ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

เสียงครวญจากใจ (ดวงที่3)

ได้ยินไหมเสียงหัวใจ...ที่คร่ำครวญ
พร้อมความช้ำที่รัญจวน...จนหวั่นไหว
เสียงหัวใจที่ร้องแผ่ว...แว่วรำไร
อีกไม่นานคงจะได้...หมดพลัง

นี่คือเสียงคร่ำครวญ...ครั้งสุดท้าย
ที่มุ่งหมายส่งสองใจ...ให้มีหวัง
แม้วันนี้ใจดวงนี้...สิ้นกำลัง
แต่ไม่หยุดยับยั้ง...ความหวังดี

ที่ผ่านมาเห็นสองใจ...เจ้ามีทุกข์
ไร้ความสุขเจ็บช้ำ...กล้ำกลืนที่
ใจที่สามก็พร้อมมอบ...ความหวังดี
และยังมีกำลังใจ...ให้เรื่อยมา

นี่คือเสียงครวญคร่ำ...จากใจเพื่อน
ซึ่งอาจเหมือนหมดสิ้นแรง...จะโหยหา
หากวันหนึ่งสองใจเจ้า...สุขอุรา
ใจดวงนี้ก็หวังว่า...ไม่ลืมกัน

หากวันหนึ่งใจดวงนี้...หมดสิ้นแรง
เหมือนกับดาวดับแสง...แห่งความฝัน
หวังสองใจจะคิดถึง...กันและกัน
ให้กับใจดวงนี้นั้น...ทุกวันคืน

[lookgaow]

เสียงตัดพ้อจาก...ห้องหัวใจ
เหตุอันใดเราต้องเศร้า...เหงาเพียงนี้
โหยหารักสักครั้งหนึ่ง...ไม่พึงมี
ทุกนาทีช่างโดดเดี่ยว...เปลี่ยวลำพัง

มีความทุกข์เคียงข้าง...ช่างปวดปร่า
หยดน้ำตาไหลอาบแก้ม...แต้มผิดหวัง
ร้องไห้ดังสักเท่าไหร่...ไร้คนฟัง
อยากรู้จักความรักสักครั้ง...ไม่เคยมี

เกลียดสีแดงแรงร้อน...ซ่อนความรัก
ที่รู้จักคือสีดำ...ย้ำใจนี้
อยู่อย่างทุกข์เศร้าระทม...ตรมชีวี
เสี้ยวนาทีอยากรู้จัก...อยากรักเป็น

[เพลงผ้า]

เสียงตัดพ้อจาก...ห้องหัวใจ
เหตุอันใดเราต้องเศร้า...เหงาเพียงนี้
โหยหารักสักครั้งหนึ่ง...ไม่พึงมี
ทุกนาทีช่างโดดเดี่ยว...เปลี่ยวลำพัง

มีความทุกข์เคียงข้าง...ช่างปวดปร่า
หยดน้ำตาไหลอาบแก้ม...แต้มผิดหวัง
ร้องไห้ดังสักเท่าไหร่...ไร้คนฟัง
อยากรู้จักความรักสักครั้ง...ไม่เคยมี

เกลียดสีแดงแรงร้อน...ซ่อนความรัก
ที่รู้จักคือสีดำ...ย้ำใจนี้
อยู่อย่างทุกข์เศร้าระทม...ตรมชีวี
เสี้ยวนาทีอยากรู้จัก...อยากรักเป็น

เสียงหัวใจใครสะอื้น.....
เหมือนว่ากําลังขมขื่น....อยู่ใช่ไหม
มีปัญหาหรือเศร้าสับสน...เรื่องอันใด
อย่ามัวเกรงใจ....รับฟังทุกเรื่องราว

น้องลูกแก้วคนเก่งนี่เอง....
มีใครข่มเหงหรือเปล่า....น้องสาว
ถ้าอยากระบายออกบ้าง....ในบางครั้งบางคราว
เพื่อลดความปวดร้าว....ลงบ้างก็ดี

