ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[nnn]

   ไม่ได้แวะ  เสียนาน  แต่กาลเก่า
กลอนของเรา  เก่าต่าง  ก็ห่างหาย
เปิดกระทู้  อยู่กระทั่ง  ซังกะตาย
ดึกดื่นกาย  เหนื่อยล้า  แต่ตอนวัน
    ง่วงแสนง่วง  ตาใกล้ปิด  สนิทเสีย
ด้วยความเพลีย  ความเหงา  เข้าเยาะหยัน
แม้จะสู้  ก็ไม่เคย  ชนะมัน
ช่างน่าขัน  แปลกจริง  คนอย่างเรา

[Music]

   


"อยากบอกรัก"...แล้วไฉนใยจึงง่วง
ตื่นมาช่วงอยากฟัง...แถมยังเหงา
ไม่พบคำที่หวังเหมือนบังเงา
เสียงแผ่วเบาเร่าร้อนแว่วย้อนมา

ปลุกให้เราต้องตื่น...มายืนหง่าว
รอรับข่าว...วุ่นวาดปรารถนา
แล้วจะหลับเช่นไร?ให้ค้างคา
จำนรรจาไม่จบ...กลับหลบไป

"อยากบอกรัก"...คือหัวข้อซึ่งล่อหลอก
มิเคยบอกกานท์กล่าวกับสาวไหน?
หรือขุดหลุมซุ่มเงียบรอเทียบใคร?
ทำให้ใจรัญจวนเหมือนชวนฟัง

 

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

นานมาแล้ว ที่ใจ มิไหวติง
เฝ้าแอบอิง รั้งลา ถึงคราหลัง
อยากบอกรัก ต่อหน้า ให้เธอฟัง
แต่ก็ยัง เลยผ่าน เนิ่นนานไกล

ผ่านมาแล้ว หลายปี ยังมิลืม
ราวกับยืม รักนั้น ให้หวั่นไหว
เราผ่านร้อน เธอผ่านหนาว ครั้งคราวใด
วันหนึ่งใจ ตรงกัน มั่นศรัทธา

ด้วยดวงตา เปรยว่า บอบบางนัก
แต่ความรัก ของใจ บอบบางกว่า
อยากบอกรัก ให้รีบบอก อย่ารั้งลา
ปล่อยผ่านมา เวลากั้น แบ่งคั่นใจ

[ไพร พนาวัลย์]

อยากบอกรักแต่ใจมันไม่กล้า
เพราะรู้ว่าบอกไปมันไม่ขลัง
รู้จักกันนิดเดียวเสียวใจจัง
กลัวใจพังทั้งสองเมื่อต้องเมิน

รู้จักกันอีกหน่อยจะดีไหม?
รอให้ใจหายเซ่อหายเก้อเขิน
ให้แผลเก่าหายลับที่ยับเยิน
แล้วค่อยเดินด้วยกัน อย่างมั่นใจ

"ปรางค์  สามยอด"

[Music]

อยากจะรอ...วันที่ยินพี่กล่าว
ช่วยส่งข่าวว่ายอมพร้อมได้ไหม?
ด้วยต่างเจ็บเหน็บหนาวร้าวเพียงใด?
รอวันใคร?...ยื่นคำว่าจำนน

กลัวจะรอ...วันที่ยินพี่กล่าว
ต้องทนหง่าวหลายหลากมากเหตุผล
ถ้าส่วนลึกพี่สนองปองอีกคน
การเปรอปรน.ห่วงใย..คงไม่พอ

มิอาจรอ...วันที่ยินพี่กล่าว
ไม่เอาอ่าวอย่างน้องมิร้องขอ
เจ็บกับการขอควงถ่วงให้รอ
แสร้งเยินยอโอ้อวด...ยิ่งให้ปวดใจ

 

[รัตนาวดี]

อยากบอกรักแต่ใจมันไม่กล้า
เพราะรู้ว่าบอกไปมันไม่ขลัง
รู้จักกันนิดเดียวเสียวใจจัง
กลัวใจพังทั้งสองเมื่อต้องเมิน

รู้จักกันอีกหน่อยจะดีไหม?
รอให้ใจหายเซ่อหายเก้อเขิน
ให้แผลเก่าหายลับที่ยับเยิน
แล้วค่อยเดินด้วยกัน อย่างมั่นใจ

"ปรางค์  สามยอด"

...เคยนึกหวัง นั่งตรอง คิดครองรัก 
กลัวจมปลัก ถักตรม ระทมไหม้
เมื่อคิดบ้าง บางครั้ง เกิดชังใจ
เหตุอันใด ยังซุ่มซ่าม คอยตามเธอ...

