้ ง่าย ๆ แล้วผ่านไปเฉย ๆ
เพียงคลื่นสาดกระทบ รอยก็ลบเลือนเลย
เหตุไฉนหนอใจเอ๋ย ไยไม่เคยลืมรอยนั้น

เพียงพลิ้วไหวกับสายลม
ก็ทิ้งรอยระทมเกินข่มกลั้น
ลมเอยรำเพยผ่านในวารวัน
ช่วยนำขวัญปลิวหายมาให้ที
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
หน้า: [1] 2 3
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s