ไม่ได้เจอกันมาตั้งนาน....
ไม่ได้อ่านร้อยกรอง....อักษรศรี
แต่ยังคิดถึงอยู่ทุกวินาที
รู้ไหมว่าแสนยินดี...ที่น้องกลับมา

[กวีพเนจร]

เป็นอะไรหรือหัวใจ (ด้วยความห่วงใยจากใจ (ดวงที่3)

เป็นอะไรมาหนอ...เจ้าหัวใจ
เสียงร่ำไห้ของเจ้า...น่าสงสาร
เสียงสะอื้นของหัวใจ...ที่ร้าวราน
เจ้าพบพานสิ่งไร...เมื่อผ่านมา

ฉันก็เป็นเพียงหัวใจ...อีกดวงหนึ่ง
ทุกห้วงคำนึงยังห่วงใย...ให้โหยหา
เคยนั่งรอวันเจ้ากลับ...เมื่อเจ้าลา
แต่วันนี้เจ้ากลับมา...ก็ยินดี

ได้ยินว่าเจ้า...มีเรื่องเศร้า
มีอะไรก็เล่าออก...บอกใจนี้
ใจน้อยๆยังคงมี...มิตรไมตรี
พร้อมรับฟังทุกเรื่องที่...เจ้าพบเจอ

[เพลงผ้า]

หั ว ใ จ จ ริ ง เจ็บ จุก เจ๊า จํ า เจ จ จ จ จ

ฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา....
หาได้มีศักดินา....เยี่ยงนางหงษ์
เท้าก็ยํ่าผืนดิน...ลุยถิ่นดง
มิได้เสพความอ่าก์อง.......จนผิดเผ่าพันธ์

ในครั้งนั้นเคยพลาด....มีดบาดนิ้ว
เลือดก็ลิ่วไหลพลัน....กระทันหัน
สัมผัสทันที....ฉันก็มีความเจ็บปวดเหมือนกัน
หรือยามโศกศัลย์.....หยาดชื้นของฉันก็ไหลเหมือนเธอ

เห็นหรือเปล่า....ว่าเราไม่ต่างกันเลย
ในยามที่เธอนิ่งเฉย.....ฉันก็เจ็บเสมอ
จนบางครั้ง.....ไม่อยากให้ใครพบเจอ
ในวันที่ฉันพรํ่าเพ้อฟูมฟราย

เข้าใจถ่องแท้แล้วใช่ไหม...
ว่าฉันก็เหมือนใครๆ.....แบบเขาทั้งหลาย
มีรัก โลภ โกรธ หลง.....ไม่เว้นแม้แต่อับอาย
โดยเฉพาะเมื่อถูกคําชาย........ตราหน้าว่าคนหลอกลวง

[กวีพเนจร]

เป็นอะไรหรือเปล่าหัวใจ...คำถามจากใจ (ดวงที่3)

เป็นอะไรหรือเปล่า...เจ้าหัวใจ
น้ำเสียงใสๆ...ใยแหบพร่า
พร้อมทั้งเห็นสองตาเจ้า...มีน้ำตา
ที่ไหลบ่าท่วมทับ...เจ้าฤดี

ฉันก็เป็นเพียงใจ...อีกดวงหนึ่ง
ใจผู้ซึ่งนั่งมองเจ้า...อยู่ตรงนี้
ใจที่พร้อมจะมอบ...ความหวังดี
หากวันนี้เจ้ามี...รอยน้ำตา

จะใช้สองมือ...เช็ดหน้าเจ้า
พร้อมทั้งเอาความเศร้า...ไปทิ้งสา
จะนำเรื่องดีๆ...ที่ผ่านมา
แทนน้ำตาที่ไหล...ร่วงลงดิน

[กวีพิจิก]

มีหลายใจจริงหนอกวีจร
เอาไว้อ้อนสาวใดใคร่บอกหน่อย
มีตั้งสามสี่ดวงควงเกี่ยวก้อย
สาวเป็นร้อยหรือไรไม่แบ่งมา
 

อิอิ แบ่งมาซักคนก็ได้นะน้องที 55+

[เพลงผ้า]

