~~เสียงหัวใจ~~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 05:50:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~~เสียงหัวใจ~~  (อ่าน 11195 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
12 กรกฎาคม 2011, 03:48:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2011, 03:48:PM »
ชุมชนชุมชน



เมื่อแสงแดด แผดกล้ำ น้ำวามเจิด
ระเหยเหิด เกิดไอ ในถิ่นท่าม
เกาะกลุ่มรวม ร่วมฟ่อง ท่องฟ้าคราม
ลอยล่องหลาม งามแท้ แม้ไกลตา

เสียงหัวใจ ทั้งดวง ส่งท้วงทัก
ขอผ่อนหนัก พักแรง แสวงหา
เหนื่อยยิ่งแล้ว กายเอย อย่าเฉยชา
วางเถิดค่า ก่อนจินต์ จักสิ้นไฟ

ปภัสร์
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ยามพระอาทิตย์อัสดง, สะเลเต, my smile, นพตุลาทิตย์, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, sugarplus, เมฆา..., ดอกกระเจียว, รุ่งอรุณ, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ไม่รู้ใจ, คันไถ, ...สียะตรา.., กัลมลี*, aomsin9

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

12 กรกฎาคม 2011, 04:06:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #1 เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2011, 04:06:PM »
ชุมชนชุมชน

พักเถอะพักพักลงที่ตรงนี้
พักตรงที่ใจฉันอย่าหวั่นไหว
ฟังซิฟังเสียงลมพรมพริ้วไกว
ยิ้มละมัยส่งมอบปลอบขวัญเธอ

เห็นไหมดาวดวงเดิมเริ่มทองแสง
ไม่เปลี่ยนแปลงแรงใจให้เสมอ
แม้ว่ามันไม่บรรเจิดหรือเลิศเลอ
ดาวยังเพ้อจะช่วยรอเธอก่อไฟ

natcha

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, my smile, นพตุลาทิตย์, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, sugarplus, เมฆา..., ดอกกระเจียว, รุ่งอรุณ, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ไม่รู้ใจ, กาญจนธโร, คันไถ, ...สียะตรา.., ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

12 กรกฎาคม 2011, 05:24:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #2 เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2011, 05:24:PM »
ชุมชนชุมชน





นั บ น า ที ที่ ห า ย ใ จ
วินาทีหลายล้านที่ดำเนินหัวใจ..อย่างไร้ค่า
เฝ้าหาความพอดีจากทุก..แววตา
คำตอบและผลลัพธ์ที่ถามหา..ไม่มี

นับ ก า ร เ ต้ น..ของ หั ว ใ จ
จังหวะเดิมจังหวะใหม่..ก็ยังถี่
ความอบอุ่นในใจไม่ถูกเติม..ให้เต็มที
หัวใจเลยเต้นรั่วอย่างนี้..ไม่ฟังใคร

นับการเดินเข้ามา..ของ ใ ค ร บ า ง ค น
โลกใบสับสนหยุดหมุนแล้ว..เริ่มใหม่
นาทีที่หายใจมีค่า..หัวใจนับจังหวะช้าลง..คงการเต้นต่อไป
เริ่มแล้วชีวิตใหม่..กับการฟังเสียงหัวใจ...ใครบางคน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, sugarplus, เมฆา..., ดอกกระเจียว, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ไม่รู้ใจ, กาญจนธโร, คันไถ, ...สียะตรา.., --ณัชชา--, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

12 กรกฎาคม 2011, 06:50:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #3 เมื่อ: 12 กรกฎาคม 2011, 06:50:PM »
ชุมชนชุมชน


กายอ่อนล้าพาหวังนั้นพังสิ้น
ลุยทั่วถิ่นถวิลหาคว้าสดใส
ชื่นแต่ลมชมแต่เขาเศร้าในใจ
ฟ้าช่างไกลเกินนักหักอารมณ์

