| 07 กันยายน 2010, 01:19:PM |
|
บ้านริมโขง
|
 |
« เมื่อ: 07 กันยายน 2010, 01:19:PM » |
 ชุมชน
|
http://music.gmember.com/Song-0701504601แม้ไม่มี วันใด ได้เป็นจริง
จากใจหญิง ถึงใจชาย ผู้หมายมั่น
เหลือแต่ความอาลัยให้ต่อกัน
แต่ใจฉัน ยังรักเธอเสมอไป
ความซาบซึ้งตรึงฤดีที่พ้นผ่าน
แม้เนิ่นนานผ่านผันวันใสใส
ยังคงหวานให้สะท้านผ่านหัวใจ
เหมือนเกิดขึ้นเมื่อไวไว..ในใจเรา
ทั้งความดีที่เธอทำ..นำมาให้
ทั้งหัวใจใสซื่อ..คือรักเขา
ทั้งความคิดชื่นชอบมอบให้เรา
ทั้งชีวิตหากคิดเอา..เขาถอดวาง
แต่ก็ไม่ ..มีวัน ..นั้นเกิดขึ้น
รักเกิดลื่น คลื่นป่วน ชวนหม่นหมาง
แม้จากไป ใจหวนยังครวญคราง
ไม่เคยร้าง ลืมเขา.เฝ้าอาลัย
ยังคิดถึง ห่วงหา พาใจคิด
ยังตราติด คิดห่วง ล่วงสมัย
เธออยู่ดี มีสุข ทุกข์อย่างไร
จะเนิ่นนาน เพียงใด....ไม่ลืมเธอ
|
|
|
|
| 07 กันยายน 2010, 07:09:PM |
|
บ้านริมโขง
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 กันยายน 2010, 07:09:PM » |
ชุมชน
|
จะมีวัน หรือไม่ ใคร่พิสูจน์
จากคำพูด คำจา พาหวั่นไหว
มิใช่มา หลอกล่อ เพื่อต่อใจ
ต่อสายใย แล้วห่าง หมางเมินกัน
เวลานั้น เป็นปี มีไว้สอน
ทุกขั้นตอน ควรผ่าน ด่านสู้ฝัน
ว่าเราสอง ใช่แน่ แท้ซึ่งกัน
หลังจากนั้น อย่างไร ไม่สายเกิน รู้แก่ใจไม่มีที่ให้ฝัน
รู้ทุกวันว่าเธอไปไกลห่างเหิน
รู้ตัวดีที่เขาเห็นเป็นส่วนเกิน
รู้รักเมินเกินหวัง พังทะลาย
ไม่มีวัน ....แต่ฉัน ก็ยังรัก
ความรักปักลึกมากยากสลาย
ด้วยหวังได้มาเรียงเคียงแนบกาย
รักไม่คลายเพราะหมายมั่น....ฉันรักเธอ ! |
|
|
|
| 09 กันยายน 2010, 05:09:PM |
|
|
|
| 10 กันยายน 2010, 03:41:AM |
|
|
|
| 11 กันยายน 2010, 07:37:PM |
|
|
|
| 12 กันยายน 2010, 08:52:PM |
|
|
|
| 12 กันยายน 2010, 10:10:PM |
|
หนึ่งหยดพิรุณ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 10:10:PM » |
ชุมชน
|
๛ ประหนึ่งปราถนา มิสม
ร้างอภิรมย์ตรงตรึง คะนึงหมาย
ถ้อยวจีบ่งเน้น ความเป็นไป
ถึงจอมใจ เฝ้าย้ำคนสำคัญ
ทิชากรโผผิน สุ่ถิ่นกว้าง
ประดุจนางหลุดล่วง จากห้วงฝัน
ลืมสิ้นคนเคยรัก ปักชีวัน
เสน่หามีอัน ผันลาไกล
อย่างคนโง่งมถาม ในความรัก
หาประจักษ์เผื่อเลือก เขาเสือกใส
ยังแต่รอยลมลิ้น หลอกรินใจ
กับคำถามว่า "ทำไม" ใยทิ้งกัน ๛
|
|
|
|
| 12 กันยายน 2010, 10:15:PM |
|
|
|
| 12 กันยายน 2010, 10:58:PM |
-- i*M dAviL --
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
คะแนนกลอนของผู้นี้ 6
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 34
-- i*M dAviL--
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 10:58:PM » |
ชุมชน
|
คนละห้วง ต่างห่าง ฟ้ากางกั้น
คนละฝัน พลันตื่น ไม่คืนหา
คนละทรวง ดวงใจ จึงไกลตา
คนละคน ค้นหา มาสู่ใจ
เมื่อไม่ใช่ ก็ไม่ฝืน จะยืนข้าง
เมื่อต้องร้าง ก็ไม่สร้าง มาเพิ่มได้
เมื่อไม่รัก ก็หักอก เรื่องรกใจ
ถึงคิดถึง ก็ดึงใจ ว่าไม่มีวัน [/b] เศร้าที่สุดเท่าที่เขียนมาเลย |
ใคร ๆ เรียกเมรี .. เมื่อฉันร่ำเมรัย
อยากให้จำกันได้ ,, ว่าให้เรียกเมษา |
|
|
| 13 กันยายน 2010, 06:44:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 กันยายน 2010, 06:44:PM » |
ชุมชน
|
ขอน้อมนำคำสุนทรอันอ่อนหวาน
ล้วนประสานฤดีที่สดใส
ความโอบเอื้ออารีย์มีทั่วไป
มิตรน้อยใหญ่แวะมาให้การุณ
ยังหน้าใหม่ใจหวาดอาจทำผิด
ต้องค่อยคิดค่อยจำคำเกื้อหนุน
อยากอยู่ใกล้อ้อมใจในอ้อมบุญ
ได้อบอุ่นคราหนาวเนื้อ เมื่อรักลา
แม้จะไม่มีวันดั่งฝันชื่น
แต่ยังฝืนว่ามีหวังบ้างละหนา
ไม่อยากอยู่อย่างไร้ในชีวา
ในวันหน้าอาจได้สม อารมณ์ปอง
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2011, 09:15:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2011, 09:15:PM » |
ชุมชน
|
ขอเก็บหวนทวนคำนำมากล่าว
เพื่อยืนยันเรื่องราวสาวขานไข
หลายเดือนผ่านนานนับลับเลยไป
เหตุไฉนชีวิตยังติดตรม
เป็นเหมือนวันแรกมาพาให้เห็น
ใจยังเป็นเช่นเดิมเติมความขม
รักเวียนวนปนเศร้าเหงาระทม
จิตจ่อมจมจืดจางด้วยนางจร
ไม่มีวันจริงจริงในสิ่งหวัง
ก่อรักพังนั่งเฝ้าเงาสมร
รักเหมือนฝันตื่นหายกลายอาวรณ์
สะทกสะท้อนอ่อนระอา..ชีวาเรา
อ่านบทกลอนก่อนนี้ไม่มีเพิ่ม
สุขไม่เติมเพิ่มใจให้คลายเหงา
ยังคงนิ่งสิ่งฝันนั้นเพียงเงา
จากนี้เรา..ทนไป...แม้..ไม่มีวัน.
"บ้านริมโขง" ๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔ |
|
|
|
|
