ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Shumbala]

ไม่มีฝันใดต้องไปถึง
ในวันซึ่งเลยฝันอันหอมหวาน
ไม่มีที่แห่งใดในจักรวาล
ให้ซมซานผ่านถึงสักหนึ่งใด

อยู่กับความเป็นไปในชีวิต
ปล่อยความคิดเกิดดับเกินนับได้
หยุดปรุงแต่งปรารถนาระอาใจ
เพียงอยู่ในปัจจุบันอันเป็นจริง

จึงแลเห็นดังเช่นที่เป็นอยู่
จึงฟังเสียงเพียงหูจิต-รู้-นิ่ง
จึงดมลิ้มจริงแท้แค่อ้างอิง
จึงสัมผัสทุกสิ่งไม่จริงจัง

ได้ดื่มด่ำฟ้าครามว่างามนัก
วิหคทักเพราะพริ้งยิ่งทุกครั้ง
ดอกโมกข์โชยกลิ่นกล่อมหอมเสียจัง
ข้าวเปล่ายังอร่อยเหลือไม่เบื่อเลย

ปล่อยคืนวันผันไปมิไห้หา
ใครชี้หน้าบ้าบอหัวร่อเฉย
สุขอันใดไหนเทียบมาเปรียบเปรย
สุขจริงเอย..ยามจิตว่าง..เมื่อวางลง

*****

[D]

ฯลฯ

ปล่อยคืนวันผันไปมิไห้หา
ใครชี้หน้าบ้าบอหัวร่อเฉย
สุขอันใดไหนเทียบมาเปรียบเปรย
สุขจริงเอย..ยามจิตว่าง..เมื่อวางลง

*****

เขาเป็นคน เยือกเย็น เห็นหน้าหล่อ
นั่งยิ้มปร๋อ จ้อทัก กวักเรียกส่ง
สายตาเลื่อม เชื่อมย้อย ปานอ้อยดง
น่ารักหลง จำแม่น ชายแสนดี

ประกาศหาย ชายชาญ พิการรัก
เคยเข้าพัก รักษา แล้วมาหนี
หากผู้ใด ไหนทราบ ส่งกลับที
จาก..หมอสตรี "ศรีธัญญา" ตามมานาน

"ดิน"

[panthong.kh]

อ่านกระทู้ แล้วงง ยิ่งสงสัย
ไม่มีฝัน อันใด ได้มองผ่าน
หรืออ่านผิด คิดไป ไยซมซาน
ทรมาน จริงเรา อ่านเอาเอง

ไม่มีฝัน อันใด ไปไม่ถึง
หากเราบึ่ง ขึงแข็ง สุดแรงเร่ง
อย่าย่อท้อ ปลายทาง ต่างวังเวง
มัวแต่เกร็ง ใจทรุด ฉุดดวงมาน

อยู่กับความ เป็นจริง ทุกสิ่งสรรค์
ถึงจาบัลย์ ทุกตรม ขมผสาน
รับให้ได้ ดวงจิต คิดนานนาน
ค่อยคืบคลาน บางที มีหมองมัว

ดอกราตรี ว่าหอม ยังยอมให้
ดอกโมกข์ไย กลิ่นกร่อย พลอยปวดหัว
ดอกลำดวน ชวนชม อารมณ์รัว
ยังมิกลัว เท่าฝัน นั้นไม่จริง

[Shumbala]

ฯลฯ

ปล่อยคืนวันผันไปมิไห้หา
ใครชี้หน้าบ้าบอหัวร่อเฉย
สุขอันใดไหนเทียบมาเปรียบเปรย
สุขจริงเอย..ยามจิตว่าง..เมื่อวางลง

*****

เขาเป็นคน เยือกเย็น เห็นหน้าหล่อ
นั่งยิ้มปร๋อ จ้อทัก กวักเรียกส่ง
สายตาเลื่อม เชื่อมย้อย ปานอ้อยดง
น่ารักหลง จำแม่น ชายแสนดี

ประกาศหาย ชายชาญ พิการรัก
เคยเข้าพัก รักษา แล้วมาหนี
หากผู้ใด ไหนทราบ ส่งกลับที
จาก..หมอสตรี "ศรีธัญญา" ตามมานาน

"ดิน"

สวัสดี คุณหมอ รอได้ไหม
วันนี้วัน วาเลนไทน์ รู้มั้ยท่าน
เที่ยวไล่จับ คนมั่ว จนหัวบาน
ช่วยพักงาน ไว้ก่อน อย่าร้อนรน

