ใครจะเผาใครก่อนนะหล่อนจ๋า
ทำพูดจาออกลายเหมือนหน่ายหนี
คำก็แก่ สองชราแหมน่าตี
เหอะ หากมีโอกาสอาจเปลี่ยนใจ
กามเทพเล่นกลเจ้าคนสวย
จะมอดม้วยด้วยอกที่หมกไหม้
พบคนแก่อบอุ่นละมุนนัย
จะร้องไห้ขี้มูกโป่งกับโปงลาง
รู้อย่างนี้รักพี่ตั้งนานแล้ว
มัวกินแห้วอยู่ได้ไร้คนข้าง
เปิดหัวใจของเจ้าเข้ามาวาง
แล้วหาทางสวมใส่ “พินัยกรรม”
“ไพร พนาวัลย์”