ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เมื่อความรักเดินทางห่างความฝัน
ทุกสิ่งพลันก็จางรางเลือนหาย
ทุกก้าวย่างทางเห็นความเป็นตาย
จุดมุ่งหมายชีวิตมืดมิดลง

เมื่อความรักโบยบินสูญสิ้นหวัง
ใจพลังอ่อนแรงแล้งน้ำส่ง
มีเพียงกายเท่านั้นยังดำรง
สมองงงคิดอ่านแค่ผ่านไป

เมื่อความรักสวยสดหมดคุณค่า
หยาดน้ำตาประดังรินหลั่งไหล
สองแก้มชุ่มรุ่มร้อนสะท้อนใจ
เหมือนถูกไฟไหม้ลามตามเนื้อนวล

เมื่อความรักสิ้นเยื่อไม่เหลือเค้า
ความหงอยเหงาเศร้าสร้อยคอยแทรกสวน
ความมั่นใจหักเหเกิดเรรวน
สุขที่ควรได้รับกลับทุกข์ตรม

เมื่อความรักไม่หวานปานน้ำผึ้ง
รสรักจึงไม่ต่างกับก้างขม
ทิ่มตำใจให้ปร่าในอารมณ์
เคล้าผสมซมซานสะท้านทรวง

เมื่อความรักเดินทางออกห่างทิศ
ความมีสิทธิ์จิตรักถูกหักร่วง
เป็นเพียงเงาเทาบังสิ่งทั้งปวง
สิ้นความหวงห่วงใยไม่ย้อนคืน

"กานต์ฑิตา"

๓๑ มีนาคม ๒๕๕๔

[เพรางาย]

เมื่อความรักเดินทางและจางเจื่อน
รสขมเฝื่อนเกินพ้อท้อขัดขืน
ยามอยู่ใกล้กลายกลุ้มสุมไฟฟืน
จึงเลือกยืนหยุดลงแค่ตรงนี้

เก็บความจำงดงามแห่งความหลัง
ไม่อยากพังเผาไหม้ใจป่นปี้
นาฬิกายังเคลื่อนเลื่อนนาที
รักจึงมีกำหนดหมดอายุ

เหมือนกับเรือและรถงดร่วมทาง
วิถีต่างช่างเถิด...เกินระบุ
เมื่อรู้แจ้งแทงตลอดรอดทะลุ
จึงเลิกมุเลิกมั่นปั้นวิมาน

ปล่อยน้ำตาล้างใจไหม้และหมอง
ด้วยจำต้องใช้เค็มเข้าตัดหวาน
รักมิต่างสายลมพรมแผ้วพาน
ใครต้องการกักขังอย่าหวังเลย

[ทอฝัน]

...เดินทางไป...ให้สุด...ก่อนหยุดฝัน
บนเส้นทาง...สัมพันธ์...อันเปิดเผย
แม้ใจรอน...ร้าวรัว...ไม่กลัวเลย
ขอแค่เคย...สักครั้ง...ฝังรอยใจ

...อาจเปล่าดาย...ปลายทาง...ต้องคว้างหม่น
แม้ย่อยยับ...อับจน...เกินทนไหว
จะยอมรับ...กับวิถี...ไม่หนีไกล
บันทึกไว้...คือหนึ่ง...ซึ่งเดินทาง...

..................//ทอฝัน