สักวาคิดเสี่ยงจะเลี่ยงหนี
เรื่องมันมีความหลังครั้งอุ้มหลาน
วัยน่ารักอยู่หนอพอเริ่มคลาน
สุขสำราญตามวัยได้เลี้ยงมา
ไม่มีไฝจ่อแต้มแก้มเต็มอิ่ม
พอเรายิ้มหันมองร้องไห้จ้า
หยอกกันเพลินหมดสนุกลงทุกครา
หมดศรัทธาอาเพศเหตุใดเอย
สักวาเล่าย้อนขั้นตอนนั้น
จึงได้ส่งภาพฉันให้ดูนี่
เป็นภาพเก่าเก็บไว้ตั้งหลายปี
ยังดูดีกว่าปัจจุบันยืนยันมา
ช่วยตรวจดูให้ทีที่หลานร้อง
คือบกพร่องอย่างไรตรงไหนหนา
เดี๋ยวนี้หลานหลบไปเหมือนไม่กล้า
จะมองหน้าของเราเขากลัวเอย.
นพ
28ม.ค.56
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
