ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ปัจจัยหนึ่งของความรักสลักค่า
คือเวลามีด้วยช่วยมาเสริม
ความผูกพันหมั่นก่อและต่อเติม
จริงใจเพิ่มเติมรักปักหัวใจ

จะกี่วันกี่ปีรักมีค่า
รักคู่ฟ้ามากล้นต่างคนให้
แม้เวลาผันผ่านนานเท่าใด
รักยิ่งใหญ่สวยงามตามเวลา

ไม่คิดฝันวันนี้จะมีรัก
ไม่นานนักมักคุ้นอบอุ่นหนา
ถ้อยคำมอบตอบคำจำนรรจา
ก็รู้ว่ารักได้ไม่เกี่ยวกาล

เมื่อรู้ตัวแปลกใจปนไหวหวั่น
หัวใจสั่นยามจิตคิดประสาน
อยากฟูมฟักรักนี้ไว้ให้นานนาน
ร้อยดวงมานบ่มเพาะรักเจาะจง

ทุกลมหายใจนี้มีเพียงหนึ่ง
ความคิดถึงห่วงใยใจเฝ้าส่ง
เวลาใช่อุปสรรครักดำรง
รักยืนยงเพราะเรารู้ว่าคู่กัน.

"Kanthita"

24 ต.ค.2553

[เขียนชีวิต]

แม้จะนาน เพียงไร ใจยังรัก
ได้ประจักษ์ พบพาน ใจสดใส
แม้เวลา ล่วงเลย มาแสนไกล
หากดวงใจ ดวงนี้ มิลืมเลือน

ภาพสองเรา เคียงคู่ สอดประสาน
สองดวงมาน เร้ารัก สลักเตือน
สัมผัสรัก หน่วงหนัก มิจืดเจือน
ความรักนี้ มิบิดเปือน อยู่แท้ทน

แลวันนี้ ตัวรา มิพานพบ
คนเคยคบ จบจูบ มากี่หน
มาวันนี้ แม้เงา มิอาจยล
รักร้าวรน เพียงจดจำ ซึ่งวันวาน

เป็นอกาล ความรัก ไม่สลาย
ยากเสื่อมคลาย แม้ไร้ไร มาต่อสาน
แลวันนี้ ไร้กลิ่นกาย เยาวมาล
ยังพบพาน น้องนาง ในดวงใจ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

กาลเวลา..นำพา..รักมาให้
อยากขอบใจ..ใครหนึ่ง..ที่ซึ้งหนอ
ที่มาเพิ่ม..เติมฝัน..วันเคลียคลอ
คอยเฝ้ารอ..ต่อรัก..ปักดวงใจ

ผ่านเวลา..มานาน..กาลเลยล่วง
ด้วยแหนหวง..ห่วงกัน..วันสดใส
จะหอบมา..พารัก..มิห่างไกล
ขอฝันใฝ่..รักเอ๋ย..ที่เคยมี

หากเวลา..พารัก..ที่มักง่าย
มาจากชาย..ตายด้าน..พานหอบหนี
น้องจะขอ..รอรัก..ชายภักดี
พร้อมจะพลี..ดีด้วย..เป็นคู่ครอง

พระอาทิตย์อัสดง

["คำหวาน"]

เมื่อรักพามาพบประสบรัก
เพียงประจักษ์ใจซึ้งจึงขับขาน
ได้รักก่อต่อตามความเบิกบาน
สุขสำราญเติบใหญ่ในห้วงรัก

ได้คลุกคลีเคลียคลอพนอกัน
ทุกคืนวันมิเว้นวายห่างหายหัก
บ่มความสุขเพาะกล้าคุณค่ารัก
ได้ฟูมฟักคู่เคียงเพียงสองเรา

ดูว่ารักเบ่งบานนานแค่ไหน
ความสดใสนานช้ามากกว่าเก่า
หมั่นใส่ปุ๋ยรดน้ำตามใจเรา
และคอยเฝ้าให้แสงกรุ่นอบอุ่นทรวง

ดูว่าต้องใช้เวลามาเท่าใด
ตอบไม่ได้ไม่กังวลปนห่วงหวง
รักแท้นั้นนานมากว่าทั่งปวง
รักไม่ห่วงเวลาหมดค่ารัก

รักที่ดีแท้จริงทุกสิ่งสรรพ์
สิ่งสำคัญเราไซร้ผูกใจปัก
ภราดรคุณค่าภาษารัก
เป็นแกนหลักตรึงเสมอแด่เธอนั้น

หากจะรักจงมองข้ามถามเวลา
เพียงมองหาศรรักปักใจมั่น
มอบกายใจให้แก่กันและกัน
และมอบวันที่มีอยู่เคียงคู่เธอ.

