ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

เหมือนเรือน้อย ลอยเคว้ง กลางสมุทร
ช่างไร้จุด มุ่งหมาย ให้ไขว่คว้า
เป็นเรือน้อย ลอยลำ ใต้นภา
ช่างไร้ค่า เมื่อเรือนั้น ไร้ที่ไป

จะมุ่งไป ที่ไหน เป็นที่สุด
จะไปหยุด ที่จุดหมาย ปลายฟ้าไหน
เจ้าจะล่อง ท่องนภา กับผู้ใด
ไม่มีใคร เขาสนใจ เปล่ากายา

ก็โดดเดี่ยว เดียวดาย เมื่อโดนทิ้ง
ไม่มีสิ่ง คอยเคียงข้าง ร่วมทางหา
ก็เราตัว คนเดียว เที่ยวเรื่อยมา
อีกสักครา แล้วหัวใจ ไร้คนเคียง

เหงาบ้างไหม หัวใจ ที่โดดเดี่ยว
ที่เจ้าเที่ยว เดินไป ให้หมดเสียง
ไร้วาจา วาที ส่งสำเนียง
มีแค่เพียง เงาเป็นเพื่อน กับน้ำตา

ต้องโดนทิ้ง อีกครั้ง แล้วสินะ
เป็นไรล่ะ ก็แค่ มีเพียงข้า
ตัวคนเดียว โดดเดี่ยว แต่ก่อนมา
แล้วจะหา ใครอีก เจ้าหัวใจ

มีแค่เงา กับเหงา คอยเป็นเพื่อน
ที่ย้ำเตือน ความทรงจำ ย้ำก่อนไว้
ตัวคนเดียว โดดเดี่ยว มายังไง
ก็จงไป แบบโดดเดี่ยว กับน้ำตา


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[kradan]

เศร้าแค่ไหนใครคิดจะมาสน
เป็นเพียงคนขาดคู่อยู่เคียงข้าง
ทุกข์แค่ไหนเมื่อถูกปล่อยให้อ้างว้าง
ไร้ซึ่งทางให้ก้าวเดินอย่างสุขใจ

สุขแค่ไหนหากจะมีคนมาสน
ให้หนึ่งคนที่อ้างว้างได้มีคู่
คงปิติยามมีคนคอยรับรู้
คอยเฝ้าดูข้างกันไม่เดียวดาย

[กวีพเนจร]

อยากมีคู่ เคียงข้าง เหมือนใครเขา
อยากมีเงา เดินร่วม สร้างทางฝัน
อยากจะก่อ เริ่มสร้าง สานสัมพันธ์
อยากมีวัน เดินเคียงข้าง เจ้าคนดี

จะมีไหม วันนั้น ที่คอยหา
จะมีไหม เวลา ร่วมรักนี้
จะมีไหม คนที่รัก มากกว่าวจี
จะมีไหม คนที่รัก ด้วยหัวใจ

หรือจะต้อง โดดเดี่ยว อยู่อย่างนี้
หรือจะต้อง เปลี่ยวชีวี หาใครได้
หรือจะต้อง ทนเหงา เปล่าเปลี่ยวใจ
หรือจะให้ ฉันโดดเดี่ยว ด้วยน้ำตา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ree]

คนโดดเดี่ยวมีมากในโลกนี้
คนที่มีความเหงามีมากหลาก
คนที่เจ็บเพราะถูกทิ้งให้เดี่ยวดาย
ก็มีมากจะตายรอบ ๆ ตัวเรา

เช่นกับฉันก็อยู่ได้ตัวคนเดียว
ถึงแม้จะแห้งเหี่ยวไร้จุดหมาย
แต่ก็ยังมีความสุขบ้างปะปลาย
คงไม่ถึงตายต้องอดทนอยู่คนเดียว

[น้ำหวาน]

โดดเดี่ยว.....ผู้น่ารัก
ผู้คนมักจะทักอย่างนี้
ทำไมไม่หาใครมาดามใครล่ะคนดี
ถามมาอย่างนี้จะตอบอย่างไร
ก็คงจะตอบว่า....
ตลอดเวลาไม่อาจปิดม่านน้ำตาไว้ได้
จึงไม่พร้อมที่จะมีใคร
จะเป็นโดดเดี่ยว...ผู้น่ารักต่อไปจนกว่าใจจะหายชา

[กวีพเนจร]