เป็นเวลาเนิ่นนานกาลกลายกลับ
ใดเลยลับเลื่อนลอยคล้อยไม่สม
ใจเคยรื้นคืนกลับรับระทม
ล้าซานซมขมฤทัยไหวระทวย

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sugarplus, เมฆา..., ดอกกระเจียว, my smile, รุ่งอรุณ, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ไม่รู้ใจ, สะเลเต, กาญจนธโร, ...สียะตรา.., --ณัชชา--, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 02:11:AM
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 429



« ตอบ #4 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 02:11:AM »
ชุมชนชุมชน



หากเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักขวัญ
ดูตะวันผันฉายปลายฟ้าใส
ลมทะเลเห่กล่อมเข้าล้อมไกว
แล้วหลับใหลให้สนิทแนบนิทรา

ลืมโลกลวงห้วงหลอนให้ห่อนหาย
ลืมฝันร้ายพ่ายรักเจ็บหนักหนา
ลืมถ้อยพจน์ทดท้อทรมา
ลืมเวลาคราเหงาที่เศร้าซม

จงแนบฟัง..ครั้งเสียงสำเนียงหวาน
ปลอบดวงมานผ่านถ้อยสร้อยผสม
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอุราตรม
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน

เต้นบัลเลย์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, ลมหนาว, สะเลเต, รพีกาญจน์, เมฆา..., กาญจนธโร, --ณัชชา--, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
13 กรกฎาคม 2011, 01:38:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 01:38:PM »
ชุมชนชุมชน

พักเถอะพักพักลงที่ตรงนี้
พักตรงที่ใจฉันอย่าหวั่นไหว
ฟังซิฟังเสียงลมพรมพริ้วไกว
ยิ้มละมัยส่งมอบปลอบขวัญเธอ

เห็นไหมดาวดวงเดิมเริ่มทองแสง
ไม่เปลี่ยนแปลงแรงใจให้เสมอ
แม้ว่ามันไม่บรรเจิดหรือเลิศเลอ
ดาวยังเพ้อจะช่วยรอเธอก่อไฟ

natcha


วะวับวาว ดาวน้อย ล่องลอยห่าง
แม้พรายพราง บางครั้ง ยังวิบไหว
แต้มแต่งฟ้า พร่าแสง สำแดงไกล
ส่งดวงใส ให้เห็น เด่นยวนยล

อาจครู่คราว ดาวร่วง จากห้วงหาว
บ้างค้างราว คร่าวฟ้า เวหาหน
คือวัฎฎะ ย่างซ้ำ ย่ำเวียนวน
สุขทุกข์กล่น ปนเป เพียงเล่ห์รอย

ขอชมชื่น รื่นจินต์ เฉกดินต่ำ
แม้นไร้ฉ่ำ คำหวาน กานท์หยดย้อย
ย่ำขนาน พานเพียง สุขเคียงคอย
ก็เกินถ้อย ล่อยล้ำ ใดกำนัล

ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, คันไถ, เมฆา..., ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, --ณัชชา--, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 02:08:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #6 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 02:08:PM »
ชุมชนชุมชน





นั บ น า ที ที่ ห า ย ใ จ
วินาทีหลายล้านที่ดำเนินหัวใจ..อย่างไร้ค่า
เฝ้าหาความพอดีจากทุก..แววตา
คำตอบและผลลัพธ์ที่ถามหา..ไม่มี

นับ ก า ร เ ต้ น..ของ หั ว ใ จ
จังหวะเดิมจังหวะใหม่..ก็ยังถี่
ความอบอุ่นในใจไม่ถูกเติม..ให้เต็มที
หัวใจเลยเต้นรั่วอย่างนี้..ไม่ฟังใคร

นับการเดินเข้ามา..ของ ใ ค ร บ า ง ค น
โลกใบสับสนหยุดหมุนแล้ว..เริ่มใหม่
นาทีที่หายใจมีค่า..หัวใจนับจังหวะช้าลง..คงการเต้นต่อไป
เริ่มแล้วชีวิตใหม่..กับการฟังเสียงหัวใจ...ใครบางคน


...เพียง..เสียงหนึ่งหัวใจร่าย...
...ร้องขอมากมาย..วางสิ่งหวั่นไหวสับสน...
...อาจถึงเวลา..ต้องหลบเร้นตัวตน...
...เพื่อหนึ่งใครบางคน..ที่เดินเข้ามา...