ผมมีเรื่อง สำคัญ อันเร่งด่วน
อยากรบกวน คุณหมอ ขอสักหน
ความรักผม หายไป ไร้ตัวตน
ไม่รู้เที่ยว ซุกซน อยู่หนไหน

ช่วยตามหา ความรัก ให้ผมหน่อย
ผมหาจน ลิ้นห้อย เหงื่อย้อยไหล
รักอยู่บน อยู่ล่าง บนทางใด
หรือแอบใน ใจหมอ ผมขอคืน
 

[Shumbala]

อ่านกระทู้ แล้วงง ยิ่งสงสัย
ไม่มีฝัน อันใด ได้มองผ่าน
หรืออ่านผิด คิดไป ไยซมซาน
ทรมาน จริงเรา อ่านเอาเอง

ไม่มีฝัน อันใด ไปไม่ถึง
หากเราบึ่ง ขึงแข็ง สุดแรงเร่ง
อย่าย่อท้อ ปลายทาง ต่างวังเวง
มัวแต่เกร็ง ใจทรุด ฉุดดวงมาน

อยู่กับความ เป็นจริง ทุกสิ่งสรรค์
ถึงจาบัลย์ ทุกตรม ขมผสาน
รับให้ได้ ดวงจิต คิดนานนาน
ค่อยคืบคลาน บางที มีหมองมัว

ดอกราตรี ว่าหอม ยังยอมให้
ดอกโมกข์ไย กลิ่นกร่อย พลอยปวดหัว
ดอกลำดวน ชวนชม อารมณ์รัว
ยังมิกลัว เท่าฝัน นั้นไม่จริง

ล้วนแต่เหตุ ปัจจัย นำไปสู่
รู้ไม่รู้ อยู่ที่ใน ใจทุกสิ่ง
ฝันไม่ฝัน เพียรทำไป ให้เพริศพริ้ง
ฝันเป็นจริง หรือไม่ ใครจะรู้

ก็แค่ทำ สิ่งไหน ที่ใจรัก
ถึงเหนื่อยหนัก ทุ่มไป ด้วยใจสู้
ถึงไม่ฝัน สำเร็จได้ ให้ตรองดู
เพราะขึ้นอยู่ กับปัจจัย ใช่ฝันเอา

 

*เขียนไปเขียนมา ชักมึน ถ้าอ่านไม่รู้เรื่องขออภัยด้วยครับผม*

[D]

สวัสดี คุณหมอ รอได้ไหม
วันนี้วัน วาเลนไทน์ รู้มั้ยท่าน
เที่ยวไล่จับ คนมั่ว จนหัวบาน
ช่วยพักงาน ไว้ก่อน อย่าร้อนรน

ผมมีเรื่อง สำคัญ อันเร่งด่วน
อยากรบกวน คุณหมอ ขอสักหน
ความรักผม หายไป ไร้ตัวตน
ไม่รู้เที่ยว ซุกซน อยู่หนไหน

ช่วยตามหา ความรัก ให้ผมหน่อย
ผมหาจน ลิ้นห้อย เหงื่อย้อยไหล
รักอยู่บน อยู่ล่าง บนทางใด
หรือแอบใน ใจหมอ ผมขอคืน
 

ดูมาทำ ย้ำยั่ว ซี้ซั้วต่า
กลับรักษา กายา อย่าแข็งขืน
ทำดึงดื้อ มือหลัง ล้มทั้งยืน
มิต้องฝืน คืนที อย่าหนีไกล

เป็นเอามาก ยากรักษา ยาปกติ
แน่ะ!ดูสิ ปริพริ้ม ยิ้มตาใส
มองเห็นสาว พราววาม งามวิไล
ตามเขาไป ใกล้หญิง น่าชิงชัง

ชักหมันไส้ ไล่ทึ้ง มือดึงหู
แล้วลากลู่ ถูไถ ให้หันมั่ง
หมอแสนล้า ขาเมื่อย เหนื่อยเสียจัง
เอาขี่หลัง กลับที ศรีธัญญา

ให้เวลามานานแล้วกลับรักษาต่อ

"ดิน"

[Shumbala]

ผ่านแรมเดือนเหมือนหินยกจากอกแล้ว
ไม่ขาดคำเสียงเจื้อยแจ้วก็แว่วหา
ภารกิจคราวนี้ที่ทำมา
หมอรับค่าเหนื่อยไปเท่าไหร่กัน

ลองสืบเสาะหาดูให้รู้แน่
เป็นหมอเทียมหมอแท้-แม่สาวนั่น??
สืบพยานหลายทางต่างยืนยัน
เป็นคนไข้ที่เดียว(กัน)นั่น..ศรีธัญญา