โดดเดี่ยวทุกที
อย่างนี้แหล่ะฉัน
โดดเดี่ยวทุกวัน
เพราะมันธรรมดา

โดดเดี่ยวเดี่ยวดาย
อยู่ได้ไหมข้า
โดดเดี่ยวตลอดเวลา
อยากหาคนเคียง

โดดเดี่ยวช่างเหงา
ช่างเศร้าไร้เสียง
โดดเดี่ยวสำเนียง
ช่างเรียงความเศร้า

โดดเอ๋ยโดดเดี่ยว
อยู่เที่ยวกับความเหงา
โดดเดี่ยวจริงเรา
ไม่บรรเทาสักที

ไม่อยากโดดเดี่ยว
จึงเที่ยวมานี้
อยากได้คนดี
อยู่พี่คู่กาย



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

โต้คลื่น..ลอยลํา..จําอวด
ไม่ปวด..ไม่เจ็บ..เก็บไว้
เหมือนเรือ..ต้านลม..ข่มใจ
ฝ่าไป..ในสาย..วาริน

ลําเดียว..โดดเดี่ยว..เอกา
โหยหา..หัวอก..ถวิน
ไม่มี..แม้เสียง..ยลยิน
กลางถิ่น..ทะเล..หลงทาง

บอกใจ..ตัวเอง..ต้องสู้
แม้ผู้..คนมา..ลาร้าง
กําลัง..ยังมิ..จืดจาง
ทุกอย่าง..พร้อมจะ..ฝ่าฟัน

ก็หนึ่ง..ชีวิต..หนึ่งใจ
เหมือนใคร..ทุกคน..แค่นั้น
ร่างกาย..มีมา..เหมือนกัน
แค่ฝัน..แตกต่าง..ออกไป

[กวีพเนจร]

โดดเดี่ยว เดียวดาย แสนเหงา
รักเศร้า โดนทิ้ง จากที่
เคยรัก เคยจูบ เคยมี
รักหนี แสนเจ็บ อุรา

โดดเดี่ยว อีกครั้ง อีกแล้ว
ไม่แคล้ว หายา รักษา
ยาใด ใครดี บอกมา
รักษา แผลใจ ให้ที

โดดเดี่ยว อีกครา หัวใจ
จำไว้ รักใคร ทีนี้
อย่ารัก อย่าหลง เกินดี
รักหนี โดดเดี่ยว เดียวดาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

บนเส้นทาง ที่ร้าง ผู้มาเยือน
เปรียบเสมือน ลอยคว้าง กลางเวหา
มองทางไหน ก็ไร้ คนนําพา
โอ้..นิจจา ดายเดียว เชียวหรือเรา

มันมืดมิด จิตหวั่น ฉันอยู่ไหน
เพราะอะไร จึงหมอง ครองแต่เหงา
มีบ้างไหม ใครสักคน มิใช่เงา
สัมผัสเบาๆ โอบไหล่ ไม่ทิ้งกัน

[กวีพเนจร]

เหมือนเดินอยู่ เป็นเส้นทาง อันรกร้าง
ช่างอ้างว้าง หัวใจ ให้เหลือที่
มองทางไหน ไม่เห็นใคร เลยที่มี
หรือฉันนี้ โดนทิ้ง ให้เดียวดาย

โดดเดี่ยวจัง เหงาจัง บนทางเดิน
คนเขาเมิน มองเรา ไร้จุดหมาย
สักวันหนึ่ง ตัวฉัน คงต้องตาย
คงจะกลาย เป็นศพ ไร้หลุมนอน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[lookgaow]

ท้องทะเล...มหาสมุทร...สุดแสนกว้าง
พระเจ้าสร้าง...แผ่นดินกวาง...กางกั้นไว้
พื้นภิภพ...จบแผ่นฟ้า...ว่ากว้างไกล
ยังหยั่งลึก...วัดค่าได้...กว่าใจคน

สุดที่รัก...บอกว่ารัก...แล้วเลิกรัก
ใจเหหัก...ดั่งไม้หลัก...ชอบหักเห
ใจของคน...เพียงเศษเสี้ยว...ท้องทะเล
ใจโซเซ...ซอนซัด...ผลัดเปลี่ยนใจ

มีหลายคน...มีหลายใจ...ในโลกนี้
พอไม่มี...เธอคนดี...หนีหน้าหาย
ดั่งอับเฉา...โดดเดี่ยว...เปล่าเปลี่ยวดาย
ยืนเคว้งคว้าง...กลางใจ...ไร้ผู้คน