เลิกกันแล้วให้มันจบๆไป นี่หรือยังไงคือคำพูดของเขา
รีบขอให้รีบจบเรื่องระหว่างเรา แล้วปล่อยฉันให้เศร้าอยู่คนเดียว
ถ้าวันนั้นไม่มีคนคนนี้ ก็คงมีแต่น้ำตามาเป็นสาย
"ไม่เป็นไรนะไม่เป็นไรหลับให้สบาย" เธอเองที่ช่วยผ่อนคลายที่ช่วยปลอบโยน
"อนาคตต้องเดินไปข้างหน้า" อย่ามัวมาจบปลักกับความเศร้า
มาหาฉันแล้วทุกข์จะช่วยบรรเทา ขอให้สะกดคำว่าเราร่วมกัน
ขอบคุณนะขอบคุณจริงจริง กับทุกสิ่งที่ใช้หลอมหัวใจฉัน
ต่อจากนี้คงมีคำว่ากันและกัน เธอกับฉันด้วยกันตลอดไป
แต่ตอนนี้เวลานี้ ทุกสิ่งที่มีมันหายไปไหน
เธอกลับมาบอกว่าหมดใจ ทั้งทั้งที่คนไหนบอกว่าไม่ทิ้งกัน
"เธอดีเกินไปสำหรับฉัน" นี่หรอคำพูดสำคัญที่เธอคิด
ไม่ใช่ฝนฟ้าหรือชะตาลิขิต แต่มันเป็นคงเป็นความผิด ของคนที่คิดนอกใจ
อยากจะให้ฉันไปมากนักหรอ ที่เฝ้าแต่รอแล้วถามว่า"ตกลงไหม"
จบจบแล้วเลิกรากันไป นี่ใช่ไหมคือคำพูดของคนที่ว่ารักกัน
ความทรงจำเกี่ยวกับฉันลืมไปแล้วหรือ ทุกครั้งนั้นคือฉันไม่สงสัย
"กินข้าวยัง นอนห่มผ้านะ เดี๋ยวไม่สบาย" จำไม่ได้หรือไงใครที่คอยบอกเธอ
คงลืมรางรถไฟเส้นนั้นไปแล้ว เธอจึงไม่แคล้วทำเป็นเมินเฉย
สายน้ำที่ดูด้วยกันไงละทรามเชย หินที่เราเคยนั่งเล่นด้วยกัน
เธอจำได้ไหม๊กระทงอันนั้น ที่เราลอยด้วยกันเธอและฉัน
แต่ตอนนี้เรื่องทั้งหมดคงไม่สำคัญ แล้วเธอจะให้ฉันทำยังไง
อย่าไปเลยนะคนดี ชีวีนี้ขาดเธอไม่ได้
ใครจะมาคอยถามความเป็นอยู่ข้างข้างกาย ใครจะเป็นคนสุดท้ายที่ฉันอยากซับน้ำตา
กลับมาหาฉันเถิดนะคน ฉันจะไม่โกรธอะไรทั้งนั้น
ขอแค่วันนี้เธอกลับมาบอกหัวใจกัน "เธอยังรักฉันอยู่หรือไม่ช่วยบอกที"
ยังรักอยู่หรือไม่ช่วยบอกที
