ความทรงจำลางเลือนเหมือนมืดหม่น
มืดเสียจนเงียบเหงาเศร้าหนักหนา
ความทรงจำนั้นเลิศเลอเสมอมา
ความทรงจำอันสูงค่าบูชานิรันดร์
ความทรงจำมากมายแทบหายสิ้น
แค่อยู่กินหลับสบายกายสุขสันต์
ความทรงจำของแม่มีแค่นั้น
มิอาจย้อนวันชื่นคืนกลับมา
....................
เห็นกระดาษเขียนไว้ลายมือแม่
มันเพิ่งแค่ผ่านไปสองปีกว่า
ยิ่งได้อ่านยิ่งเหงาเศร้าอุรา
แม่เขียนว่า..อย่างไร เชิญอ่านเอง
มืดเสียจนเงียบเหงาเศร้าหนักหนา
ความทรงจำนั้นเลิศเลอเสมอมา
ความทรงจำอันสูงค่าบูชานิรันดร์
ความทรงจำมากมายแทบหายสิ้น
แค่อยู่กินหลับสบายกายสุขสันต์
ความทรงจำของแม่มีแค่นั้น
มิอาจย้อนวันชื่นคืนกลับมา
....................
เห็นกระดาษเขียนไว้ลายมือแม่
มันเพิ่งแค่ผ่านไปสองปีกว่า
ยิ่งได้อ่านยิ่งเหงาเศร้าอุรา
แม่เขียนว่า..อย่างไร เชิญอ่านเอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
