โอ้ววว...โดนใจจัง
โฮ โฮ โฮ
ยามเช้ามืดทะมึนทึมด้วยฝนตก
ทั่วฟ้าปกไปด้วยละอองฝน
ช่างหนาวสั่นไม่มั่นใจด้วยอับจน
ไม่มีคนข้างกายดังวันวาน
ฝนที่แล้วเขานั้นยังอยู่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างต่างอารมณ์จมฝันหวาน
แต่วันวานก็คงเป็นแค่วันวาน
อันฝันหวานมันจบมิย้อนคืน
ฝนร่วงหล่นแต่ว่าคนน้ำตาไหล
เก็บเธอไว้ในหัวใจกล้ำกลืนฝืน
ทรมานซมซานตนทั้งวันคืน
จะยามตื่นหรือยามนอนร้อนอุรา
ฝนเริ่มหยุดแต่น้ำตายังรินไหล
ในหัวใจยังร่ำร้องลองเรียกหา
ร้องเรียกเธอเผลอกระทั่งจนฝนซา
จนเวลาผ่านไปไร้วี่แวว
------------------------------------------
เขียนเมื่อตอนเช้ามืด....ยามที่สายฝนพรำ ... และ ยามที่น้ำตา...รินไหล ...