...จะทำตามหรือไม่...
...จริงหรือ..นี่คือสิ่งที่ใจปรารถนา...
...หรือแค่เสียงพ้อ..ต่อสิ่งที่ค้างคา...
...หรือเพราะความล้า..จากการตามหาแต่ว่าห่างไกล...

...ตัดสินใจดีกว่า...
...ไม่ใช้คำอำลา...รอการกลับมาเริ่มใหม่...
...ในวันที่..มีอีกหนึ่งหัวใจ...
...ของหนึ่งบางใคร..ที่ใฝ่เฝ้ารอ...

ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., ...สียะตรา.., my smile, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 02:22:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #7 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 02:22:PM »
ชุมชนชุมชน



หากเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักขวัญ
ดูตะวันผันฉายปลายฟ้าใส
ลมทะเลเห่กล่อมเข้าล้อมไกว
แล้วหลับใหลให้สนิทแนบนิทรา

ลืมโลกลวงห้วงหลอนให้ห่อนหาย
ลืมฝันร้ายพ่ายรักเจ็บหนักหนา
ลืมถ้อยพจน์ทดท้อทรมา
ลืมเวลาคราเหงาที่เศร้าซม

จงแนบฟัง..ครั้งเสียงสำเนียงหวาน
ปลอบดวงมานผ่านถ้อยสร้อยผสม
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอุราตรม
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน

เต้นบัลเลย์


ใจคอยฟังเสียงสั่งแต่ยังแผ่ว
เลื่อนไกลแล้วแก้วตาที่พาฝัน
หน้าซุกหมอนอ่อนล้าพารำพัน
ไร้ตักขวัญเคยหนุนละมุนทรวง

ลืมไม่ลงตรงรักได้ปักลึก
ลืมสำนึกถึกเกินเมินห่วงหวง
ลืมไม่ได้หมายมั่นคืนฝันลวง
ลืมเคยควงได้หรือยังถือครวญ

เสียงหัวใจเต้นล้าคราเจ้าห่าง
ในอกครางวางหม่นทนกำสรวล
จบแล้วหรือคือรักปักเรรวน
เคยรัญจวนจืดจางร้างอาลัย

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, --ณัชชา--, ลมหนาว, ปรางทิพย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, กาญจนธโร, สล่าผิน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 02:44:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 02:44:PM »
ชุมชนชุมชน


กายอ่อนล้าพาหวังนั้นพังสิ้น
ลุยทั่วถิ่นถวิลหาคว้าสดใส
ชื่นแต่ลมชมแต่เขาเศร้าในใจ
ฟ้าช่างไกลเกินนักหักอารมณ์

เป็นเวลาเนิ่นนานกาลกลายกลับ
ใดเลยลับเลื่อนลอยคล้อยไม่สม
ใจเคยรื้นคืนกลับรับระทม
ล้าซานซมขมฤทัยไหวระทวย

"บ้านริมโขง"


เมื่อหัวใจ ไกวกวัด สะบัดเกี่ยง
ขึ้งสำเนียง เสียงพ้อ ขอผ้าผวย
มาห่อห่ม ใจโรย โหยระรวย
คราสดสวย ม้วยสิ้น จินตนา

เมื่อกายล้า ใจรอน เพราะอ่อนหัด
กลั่นสกัด คัดกรอง ทำนองหา
ร้อยเรียงรส หมดแล้ว แววปํญญา
ช้ำด้วยค่า พล่าเผือด เหือดกวิน

ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, ปรางทิพย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สล่าผิน, เมฆา..., กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 02:58:PM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 02:58:PM »
ชุมชนชุมชน

หากเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักขวัญ
ดูตะวันผันฉายปลายฟ้าใส
ลมทะเลเห่กล่อมเข้าล้อมไกว
แล้วหลับใหลให้สนิทแนบนิทรา

ลืมโลกลวงห้วงหลอนให้ห่อนหาย
ลืมฝันร้ายพ่ายรักเจ็บหนักหนา
ลืมถ้อยพจน์ทดท้อทรมา
ลืมเวลาคราเหงาที่เศร้าซม

จงแนบฟัง..ครั้งเสียงสำเนียงหวาน
ปลอบดวงมานผ่านถ้อยสร้อยผสม
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอุราตรม
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน

เต้นบัลเลย์
[/quote]

เพียงจำนรรจ์ ขวัญเยื้อน เอ่ยเอื้อนปลอบ
ประโลมมอบ กอบแต่ง สำแดงฝัน
ชวนชี้ชม ลมคลื่น รื่นรำพัน
พลางกำนัล ปันกรุ่น ไออุ่นนอน

ตักนุ่มเกย เขนยหนุน ละมุนเนื้อ
ใจเคยเจือ เฝือเฝื่อน คลายเลือนหลอน
ขอซบแนบ แอบนาน ยามรานรอน
กระซิบอ้อน วอนนวล อย่าด่วนชัง

มองฟ้าใส ไหวหวาม ช่างงามพริ้ง
มองยอดหญิง มิ่งขวัญ หมายกลั่นหวัง
มองแวววาด หวาดนัก หวั่นจักพัง
มองเรื่องพลั้ง ครั้งก่อน อ่อนกมล

ถามว่าเหนื่อย ไหมใจ ไยยังฝืน
ทนกล้ำกลืน ขื่นคำ ร่ำฉงน
เถอะ!หนักหน่าย พ่ายแพ้ แก่กมล
ทิ้งเพื่อคน ที่ให้ หนึ่งใจมา

ปภัสร์
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๔



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., คันไถ, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ปรางทิพย์, สล่าผิน, เมฆา..., กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 04:39:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #10 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 04:39:PM »
ชุมชนชุมชน


...เพียง..เสียงหนึ่งหัวใจร่าย...
...ร้องขอมากมาย..วางสิ่งหวั่นไหวสับสน...
...อาจถึงเวลา..ต้องหลบเร้นตัวตน...
...เพื่อหนึ่งใครบางคน..ที่เดินเข้ามา...

...จะทำตามหรือไม่...
...จริงหรือ..นี่คือสิ่งที่ใจปรารถนา...
...หรือแค่เสียงพ้อ..ต่อสิ่งที่ค้างคา...
...หรือเพราะความล้า..จากการตามหาแต่ว่าห่างไกล...

...ตัดสินใจดีกว่า...
...ไม่ใช้คำอำลา...รอการกลับมาเริ่มใหม่...
...ในวันที่..มีอีกหนึ่งหัวใจ...
...ของหนึ่งบางใคร..ที่ใฝ่เฝ้ารอ...

ปภัสร์
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๔



ทุก คำ ต อ บ..เป็น เ ธ อ
สิ่งรอบข้างที่เจอ..ไม่อาจเปลี่ยนคำร้องขอ
ตลอดเวลาของคน..เฝ้ารอ
ความคิดถึงคอยเติมต่อให้ก้าว..ต่อไป

เ ชื่ อ ใ จ..ฉันสักที
ข้ออ้างอย่างอื่นไม่มี..มีแต่..ไม่อาจรักใครได้
คำร้องขอของคนที่ยังอยากก้าวเดิน..ไปพร้อมคนของใจ
คือจับมือเขาไว้..เริ่มใหม่ด้วยกันน่ะเธอ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คันไถ, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ปรางทิพย์, กาญจนธโร, สล่าผิน, เมฆา..., กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

13 กรกฎาคม 2011, 11:26:PM
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 429



