สัมผัสใน ใจนั้น มันวายวุ่น
อวลไออุ่น กรุ่นกลิ่น มิสิ้นนะ
ถึงห่างกัน วันหวาน ปานสละ
ยังคงจะ ดึงดัน แม้ฝันไป
ใต้รอยยิ้ม พริ้มเพรา เข้าซุกซอก
ไหวหวั่นบอก ตอกย้ำ ช้ำแค่ไหน
ยังคอยหา อาทร วอนเห็นใจ
ดวงฤทัย ใคร่ปอง เมียงมองมา
ใครเย้ยหยัน หันหนี ไม่ยี่หละ
ใครไหนฉะ อย่าท้อ รอก่อนหนา
ตะวันเลื่อน เดือนลับ ยังกลับมา
รักสองเรา ยิ่งกว่า ฟ้าจรดดิน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
