วันแรกที่ก้าวเท้าเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
ฉันกลัวเหลือเกินว่าจะไม่มีใคร . .. เป็นเพื่อนกับฉัน
ต่างที่มา . . ต่างเป็นคนแปลกหน้า ~ ต่างสถาบัน
ทำเอาฉันหวั่น . . .
ในยามคับขัน . .. ไม่รู้จะพึ่งใคร
เพราะเป็นคนขี้อาย ~ ไม่กล้าแสดงออก
เรื่องยิ้มทักใครออกนอกหน้า . .. ไม่กล้าเลยรู้ไหม?
โชคดีที่เสียงทักจากคุณ ~ ทำให้สถานที่ไม่คุ้น . .. อบอุ่นขึ้นทันใด
ขอบคุณที่ดูแลฉันด้วยความจริงใจเสมอมา
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ~ ช่างเป็นวันที่มีความหมาย
คุณสอนการใช้ชีวิตให้ฉันมากมาย . .. แล้วรู้บ้างไหมว่า?
วันแห่งความสำเร็จ - - ตอนที่คุณส่ง “มงกุฎดอกไม้” มา
มันทำให้ชีวิตของ "ผู้หญิงที่แสนธรรมดา" ดูมีค่า
. .. และกลายเป็น "เจ้าหญิง" ขึ้นมาทันใด~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
