ลูกใครหนอ พ่อแม่ รังแกฉัน
ความสัมพันธ์ ไม่เหลือ เลยเชื่อไหม
ระยะห่าง กางกั้น แสนหวั่นใจ
ภายหน้าไป จักช้ำ ระกำทรวง
ด้วยเขาขาด ความรัก จึงหักเห
สุดอ้างว้าง ว้าเหว่ ซวนเซร่วง
ขาดยึดเหนี่ยว จิตใจ ฤทัยกลวง
เจ้าพุ่มพวง เจ็บเกิน เดินหลงทาง
อาจติดยา ด้วยว่า ระอานัก
พ่อไม่รัก แม่ชัง ชั่งเหินห่าง
คิดคนเดียว สุดท้าย จึงวายวาง
คบเพื่อนบ้าง ช่างเลว ตกเหวตาม
กว่าพ่อแม่ จะรู้ กู่ไม่กลับ
ท่านขอรับ ลูกใคร ใส่ใจถาม
มอบความรัก ให้เขา อยู่ทุกยาม
จงหักห้าม อย่าบ่น ให้ทนเอา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