« ตอบ #11 เมื่อ: 13 กรกฎาคม 2011, 11:26:PM »
ชุมชนชุมชน




หากเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักขวัญ
ดูตะวันผันฉายปลายฟ้าใส
ลมทะเลเห่กล่อมเข้าล้อมไกว
แล้วหลับใหลให้สนิทแนบนิทรา

ลืมโลกลวงห้วงหลอนให้ห่อนหาย
ลืมฝันร้ายพ่ายรักเจ็บหนักหนา
ลืมถ้อยพจน์ทดท้อทรมา
ลืมเวลาคราเหงาที่เศร้าซม

จงแนบฟัง..ครั้งเสียงสำเนียงหวาน
ปลอบดวงมานผ่านถ้อยสร้อยผสม
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอุราตรม
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน

เต้นบัลเลย์


ใจคอยฟังเสียงสั่งแต่ยังแผ่ว
เลื่อนไกลแล้วแก้วตาที่พาฝัน
หน้าซุกหมอนอ่อนล้าพารำพัน
ไร้ตักขวัญเคยหนุนละมุนทรวง

ลืมไม่ลงตรงรักได้ปักลึก
ลืมสำนึกถึกเกินเมินห่วงหวง
ลืมไม่ได้หมายมั่นคืนฝันลวง
ลืมเคยควงได้หรือยังถือครวญ

เสียงหัวใจเต้นล้าคราเจ้าห่าง
ในอกครางวางหม่นทนกำสรวล
จบแล้วหรือคือรักปักเรรวน
เคยรัญจวนจืดจางร้างอาลัย

"บ้านริมโขง"



รักที่เห็นเร้นลับดูสับสน
เจ็บเกินทนร่นถอยสุดคอยไหว
ทุกคืนค่ำพร่ำวอนสะท้อนใจ
จะมีใครไหนเล่าทุกข์เท่านาง

เคยฝากรักทักทายดุจคล้ายฝัน
เคยรำพันสัญญาต้องมาหมาง
เคยอิงแอบแนบเนื้อกลับเจือจาง
เคยเคียงข้างห่างหายดังสายลม

ยินเสียงใจไหวอ่อนจำซ่อนหน้า
อักษราปรากฏถ้อยพจน์ขม
อยากลืมวันลืมคืนที่ฝืนตรม
หมายแก้ปมคมคำที่พร่ำวอน

อายจัง


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, กาญจนธโร, บ้านริมโขง, สล่าผิน, เมฆา..., กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 กรกฎาคม 2011, 01:34:AM
กาญจนธโร
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 307
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 427


...ก็แค่คนเรียงคำ


/profile.php?id=100002947136120&ref=tn_tnmn
เว็บไซต์
« ตอบ #12 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2011, 01:34:AM »
ชุมชนชุมชน


ทุก คำ ต อ บ..เป็น เ ธ อ
สิ่งรอบข้างที่เจอ..ไม่อาจเปลี่ยนคำร้องขอ
ตลอดเวลาของคน..เฝ้ารอ
ความคิดถึงคอยเติมต่อให้ก้าว..ต่อไป

เ ชื่ อ ใ จ..ฉันสักที
ข้ออ้างอย่างอื่นไม่มี..มีแต่..ไม่อาจรักใครได้
คำร้องขอของคนที่ยังอยากก้าวเดิน..ไปพร้อมคนของใจ
คือจับมือเขาไว้..เริ่มใหม่ด้วยกันน่ะเธอ



...หากเราเริ่มต้นกันใหม่...
...ขอได้ไหม..ใส่ใจกันนะคุณอย่าเผลอ...
...อย่าอ้างวุ่นงาน.นู่น.นั่น.โน่น.นี่.อื่นๆมีอีกพะเรอ...
...ก็ผมเคยซึมเซ่อ..เล่นชักคะเย่อกับความเหงาซะจนใจเอียง...