[บอม ซอง ดุ๊ก]

เวลาในค่าความรัก

นาฬิกา บ่งหลัก ชักรอยร้าว
ล้านเรื่องราว พันใคร่ ไฟสุขขี
ร้อยคืนวัน...มีกัน...ครั้นว่าดี
เพียงนาที..กับแยกทาง ที่สร้างมา

ฝากความรัก หนักข้น บนเข็มชี้
ครองเท่านี้ เท่านั้น ไร้ปัญหา
เทียบค่าหลอก หมอกม่าน กาลเพลา
ให้พัดพา สองใจ ไหลตามกัน
 
นิจนิรันดิ์..ยื้อยุด หยุดเวลา
เรืองนิทรา ฟ้าใหม่ วิไลสรร
ไร้นาที ปีเดือน เงื่อนตะวัน
คงมีเพียง เสียงรำพัน...ฉันและเธอ

oOoOo

บอม ซอง ดุ๊ก

[เศษเหล็ก//]

กาลเวลาที่ซ้อนค่าความเจ็บปวด
แตกร้าวรวด เรื่องร้ายในด้านรัก
พังทะลาย ต้องแสบซ้ำหนัก
ต้องอกหัก เพราะรัก ที่ต้องการเวลา

ที่ผ่านมา ยอมทน กับความทุกข์
ไม่เป็นสุข เจ็บใจ โดยไร้ค่า
เรื่องเล็กน้อย คำว่า ไม่มีเวลา
มาสรรหา เป็นตราใหญ่ ในทันที

เรื่องแค่นี้ ยังเก็บมา เถียงโต้
ยุโมโห เรื่อยเปื่อยกันจู้จี้
แล้วเมื่อไหร่ จะหาที่จบกันสักที
ชอบย่ำยี ไร้สาระ เสียเวลา

จะอยู่ได้ต้องเข้าใจกันทั้งคู่
มีเรื่องสู้ ค่อยพูดกันค่อยปรึกษา
ความรู้สึกใจเย็น มีเมตตา
จะนำพา ให้เรา ได้ร่มเย็น

.............เศษเหล็ก.

[ไพร พนาวัลย์]

ระยะทางพิสูจน์ม้าพาให้คิด
กาลเวลาพิสูจน์มิตรยามชิดใกล้
อันความรักเช่นกันหมั่นดูใจ
เพื่อรู้ใครคนนี้ดีหรือเลว?

ให้เวลาความรักสักนิดเถิด
เพื่อจะเปิดใจมั่นกันล้มเหลว
ทองคำแท้หรือเป็นเช่นทองเปลว
สู่ปากเหวหรือสวรรค์ตามขั้นตอน

อย่าเพิ่งเสี่ยงเพียงพบประสบพักตร์
อย่าเพิ่งรักภักดีอาจมีหลอน
อย่าเพิ่งรีบเร่งรัดเข้าตัดรอน
อย่าใจร้อนผ่อนคลายมิสายเลย

ขออภัยในความคิดมิตรแตกต่าง
เห็นตัวอย่างมากมายใคร่เฉลย
คนยังไม่มีรักจักเปรียบเปรย
คนคุ้นเคยคิดได้ในเร็วพลัน

ให้เวลาบ่มรักให้สุกก่อน
อย่าใจร้อนอ่อนไหวใจหุนหัน
เฝ้าเรียนรู้ดูใจกันและกัน
หลายมุมนั้นให้เห็นความเป็นไป

รักบริสุทธิ์ดุจน้ำอำมฤต
ชุบชีวิตซาบซ่านมานสดใส
ค่อยดื่มด่ำล้ำลึกผนึกใน
ขอจงให้เวลาหารักจริง

 

“ปรางค์  สามยอด”

[บ้านริมโขง]

เมื่อมีรักบอกได้ไหมเป็นไงบ้าง
ตัวน้องนางเปี่ยมล้นบนสุขสันต์
หรือกังวลบ้างไหมในสัมพันธ์
รัก รักนั้น ให้อะไรในชีวิต

