.jpg)
รสอักษร อ่อนหวาน กว่าตาลเชื่อม
แต่ไม่อาจ แอบเอื้อม มาอิงฝัน
กามิควร คู่หงส์ ในวงศ์วรรณ
อักษรกลั่น กร่อยรส มิงดงาม
หมายจรุง ปรุงล้ำ อำมฤต
ยิ่งลิขิต ขีดลง เข้าดงหนาม
ความอ่อนช้อย พลอยช้ำ เป็นต่ำทราม
เพชรอร่าม ร้าวราน ในธารตม
อยากนำน้อม กล่อมกานท์ รสหวานใส
ฉลุไป แปร่งปร่า เช่นยาขม
ขอเพื่อนพ้อง น้องพี่ มาชี้พรม
ช่วยเพาะบ่ม เหลี่ยมถ้อย ข้าน้อยที
***555อ่านกระทู้แล้ว ขอสนทนาด้วยคนครับ...ผมก็เป็นอีกคนที่มาหัดเขียนกลอน เริ่มครั้งแรกก็ในบ้านกลอนนี่ละครับ
(เมื่อก่อนเล่น facebook แต่มีปัญหาเรื่องผู้หญิง เลยหยุด หาอย่างอื่นเล่น โชคดีมาเจอบ้านกลอนพอดี สวรรค์โปรดแท้555)
ภูมิความรู้ก็ไม่มี แถมไม่ค่อยศึกษาด้วย เขียนด้วยอารมณ์ล้วนๆ แรกเริ่มเข้ามาเล่น จึงไม่รู้หรอกครับ ว่าตัวเองเขียนผิดถูกประการใด
และชอบเขียนแต่กลอนไร้สาระ รักๆใคร่ เท่านั้น แนวอื่นมันไม่มีอารมณ์เขียนจริงๆ .... ผมเห็น หลายท่านคุยกันแล้ว บอกตรงๆ
รู้สึกอิจฉา ที่มีท่านนี้ ช่วยสอน,แนะนำท่านนั้น, ท่านนั้น ให้คำปรึกษา ท่านนี้ ... (ผมก็มีนะแต่น้อยมาก จนน่าใจหาย) และช่วงหลังมานี้
ผมก็ไม่ค่อยได้เข้ามาเล่น และอ่านกลอนมากเหมือนเมื่อก่อน(ตอนนี้ไปติดอย่างอื่นอีกหลายอย่าง555) ..... ซึ่งผมเห็นว่า ในบ้านกลอน
มีผู้ที่เก่งกาจ เป็นจำนวนมาก ถ้าทุกท่านให้ความกรุณาสั่งสอนผมบ้างก็จักเป็นพระคุณยิ่งครับ (หลังไมค์หรือหน้าบอร์ดก็ได้ครับ)
เพื่อผมจะได้พัฒนาสำนวนขึ้นบ้างครับ ปล. รอความเมตตาจากทุกท่านนะครับ ยินดีรับฟังทุกคำสั่งสอน,แนะนำ ครับ
แต่ไม่อาจ แอบเอื้อม มาอิงฝัน
กามิควร คู่หงส์ ในวงศ์วรรณ
อักษรกลั่น กร่อยรส มิงดงาม
หมายจรุง ปรุงล้ำ อำมฤต
ยิ่งลิขิต ขีดลง เข้าดงหนาม
ความอ่อนช้อย พลอยช้ำ เป็นต่ำทราม
เพชรอร่าม ร้าวราน ในธารตม
อยากนำน้อม กล่อมกานท์ รสหวานใส
ฉลุไป แปร่งปร่า เช่นยาขม
ขอเพื่อนพ้อง น้องพี่ มาชี้พรม
ช่วยเพาะบ่ม เหลี่ยมถ้อย ข้าน้อยที
***555อ่านกระทู้แล้ว ขอสนทนาด้วยคนครับ...ผมก็เป็นอีกคนที่มาหัดเขียนกลอน เริ่มครั้งแรกก็ในบ้านกลอนนี่ละครับ
(เมื่อก่อนเล่น facebook แต่มีปัญหาเรื่องผู้หญิง เลยหยุด หาอย่างอื่นเล่น โชคดีมาเจอบ้านกลอนพอดี สวรรค์โปรดแท้555)
ภูมิความรู้ก็ไม่มี แถมไม่ค่อยศึกษาด้วย เขียนด้วยอารมณ์ล้วนๆ แรกเริ่มเข้ามาเล่น จึงไม่รู้หรอกครับ ว่าตัวเองเขียนผิดถูกประการใด
และชอบเขียนแต่กลอนไร้สาระ รักๆใคร่ เท่านั้น แนวอื่นมันไม่มีอารมณ์เขียนจริงๆ .... ผมเห็น หลายท่านคุยกันแล้ว บอกตรงๆ
รู้สึกอิจฉา ที่มีท่านนี้ ช่วยสอน,แนะนำท่านนั้น, ท่านนั้น ให้คำปรึกษา ท่านนี้ ... (ผมก็มีนะแต่น้อยมาก จนน่าใจหาย) และช่วงหลังมานี้
ผมก็ไม่ค่อยได้เข้ามาเล่น และอ่านกลอนมากเหมือนเมื่อก่อน(ตอนนี้ไปติดอย่างอื่นอีกหลายอย่าง555) ..... ซึ่งผมเห็นว่า ในบ้านกลอน
มีผู้ที่เก่งกาจ เป็นจำนวนมาก ถ้าทุกท่านให้ความกรุณาสั่งสอนผมบ้างก็จักเป็นพระคุณยิ่งครับ (หลังไมค์หรือหน้าบอร์ดก็ได้ครับ)
เพื่อผมจะได้พัฒนาสำนวนขึ้นบ้างครับ ปล. รอความเมตตาจากทุกท่านนะครับ ยินดีรับฟังทุกคำสั่งสอน,แนะนำ ครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