...เชื่อว่าคุณไม่มีใคร...
...อื่นๆอีกมากมาย..วางได้ไหมหรือแค่บ่ายเบี่ยง...
...เพราะผมอยากก้าว..ไปกับคุณแบบพร้อมเพรียง...
...ตามจังหวะของเสียง..หัวใจเราสองคน...

ปภัสร์
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๔

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, สล่าผิน, รพีกาญจน์, เมฆา..., คอนพูธน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

14 กรกฎาคม 2011, 03:44:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #13 เมื่อ: 14 กรกฎาคม 2011, 03:44:AM »
ชุมชนชุมชน




หากเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักขวัญ
ดูตะวันผันฉายปลายฟ้าใส
ลมทะเลเห่กล่อมเข้าล้อมไกว
แล้วหลับใหลให้สนิทแนบนิทรา

ลืมโลกลวงห้วงหลอนให้ห่อนหาย
ลืมฝันร้ายพ่ายรักเจ็บหนักหนา
ลืมถ้อยพจน์ทดท้อทรมา
ลืมเวลาคราเหงาที่เศร้าซม

จงแนบฟัง..ครั้งเสียงสำเนียงหวาน
ปลอบดวงมานผ่านถ้อยสร้อยผสม
ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอุราตรม
ได้ภิรมย์ชมชื่นทุกคืนวัน

เต้นบัลเลย์


ใจคอยฟังเสียงสั่งแต่ยังแผ่ว
เลื่อนไกลแล้วแก้วตาที่พาฝัน
หน้าซุกหมอนอ่อนล้าพารำพัน
ไร้ตักขวัญเคยหนุนละมุนทรวง

ลืมไม่ลงตรงรักได้ปักลึก
ลืมสำนึกถึกเกินเมินห่วงหวง
ลืมไม่ได้หมายมั่นคืนฝันลวง
ลืมเคยควงได้หรือยังถือครวญ

เสียงหัวใจเต้นล้าคราเจ้าห่าง
ในอกครางวางหม่นทนกำสรวล
จบแล้วหรือคือรักปักเรรวน
เคยรัญจวนจืดจางร้างอาลัย

"บ้านริมโขง"



รักที่เห็นเร้นลับดูสับสน
เจ็บเกินทนร่นถอยสุดคอยไหว
ทุกคืนค่ำพร่ำวอนสะท้อนใจ
จะมีใครไหนเล่าทุกข์เท่านาง

เคยฝากรักทักทายดุจคล้ายฝัน
เคยรำพันสัญญาต้องมาหมาง
เคยอิงแอบแนบเนื้อกลับเจือจาง
เคยเคียงข้างห่างหายดังสายลม

ยินเสียงใจไหวอ่อนจำซ่อนหน้า
อักษราปรากฏถ้อยพจน์ขม
อยากลืมวันลืมคืนที่ฝืนตรม
หมายแก้ปมคมคำที่พร่ำวอน

อายจัง


ภาษารักคลุมเครือเมื่อแรกพบ
สายตาหลบทุกคราพาใจหลอน
ยามพบเขา..กับใคร ในบางตอน
สุดสะท้อน..ไม่กล้า เผยวาที

...ใจระโหยโรยล้าคราใดเห็น
ใจลำเค็ญเห็นภาพอาบสุขศรี
ใจอิจฉาอยากได้อย่างเขามี
ใจอารีที่เหลือคงเฝือเกิน...

มาบัดนี้วาจานำมากล่าว
ยินแล้วหนาวเหลือรับกับเคอะเขิน
ไม่ได้เป็นอย่างว่ามาบังเอิญ
เธอไม่เมินกลับมองปองเพียงเรา

มันสายไปหรือใจเราไม่กล้า
จะเงยหน้าอ้ารับกับรักเขา
หรือปล่อยไปไร้หลักที่พักเนา
แล้วมาครวญบทเศร้า..เอาไงดี...?  สาวน้อยค่อยๆอาย

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, รพีกาญจน์, เมฆา..., คอนพูธน, กัลมลี*

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s