จากกวี ฝีมือชุ่ย "ขลุ่ยกรรแสง"
มีใจรัก อักษรา มาแสดง
ร่วมกวัดแกว่ง แข่งขัน กับฝันไกล
เพียงบทกลอน ตอนนี้ มีแต่เศร้า
ทุกข์รุมเร้า เหงาอุรา พาหวั่นไหว
ด้วยอกหัก รักพ่าย มลายไป
ทั้งฤทัย ให้แตก แหลกลงพลัน
ทุกนาที มีแต่ช้ำ น้ำตาร่วง
ในแดดวง ห่วงหา ประภาขวัญ
ยังร่ำร้อง หมองเหม่อ เพ้อทุกวัน
น้ำใสมัน พลันหล่น...ล้นออกตา.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