ณ เวลานาทีใดไม่บันทึก
เมื่อรู้สึกรักนั้นผูกพันจิต
ความรู้สึกอื่นใดไม่เคยคิด
เหมือนหนึ่งปิดรับรู้สู่กมล

เป็นเช่นนี้ใช่ไหมในใจเจ้า
ใจร้อนผ่าวอุ่นไอไปทุกหน
เหมือนซุกสวรรค์ทั้งชั้นบันดาลดล
อิ่มกมลทุกทิวาราตรีกาล

มีรอยยิ้มแช่มชื่นทุกคืนฝัน
กอดรักนั้นอิงแอบแนบสุขศานต์
บอกมวลมิตรด้วยฝันมั่นรักนาน
ใจเบิกบานหวานล้ำฉ่ำรักเรา

อยากมีบ้างรักนี้ที่เจ้าพบ
เอามาลบความหลังครั้งโง่เขลา
เคยรักมากผิดหวังมากหากบรรเทา
อยากรับเอามาล้างทางระทม

ใครบ้างหนอจะปันใจมาให้บ้าง
เพียงเงาจางยังหายไม่วายขม
หาตัวจริงยิ่งท้อรอคนชม
คงต้องตรมตลอดกาลวารเวลา

[สมนึก นพ]

อันความรัก มันยาก หากจะบอก
บางครั้งออก นอกเส้นทาง ที่วางไว้
บ้างก็เจอ เหม่อจ้อง หวังคล้องใจ
หรือจะใช่ คนนี้ ที่คอยนา

หากต้องใช้ เวลา ศึกษา-เถิด
คู่ไม่เกิด อย่าอ้าง อย่างนี้หนา
จนเพื่อนเรียน ประกาศลั่น วันวิวาห์
มีลูกยา มาไหว้ ยิ้มให้เรา

ควรเปิดใจ ลองคบ อาจพบรัก
หรือถูกผลัก หกล้ม จมความเหงา
จะออกหัว หรือก้อย คอยดูเอา
ชีวิตเรา มีผิดถูก ผูกสัมพันธ์

อันความรัก หากไม่คิด ผิดเฉไฉ
คิดเลยไกล หวังได้ คล้ายความฝัน
มองหาหนุ่ม ถูกใจ หมายสัมพันธ์
จะรักมั่น เพียงเขา จึงเฝ้ารอ

กับคนหนึ่ง ชิดใกล้ กลับไม่สน
ทำวกวน ผ่านไป มองไกลหนอ
คู่เกิดแล้ว ไงเล่า เฝ้าพะนอ
อยากร้องขอ ดูบ้าง คนข้างกาย

เห็นลูกเล็ก มาไหว้ ยิ้มทายทัก
คงนึกรัก เด็กแล้วซี มีความหมาย
เปิดใจคน ข้างเคียง อย่าเอียงอาย
จะไม่หน่าย ร้างไป ให้หลงคอย

รักไม่ต้อง การเวลา หากช้านัก
จะอกหัก อีกนา พาเหงาหงอย
ช้าช้าได้ พร้างาม ความเลื่อนลอย
อดใช้สอย ลูกนา จะคอยดู.

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เพียงเสนอมุมมองให้มองเห็น
ในประเด็นหากจะรักอย่าเกรงกริ่ง
รักสามารถเกิดขึ้นได้ไม่ประวิง
รักเป็นสิ่งจรรโลงใจให้ชื่นบาน

รักเกิดขึ้นได้ในหลายโอกาส
รักนี้อาจเปี่ยมสุขทุกสถาน
รักนี้อาจทุกข์ท้อทรมาน
รักนี้จะบันดาลความเป็นไป

บางคนเพียงสบตาพารับรู้
นี่คือคู่ของตนบันดลให้
เวลาจึงถูกวางเว้นว่างไว้
วิวาห์ได้เร็วพลันในทันที

กับบางคนค้นหาจนล้าเหนื่อย
รักยังเฉื่อยเฉยชาพาหมองศรี
ดูกันไปดูกันมาท่าไม่ดี
รักเคยมีก็หมดรักแตกหักลง

เรื่องความรักต้องดูรู้ด้วยจิต
ทุกคนล้วนมีสิทธิ์คิดลุ่มหลง
เวลารักนานไซร้ใช่มั่นคง
เวลาบ่งเนิ่นนานกาลเวลา

ขอขอบคุณความคิดสะกิดเพิ่ม
ช่วยกล่าวเสริมตัวอย่างต่างต่างหนา
รักของใครใครก็รู้ดูด้วยตา
จะเร็วช้าอยู่ที่ใครใจของตน.

