ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

คือคำตอบใช่ไหมที่ได้รับ
ผืนผ้าซับวางลงตรงเบื้องหน้า
หมดสิ้นแล้วถ้อยสรรค์จำนรรจา
เพียงส่งมาคืนกันเริ่มวันไกล

ผ้าผืนนุ่มหอมนั้นพลันลาร้าง
จึงเบี่ยงทางหมายทิศจิตพลิ้วไพล่
เหมือนน้ำรดทรายแห้งแล้งน้ำใจ
เรื่องซึมซับรับไว้ไม่เคยคิด

หยดน้ำหยาดปาดขวับซับสายโศก
อุปโลกน์ใจซื่อถือครองสิทธิ์
มิน่าเล่าเขาว่าหวานยาพิษ
แลกชีวิตเล่าเรียนจวนเจียนตาย

[♥หทัยกาญจน์♥]

เหมือนบทเรียน เขียนเล่า เอาชีวิต
ที่ลิขิต ขีดวาด ปาดจุดหมาย
มีความฝัน หวังไว้ ในบั่นปลาย
ณ แห่งหน ห้วงสุดท้าย คล้ายว่ามี

อุปสรรค สักแสน แก่นล้านเรื่อง
ต้องย่างเยื่อง ย้ำก้าว เฝ้าวิถี
เพื่อข้ามผ่าน สะพานไม้ ในนที
ฤดูร้อน นอนหนาวนี้ ที่ต้องทน

เพียงชีวิต จิตนี้ ที่ต้องแลก
ถูกเหยียบย้ำ ช้ำแหลก แตกสันสน
ตะกายลง ทะเบียน เรียนวกวน
จะถอนตน ตัวคืน คงมิทัน

หทัยกาญจน์

[พิมพ์วาส]

เสียงสายลมพรมหน้าพาหวนคิด
เหมือนลิขิตเส้นทางวางวาดฝัน
คล้ายเสียงถ้อยวิจิตพิศทวงกัน
เสียงหุนหันพลันพร่างจากเลือนลา

"คำตาบมา"จำนรรสรรค์ชีวิต
ให้เพ่งพิศตรองไตร่ใคร่หวนหา
จะเวียนไหว้กรองสันต์พรรณนา
อนิจจาคำตอบมอบ"การเรียน"
 

[จ.รัตติกาล]

ทุกเรื่องราวช่างแปลกพอแตกกิ่ง
พบสองสิ่งเปลี่ยนค่าเหมือนหน้าเหรียญ
หัวหรือก้อยหมุนกลับสลับเวียน
ไม่เสถียรเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน

เหลือบางสิ่งค้างคาเมื่อหน้ากลับ
เกินทนรับกับสิ่งแนบที่แอบซ่อน
ยังตราตรึงคนึงหาด้วยอาวรณ์
ยากไถ่ถอนไม่ลืมเลือนเหมือนภาพลวง

[รุ่งอรุณ]

คือคำตอบขอบคุณที่คุณตอบ
จากใจมอบให้เห็นไม่เว้นช่วง
ขัดแจ้งดีสีหน้าท่าทั้งปวง
หยุดรักบ่วงลวงล่อกันต่อไป

คือคำตอบขอบคุณที่คุณตอบ
พร้อมจะกอบก่อร่างสร้างตนใหม่
สำหรับคุณขอจบลบจากใจ
คุณมิใช่เจ้าหนี้เจ้าชีวิต

 ๐รุ่งอรุณ๐