ดอกฟ้า
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:06:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ดอกฟ้า  (อ่าน 3982 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
06 เมษายน 2010, 03:06:PM
Red Poet
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 38
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 98


แต่งตามฉันทลักษณ์ ถูกหลักภาษา


« เมื่อ: 06 เมษายน 2010, 03:06:PM »
ชุมชนชุมชน

เจ้าดวงเด่นดอกฟ้านภาผ่อง
ลอยละล่องล้ำลิ่วพลิ้วผสม
สวยสกาวพราวเพริศเลิศภิรมย์
ควรจะชมเชยอยู่คู่เมืองแมน

ประดุจน้องนงรามเจ้างามนัก
สุดจะหักห้ามจินต์ถวิลแสน
สูงสง่าเทวาสร้างกระจ่างแดน
รักปักแน่นเนิ่นนานมิราญลง

ได้แต่เพ้อรำพึงคะนึงฝัน
ศักดิ์ต่ำชั้นเกินความตามประสงค์
แหงนคอมองสองตาล้าพะวง
ต้องจำนงเพียงใดได้แต่คอย

หากแม้นเจ้าประโลมยอมโน้มกิ่ง
ถึงสูงยิ่งเพียงไหนไม่ท้อถอย
หวังใคร่เห็นชาวดินบินเหินลอย
จะเอื้อมสอยมาเคียงคู่ลองดูที

 
จุ๊บๆ จุ๊บๆ จุ๊บๆ จุ๊บๆ จุ๊บๆ
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

นักเลงกลอน นอนกรน
06 เมษายน 2010, 05:19:PM
ปาระ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 552



« ตอบ #1 เมื่อ: 06 เมษายน 2010, 05:19:PM »
ชุมชนชุมชน

จะปีนป่าย ไปหา อุรารัก
มือไขว่ขวัก คว้าแม่ มารศรี
ประคองเคียง เรียงรัก ปักฤดี
มอบชีวี วายวาง ไม่ห่างใจ

จะเททุ่ม อุ่มหอบ มอบชีวัน
แม้นอาสัญ สูญสิ้น มิหวั่นไหว
จะร่วมเรียง เคียงรัก สลักใจ
มีมอบให้ ดอกฟ้า วิลาวัณย์
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

06 เมษายน 2010, 05:33:PM
วลีลักษณา
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 158
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 390

สร้อยศิลป์จินตกานท์ โดยวลีลักษณา


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 06 เมษายน 2010, 05:33:PM »
ชุมชนชุมชน

แม้ยามหมาย คล้ายฟ้า ห่างหล้านัก
แรกประจักษ์ อุรา ดังว่าฝัน
หมายสายใย ล้ำล่วง เข้าพ่วงพัน
ด้วยใจนั้น มุ่งใฝ่ ผูกไมตรี

สุมาลย์สรวง ช้อยช่อ คล้ายรอชื่น
ผ่านวันคืน..คล้ำหม่น จนหมองศรี
ไร้ภู่ผึ้ง ภุมริน มายินดี
เพียงรวี แผดเผา เคล้าลมริน

กลีบจะร่วง ดอกจะโรย ระโหยแห้ง
ยามสิ้นแสง สุริยัน หวั่นถวิล
กลีบอ่อนร่อน หล่นคว้าง ลงกลางดิน
สิ้นสีกลิ่น ซีดสลด และหมดงาม

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

รวมกลอนวลีลักษณา
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=waleelaksana
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s