"Kanthita"

25 ต.ค.2553

[robozo]

เมื่อพบพักตร์รักแล้วมีความหมาย
คนข้างกายภายในใช่แน่หรือ
ยิ้มให้กันทันใจให้ฝึกปรือ
มันนั้นคือความรักชักยังไง

อยากจะขอรอเวลาอีกซักหน่อย
เพราะเจอบ่อยค่อยค่อยยิ่งหวั่นไหว
ก็ไม่อยากให้รักพักทันใจ
ให้ปล่อยไปตามกาลพานสัญจร

ดังเขาว่าเวลาและความรัก
จะประจักษ์ความจริงสิ่งใดซ่อน
เนิ่นนานไปใจจริงไม่สั่นคลอน
ดังบทกลอนกวีไม่มีตาย

robozo

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เมื่อมีรักบอกได้ไหมเป็นไงบ้าง
ตัวน้องนางเปี่ยมล้นบนสุขสันต์
หรือกังวลบ้างไหมในสัมพันธ์
รัก รักนั้น ให้อะไรในชีวิต

ณ เวลานาทีใดไม่บันทึก
เมื่อรู้สึกรักนั้นผูกพันจิต
ความรู้สึกอื่นใดไม่เคยคิด
เหมือนหนึ่งปิดรับรู้สู่กมล

เป็นเช่นนี้ใช่ไหมในใจเจ้า
ใจร้อนผ่าวอุ่นไอไปทุกหน
เหมือนซุกสวรรค์ทั้งชั้นบันดาลดล
อิ่มกมลทุกทิวาราตรีกาล

มีรอยยิ้มแช่มชื่นทุกคืนฝัน
กอดรักนั้นอิงแอบแนบสุขศานต์
บอกมวลมิตรด้วยฝันมั่นรักนาน
ใจเบิกบานหวานล้ำฉ่ำรักเรา

อยากมีบ้างรักนี้ที่เจ้าพบ
เอามาลบความหลังครั้งโง่เขลา
เคยรักมากผิดหวังมากหากบรรเทา
อยากรับเอามาล้างทางระทม

ใครบ้างหนอจะปันใจมาให้บ้าง
เพียงเงาจางยังหายไม่วายขม
หาตัวจริงยิ่งท้อรอคนชม
คงต้องตรมตลอดกาลวารเวลา

เมื่อมีรักใจเป็นสุขไม่ทุกข์โศก
แลดูโลกสวยใสไปทั้งหล้า
ความกังวลสิ่งใดไกลเกินตา
รักนำพากำลังใจให้ก้าวเดิน

ทุกเวลานาทีที่คิดถึง
สุดซาบซึ้งหัวใจให้ขวยเขิน
ถ้อยคำเอ่ยเปรยบอกแกล้งหยอกเอิน
รักเจริญหัวใจให้รื่นรมย์

มีความอุ่นหนุนใจให้ต่อสู้
มีคนอยู่เคียงใจได้สุขสม
มีความหวงห่วงใยยามใจตรม
มีคนชมยามสำเร็จในเม็ดงาน
 
ไม่มีความกังวลมาปนเคล้า
ไม่มีเงาหมอกร้ายมากรายผ่าน
ไม่มีความทุกข์ท้อทรมาน
ไม่มีรานร้าวใจสิ่งใดเลย

อยากมีบ้างรักนี้หรือพี่จ๋า
ลงมือหาหรือเปล่าเล่าพี่เอ๋ย
คงจะมีสักคนหนามาชื่นเชย
หากไม่เฉยเอ่ยคำจำนรรจา

ขอให้เจอเธอคนนั้นเร็วพลันนะ
น้องนี้จะส่งใจไปช่วยหนา
หากพี่พบสบพักตร์ความรักมา
ห้ามชักช้ารีบเลยหนอไปขอเธอ.