รัตนาวดี
 

[ดาว อาชาไนย]

อยากจะรอ...วันที่ยินพี่กล่าว
ช่วยส่งข่าวว่ายอมพร้อมได้ไหม?
ด้วยต่างเจ็บเหน็บหนาวร้าวเพียงใด?
รอวันใคร?...ยื่นคำว่าจำนน

กลัวจะรอ...วันที่ยินพี่กล่าว
ต้องทนหง่าวหลายหลากมากเหตุผล
ถ้าส่วนลึกพี่สนองปองอีกคน
การเปรอปรน.ห่วงใย..คงไม่พอ

มิอาจรอ...วันที่ยินพี่กล่าว
ไม่เอาอ่าวอย่างน้องมิร้องขอ
เจ็บกับการขอควงถ่วงให้รอ
แสร้งเยินยอโอ้อวด...ยิ่งให้ปวดใจ

 

เอียงหูเข้ามาซีฟังพี่กล่าว
มิเอาอ่าวอย่างนี้พี่เสียวไส้
จะกระซิบว่ารักปักทรวงใน
น้องคงไม่ผิดหวังต้องนั่งรอ

อยากมาหากล่าวคำน้ำก็ท่วม
เราต่างร่วมกรรมเก่าที่เราก่อ
เมื่อน้ำลดหมดเราน่าเคล้าคลอ
ขืนมาล้อหลอกเล่นเป็นไม่ยอม

ดาว อาชาไนย

[panthong.kh]

นานมาแล้ว ที่ใจ มิไหวติง
เฝ้าแอบอิง รั้งลา ถึงคราหลัง
อยากบอกรัก ต่อหน้า ให้เธอฟัง
แต่ก็ยัง เลยผ่าน เนิ่นนานไกล

ผ่านมาแล้ว หลายปี ยังมิลืม
ราวกับยืม รักนั้น ให้หวั่นไหว
เราผ่านร้อน เธอผ่านหนาว ครั้งคราวใด
วันหนึ่งใจ ตรงกัน มั่นศรัทธา

ด้วยดวงตา เปรยว่า บอบบางนัก
แต่ความรัก ของใจ บอบบางกว่า
อยากบอกรัก ให้รีบบอก อย่ารั้งลา
ปล่อยผ่านมา เวลากั้น แบ่งคั่นใจ

อยากบอกรัก ขอให้ มาที่นี่
ที่ที่มี รักจริง แสนยิ่งใหญ่
อันความรัก วัดด้วย ใจวัดใจ
อย่าลองรัก กับใคร ให้ระอา

แม้นรักจริง รีบมา ที่ตรงนี้
ตรงที่มี ความรัก เสน่หา
รักฉันมั่น ซื่อตรง ไม่โรยรา
เก็บรักษา ดีที่สุด พูดจากใจ

ไม่มีกิ๊ก มีกั๊ก รักล้วนล้วน
ขอเชิญชวน เข้ามา อย่าช้าได้
รักสุดสุด โซกู๊ด กว่าใครใคร
รักยิ่งใหญ่ มอบให้ ไปทั้งดวง
พันทอง

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

อาจมอบใจ นี้ให้ มาทั้งหมด
หากรักหมด อาจถึง ต้องหึงหวง
หากรักไร้ ที่อยู่ ซึ่งคู่ควง
ใจทั้งดวง คงรอเก้อ เพราะเธอเมิน

ไม่มีกั๊ก แล้วใคร ใยมีกิ๊ก
เรื่องจุกจิก คั่นกลาง ให้ห่างเหิน
ท้ายสุดแล้ว ใจต้อง ขาดๆเกิน
กลับเผชิญ เพียงกาย เดียวดายใจ

รักจริงแท้ แน่แน่ว ใช่หรือเปล่า
คงถึงคราว รักมั่น มิหวั่นไหว
คราก่อนนั้น ฉันท้อ ก็เพราะใคร
คนอื่นไกล เธอบอก กลับกลอกกัน

[panthong.kh]

อาจมอบใจ นี้ให้ มาทั้งหมด
หากรักหมด อาจถึง ต้องหึงหวง
หากรักไร้ ที่อยู่ ซึ่งคู่ควง
ใจทั้งดวง คงรอเก้อ เพราะเธอเมิน