หัวใจ...สารภาพ

  ดอกรักบานในหัวใจ......คนทั้งโลก
แต่ดอกโศกบานใน.......หัวใจฉัน
ปล่อยสํานึก...รําพึง.....ถึงรําพัน
ทําไมเราต้องมาพบกัน.......เพื่อจากลา

รู้ตัวดี......ยังไงก็เจ็บแน่
จึงบอกกับใจให้ยอมแพ้.....เสียเลยดีกว่า
ทําชาชิน.....ไม่ทักไม่พูดจา
คงไม่ตกเป็นทาสนํ้าตา......จนตรอมตรม

แต่ไม่เคยคิดโกรธ.......หรือโทษใคร
เพราะมันคือความตั้งใจ......จะขื่นขม
แม้นต้องสะทกสะท้าน.......ริ้วผ่านของสายลม
ที่หอบเอาความระทม.......มาเทที่จิตใจ

เจ็บซะแต่วันนี้......คือทางออกที่ดีที่สุด
ปลดพันธะที่คอยยื้อยุด......ปล่อยลื่นไหล
หากยิ่งนานวัน.....ก็จะยิ่งเตลิดไกล
จนเผาไหม้แหลกลาญ.....ไม่เหลือดี

หาได้คิด.....เอาความรักมาล้อเล่น
เพราะฉันเหมือนตายทั้งเป็น......นํ้าตาปรี่
ภาพอนาคต.....ขยี้ใจเสียทุกที
เถิดคนดี.......อภัยให้กัน

ทั้งทบทวน.....ถามใจ....ว่าแน่นะ
ถึงเวลาที่ต้องสละ......ไม่ร่วมฝัน
คําตอบก็คือ....อย่าดื้อ....อย่าดึงดัน
ถ้ายิ่งสานสัมพันธ์........รู้ไหม!!!..มันเท่ากับฉันฆ่าเธอ
 

[เพลงผ้า]

หัวใจ...เจ็บไม่แพ้กัน

กี่ร้อยอื่นหมื่นพัน......ที่ฉันบอก
ว่าหัวใจชํ้าชอก......สักเพียงไหน
กับการที่ต้องสูญเสีย.....เธอไป
ทั้งที่อยากชิดใกล้......มากมายเหลือเกิน

มันอาจจะดู.....เหมือนฉันใจร้าย
เป็นคนทําลาย....หากมองผิวเผิน
แต่ความรัก....ไม่ใช่...เพียงเรื่องบังเอิญ
หรือแค่เพลิดเพลิน......คบไปวันวัน

จะมีใครไหนบ้าง.....คอยขว้างทิ้ง
ปฎิเสธรักจริง......ที่ใฝ่ฝัน
ทั้งที่เรา......ต่างก็ยังรักกัน
มากด้วยความผูกพันธ์.....ตลอดมา

รู้ไว้นะ.....คนดีของหัวใจ
ที่ต้องทําลงไป......ก็เจ็บหนักหนา
สาเหตุมิใช่.....มีใครนําพา
แต่มันยากเกินกว่า.....อธิบาย
 

[เพลงผ้า]

หัวใจสะอื้น

หากเธอตั้งใจฟังสักนิด...
เธอจะรู้ว่าชีวิต....มันเจ็บปวดขนาดไหน
มันไม่ง่ายที่จะมีสิทธิ์.....เลือกรักใครๆ
หรือทําตามที่หัวใจ.......ต้องการ

อิสระความรักที่มี......
ก็ไม่ได้เสรี.....เป็นไปตามมาตรฐาน
ในโลกแห่งความเป็นจริง....บางครั้งก็ทรมาน
ซึ่งเต็มไปด้วยความร้าวราน.....ที่ต้องฝ่าฟัน

ทุกวัน...เวลา...ทุกนาที
ช่วงหัวใจสุขจนล้นปรี่.....ในโลกความฝัน
คือทุกครั้ง....ที่นั่งหน้าจอ....ออนไลน์หากัน
หรือฝากคํารําพัน....ไว้เป็นบทกลอน

