[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Shumbala]

สิ่งที่เหลือคืออะไรในตัวตน

ทอดตาจ้องมองดูหมู่บ้านกว้าง
สุดเส้นทางรถแล่นแสนสับสน
ร้านค้าขายจ่ายจับนับผู้คน
เริ่มเช้าจนถึงค่ำย่ำเลยวัน

มีเสาธงตรงเด่นเป็นสง่า
เรียนวิชาสนุกแสนสุขสันต์
ดังพ่อลูกผูกมิตรจิตสัมพันธ์
สถาบันเรียนรู้ครูนักเรียน

วัดงามแก้วแวววาวราวกับสรวง
ชนทั้งปวงจิตพร้อมน้อมนบเศียร
เช้าตักบาตรหยาดน้ำค่ำจุดเทียน
วนขวาเวียนวิหารกรานบูชา

มะม่วงต่ำลำไยปลูกในสวน
วัวไถพรวนนกบินไก่กินหญ้า
ก้มเงยก้มลมเพยเอ๋ยชาวนา
แสงแดดจ้าบวงบนขอฝนลง

เมื่อสังคมชมชอบพินอบพัฒน์
ทุนวิบัติคุกคามตามประสงค์
ละบวรจรจากดากดอนดง
ลืมเผ่าพงศ์สู่ฐานวิมานเทียม

ยกมือป้องมองดูหูตาพร่า
ทั่วบ้านนาอัดแอเคยแปรเปี่ยม
กลับอ้างว้างร้างไกลไร้ขวัญเรียม
เหลือยายเนียมเฝ้าเถียงเพียงเดียวดาย

รพีกาญจน์

กระแสแห่งโลกาภิวัตน์อันซัดซ่าน
ยุคแห่งกาลผันเปลี่ยนที่เวียนหาย
จะยังเป็นเช่นนั้นจนวันตาย
ใครอาจหมายทนทานการเปลี่ยนแปลง

สรรพสิ่งวิ่งวนจนว้าวุ่น
เหลือแต่ใจเป็นทุนมิหมุนแกว่ง
สงบนิ่งในสายกาลที่ผ่านแรง
จรัสแสงแห่งไทเพียงใจพอ