ไม่มีกั๊ก แล้วใคร ใยมีกิ๊ก
เรื่องจุกจิก คั่นกลาง ให้ห่างเหิน
ท้ายสุดแล้ว ใจต้อง ขาดๆเกิน
กลับเผชิญ เพียงกาย เดียวดายใจ

รักจริงแท้ แน่แน่ว ใช่หรือเปล่า
คงถึงคราว รักมั่น มิหวั่นไหว
คราก่อนนั้น ฉันท้อ ก็เพราะใคร
คนอื่นไกล เธอบอก กลับกลอกกัน

ขอโทษด้วย วันนั้น ฉันเมาหนัก
เพราะอกหัก จากเธอ เพ้อจนสั่น
เลยเบลอเบลอ บอกไป อย่างเร็วพลัน
ใจจริงนั้น ยังรัก ปักในทรวง

เรื่องมีกิ๊ก เลิกแล้ว ไม่มีกั๊ก
แจ้งประจักษ์ เคลียร์ได้ ไม่ต้องห่วง
เรื่องทั้งหมด ขอโทษ ที่ตามหวง
ใช่หลอกลวง ฉันนี้ มีรักจริง
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากออกปาก ฝากไป กลัวใจเก้อ
ได้เพียงเหม่อ เผลอมอง แลน้องหญิง
ปากถูกใจ ดวงน้อย เจ้าคอยติง
จำต้องนิ่ง ปิดความอยาก เจ้าปากดี.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

อาจมอบใจ นี้ให้ มาทั้งหมด
หากรักหมด อาจถึง ต้องหึงหวง
หากรักไร้ ที่อยู่ ซึ่งคู่ควง
ใจทั้งดวง คงรอเก้อ เพราะเธอเมิน

ไม่มีกั๊ก แล้วใคร ใยมีกิ๊ก
เรื่องจุกจิก คั่นกลาง ให้ห่างเหิน
ท้ายสุดแล้ว ใจต้อง ขาดๆเกิน
กลับเผชิญ เพียงกาย เดียวดายใจ

รักจริงแท้ แน่แน่ว ใช่หรือเปล่า
คงถึงคราว รักมั่น มิหวั่นไหว
คราก่อนนั้น ฉันท้อ ก็เพราะใคร
คนอื่นไกล เธอบอก กลับกลอกกัน

ขอโทษด้วย วันนั้น ฉันเมาหนัก
เพราะอกหัก จากเธอ เพ้อจนสั่น
เลยเบลอเบลอ บอกไป อย่างเร็วพลัน
ใจจริงนั้น ยังรัก ปักในทรวง

เรื่องมีกิ๊ก เลิกแล้ว ไม่มีกั๊ก
แจ้งประจักษ์ เคลียร์ได้ ไม่ต้องห่วง
เรื่องทั้งหมด ขอโทษ ที่ตามหวง
ใช่หลอกลวง ฉันนี้ มีรักจริง
พันทอง

คนขี้อาย จึงมิได้ แสดงออก
มิอยากบอก ความใน เลยต้องนิ่ง
ใยไม่รู้ เธออยู่ เฝ้าแอบอิง
ความเป็นจริง ไม่ตอบ กั้นกรอบใจ

ความรู้สึก ลึกลึก นั้นเป็นห่วง
มิได้ทวง คำมั่น ให้หวั่นไหว
ก่อนนอนนี้ คนดี ลืมอะไร
หนึ่งห้องใจ ที่เหลือ เพียงเพื่อคุณ

[panthong.kh]

คนขี้อาย จึงมิได้ แสดงออก
มิอยากบอก ความใน เลยต้องนิ่ง
ใยไม่รู้ เธออยู่ เฝ้าแอบอิง
ความเป็นจริง ไม่ตอบ กั้นกรอบใจ

ความรู้สึก ลึกลึก นั้นเป็นห่วง
มิได้ทวง คำมั่น ให้หวั่นไหว
ก่อนนอนนี้ คนดี ลืมอะไร
หนึ่งห้องใจ ที่เหลือ เพียงเพื่อคุณ

[/quote]

ขอทั้งสี่ ห้องใจ ได้ไหมนี่
โถคนดี อยากอิงแอบ นอนแนบหนุน
ทั้งสี่ห้อง นั้นหนอ ขอลงทุน
แม้ได้แนบ นอนหนุน อุ่นสมปอง

จะขอเป็น ผ้าห่ม กันลมหนาว
มอบอกขาว สาวใหญ่ ให้คอยจ้อง
ถ้าสนใจ รีบมา ตรีตราจอง
หายหม่นหมอง จริงแท้ แม้มีนาง
พันทอง