เพราะมันหมายถึง....ซึ่งพันธนาการ
ไม่อาจพ้นผ่าน....เข้าแดนอักษร
ฉันจึงได้สิทธิ์.......ชนิดที่ไม่ถาวร
ไม่ต้องถูกริดรอน.....คุกคามเสรี

จนบางครั้ง....พลาดพลั้งพ่ายแพ้
ปล่อยหัวใจที่มันอ่อนแอ.....ไม่ยอมหลบหนี
จนเกิดสายสัมพัน....ความรู้สึกดีๆ
และความเอื้ออารีย์.....ละมุนละไม

ความห่วงหาและอาทร......เกิดขึ้นตลอด
ฉันได้อยู่ในอ้อมกอด.....ที่แสนสดใส
ฉันอยากหลับ.....หลับอยู่กับความอุ่นไอ
เพื่อหลีกลี้หนีให้ไกล......จากโลกความจริง

ฉันไม่อาจนํารัก......ที่ใจเรียกร้อง
เพื่อมาไว้ในครอบครอง.....ได้หมดทุกสิ่ง
ทั้งๆที่สุขเหลือเกิน.....กับการที่ได้พักพิง
ท้ายที่สุดต้องละทิ้ง......แล้วเดินจากลา

เพราะอะไรน่ะหรือ......ที่คือเหตุผล
เพราะเส้นทางชีวิตแต่ละคน.......ต่างกันหนักหนา
คนหนึ่งอาจเลือกได้......แต่ไม่ต้องตา
ซึ่งอีกคนอาจโหยหา......แต่กลับคว้าได้เพียงเงา

ฉันจึงรักเธอได้......เพียงแค่ในโลกแห่งความฝัน
ส่วนความเป็นจริงนั้น.....ช่างแสนเงียบเหงา
ในขณะที่บรรยาย.....ด้วยหัวใจที่ซบเซา
นํ้าตาแห่งความโศกเศร้า.....ก็ใหลหลั่งริน

ขอได้ไหม.....ขอให้ฉันอยู่กับความฝัน
อยู่กับความผูกพัน....ที่มันผกผิน
ตราบจนร่างกาย.......สลายลงดิน
จิตวิญญาณโบยบิน......หลุดพ้นจองจํา

[มั่น แซลี้]

+1น่ะเพราะดีน่ะ
แต่ถามหน่อยไม่เมื่อยนิ้วบ้างเหรอ
เล่นสะ80กว่าบทกันเลยทีเดียว

[เพลงผ้า]

+1น่ะเพราะดีน่ะ
แต่ถามหน่อยไม่เมื่อยนิ้วบ้างเหรอ
เล่นสะ80กว่าบทกันเลยทีเดียว

ขอบคุณพี่มั่นค่ะ...ไม่เมื่อยอ่ะ..แค่ใช้นิ้วแตะแป้น..อิอิ

[กวีพเนจร]

ใจดวงนี้ นั่งฟังเสียงหัวใจดวงเศร้า

นั่งฟังเสียงสำเนียง...ของใจเศร้า
เป็นอะไรมากไหมเล่า...ฉันถามหา
หากเจ้าทุกข์เจ็บมาก...เรื่องผ่านมา
ปล่อยน้ำตาเถิดหนา...ให้ไหลริน

หากเจ้าเจ็บจะเก็บไว้...ทำไมเล่า
จะต้องเหงาอีกกี่ครา...ที่ผกผิน
จงปลดปล่อยความเศร้า...ไหลลงดิน
ให้คืนถิ่นสู่ที่นั้น...เถิดน้ำตา

ใจดวงนี้ที่นั่งมอง...ด้วยความห่วง
เจ้าตกบ่วงความช้ำ...มากสิหนา
หากว่าเจ้ายินดี...บอกกล่าวมา
ฉันรอท่ารับฟัง...ทุกนาที

จงปลดปล่อยเรื่องราว...ที่ผ่านพ้น
อย่าไปทนเรื่องเจ็บช้ำ...ย้ำตรงที่
ลืมมันซะอาจสบาย...นะคนดี
ใจดวงนี้ยังห่วงใย...ทุกเวลา