บทกลอน ปลายฝนต้นหนาว
ผู้แต่ง Moo Dum
ผู้แต่ง Moo Dum
ถึงปลายฝน ฝนปรายโปรย โรยเม็ดหล่น
น้ำหลากล้น ล้นหลากไหล ใจหวลหา
ครั้งเจอพบ พบเจอ เธอผ่านมา
เพียงสบตา ตาสบกัน ฉันเข้าใจ
วันฝนพรำ พรำฝนปรอย เมฆลอยเรื่อย
สายลมเอื่อย เอื่อยลมพริ้ว ปลิวไสว
เธอบอกเพียง เพียงบอกว่า ต้องลาไกล
แล้วจากไป ไปจากฉัน วันฝนปลาย
ผ่านถึงหนาว หนาวถึงขั้ว หัวใจเจ็บ
ดั่งแผลเย็บ เย็บแผลใหม่ ยังไม่หาย
ทนหนาวนอน นอนหนาวให้ ร้าวใจกาย
อยู่เหมือนตาย ตายเหมือนตก นรกเย็น
เพิ่งย่างเข้า เข้าย่างสู่ ฤดูหนาว
ให้ปวดร้าว ร้าวปวดแปลบ แสบแสนเข็ญ
หนาวอีกนาน นานอีกหนอ ท้อลำเค็ญ
เปียกฝนเย็น เย็นฝนช้ำ หนาวซ้ำเติม
ขอวาดหวัง หวังวาดไว้ ให้โชคช่วย
ก่อนชีพม้วย ม้วยชีพไหม้ ได้บุญเสริม
ให้พบเจอ เจอพบเจ้า ที่เก่าเดิม
แต้มแต่งเติม เติมแต่งฝน ต้นหนาวงาม
น้ำหลากล้น ล้นหลากไหล ใจหวลหา
ครั้งเจอพบ พบเจอ เธอผ่านมา
เพียงสบตา ตาสบกัน ฉันเข้าใจ
วันฝนพรำ พรำฝนปรอย เมฆลอยเรื่อย
สายลมเอื่อย เอื่อยลมพริ้ว ปลิวไสว
เธอบอกเพียง เพียงบอกว่า ต้องลาไกล
แล้วจากไป ไปจากฉัน วันฝนปลาย
ผ่านถึงหนาว หนาวถึงขั้ว หัวใจเจ็บ
ดั่งแผลเย็บ เย็บแผลใหม่ ยังไม่หาย
ทนหนาวนอน นอนหนาวให้ ร้าวใจกาย
อยู่เหมือนตาย ตายเหมือนตก นรกเย็น
เพิ่งย่างเข้า เข้าย่างสู่ ฤดูหนาว
ให้ปวดร้าว ร้าวปวดแปลบ แสบแสนเข็ญ
หนาวอีกนาน นานอีกหนอ ท้อลำเค็ญ
เปียกฝนเย็น เย็นฝนช้ำ หนาวซ้ำเติม
ขอวาดหวัง หวังวาดไว้ ให้โชคช่วย
ก่อนชีพม้วย ม้วยชีพไหม้ ได้บุญเสริม
ให้พบเจอ เจอพบเจ้า ที่เก่าเดิม
แต้มแต่งเติม เติมแต่งฝน ต้นหนาวงาม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