"Kanthita"

26 ต.ค.2553

[บ้านริมโขง]

เมื่อมีรักบอกได้ไหมเป็นไงบ้าง
ตัวน้องนางเปี่ยมล้นบนสุขสันต์
หรือกังวลบ้างไหมในสัมพันธ์
รัก รักนั้น ให้อะไรในชีวิต

ณ เวลานาทีใดไม่บันทึก
เมื่อรู้สึกรักนั้นผูกพันจิต
ความรู้สึกอื่นใดไม่เคยคิด
เหมือนหนึ่งปิดรับรู้สู่กมล

เป็นเช่นนี้ใช่ไหมในใจเจ้า
ใจร้อนผ่าวอุ่นไอไปทุกหน
เหมือนซุกสวรรค์ทั้งชั้นบันดาลดล
อิ่มกมลทุกทิวาราตรีกาล

มีรอยยิ้มแช่มชื่นทุกคืนฝัน
กอดรักนั้นอิงแอบแนบสุขศานต์
บอกมวลมิตรด้วยฝันมั่นรักนาน
ใจเบิกบานหวานล้ำฉ่ำรักเรา

อยากมีบ้างรักนี้ที่เจ้าพบ
เอามาลบความหลังครั้งโง่เขลา
เคยรักมากผิดหวังมากหากบรรเทา
อยากรับเอามาล้างทางระทม

ใครบ้างหนอจะปันใจมาให้บ้าง
เพียงเงาจางยังหายไม่วายขม
หาตัวจริงยิ่งท้อรอคนชม
คงต้องตรมตลอดกาลวารเวลา

เมื่อมีรักใจเป็นสุขไม่ทุกข์โศก
แลดูโลกสวยใสไปทั้งหล้า
ความกังวลสิ่งใดไกลเกินตา
รักนำพากำลังใจให้ก้าวเดิน

ทุกเวลานาทีที่คิดถึง
สุดซาบซึ้งหัวใจให้ขวยเขิน
ถ้อยคำเอ่ยเปรยบอกแกล้งหยอกเอิน
รักเจริญหัวใจให้รื่นรมย์

มีความอุ่นหนุนใจให้ต่อสู้
มีคนอยู่เคียงใจได้สุขสม
มีความหวงห่วงใยยามใจตรม
มีคนชมยามสำเร็จในเม็ดงาน
 
ไม่มีความกังวลมาปนเคล้า
ไม่มีเงาหมอกร้ายมากรายผ่าน
ไม่มีความทุกข์ท้อทรมาน
ไม่มีรานร้าวใจสิ่งใดเลย

อยากมีบ้างรักนี้หรือพี่จ๋า
ลงมือหาหรือเปล่าเล่าพี่เอ๋ย
คงจะมีสักคนหนามาชื่นเชย
หากไม่เฉยเอ่ยคำจำนรรจา

ขอให้เจอเธอคนนั้นเร็วพลันนะ
น้องนี้จะส่งใจไปช่วยหนา
หากพี่พบสบพักตร์ความรักมา
ห้ามชักช้ารีบเลยหนอไปขอเธอ.

"Kanthita"

26 ต.ค.2553

เมื่อความรักไม่พับกับเวลา
แต่เสน่หาต้องสร้างทางเสมอ
ความสัมพันธ์อื่นมากหากรักเธอ
ต้องเสนอและสนองตรองตรงกัน

อันความรักคือจุดเริ่มเติมชีวิต
ที่สะกิดหัวใจให้มีฝัน
เป็นจุดเปลี่ยนทางเดินกันและกัน
ให้ผกผันร่วมสร้างเดินทางเดียว

...ร่วมซาบซึ้งตรึงใจซุกในอก
ให้สะทกสะท้อนตอนแลเหลียว
วาบอุราพาฝันตัวสั่นเกรียว
ให้แปลบเสียวเดี๋ยวร้อนอ้อนวาจา...

ความรู้สึกเช่นนี้จะมีได้
ต้องเปิดไว้ใจน้อมพร้อมรักษา
เก็บวจีมีอาลัยให้กันมา
ซึ่งเวลาต้องมีที่เพาะใจ

แม้เวลาแห่งรักจักน้อยนิด
แต่เวลาของสิทธิ์จิตแจ่มใส
ต้องทอดยาวให้พอพะนอใคร
ความเสน่หาอาลัย..ได้งอกงาม.