[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

เมื่อเกิดเรื่องเคืองขามมาถามตอบ
ไม่คิดชอบป้องกันก่อนนั้นหนา
มองที่ปลายคล้ายเห็นเป็นธรรมดา
เกิดเรื่องมาจึงตระหนกยกพิไร

มีหรืออ้าง วางตนเป็นคนผิด
มีหรืออ้าง วางสิทธิ์หยุดคิดใฝ่
มีหรืออ้าง อย่างยอมพร้อมพอใจ
มีหรืออ้าง ทางไหนให้สังคม

มันก็ผิดด้วยกันทั้งนั้นแหละ
อย่าไปแกะแคะเกาเฝ้าขื่นขม
ด้วยเราเริ่มเติมเกาะเพาะนิยม
นำมาถมชมชื่นยื่นมือรับ

ไม่เลือกกรองมองลึกตรึกตรองค่า
ยั่วยวนตาพาเสริมเพิ่มสดับ
ระเริงรสซดหวานมานานนับ
พอล้มพับด้วยพิษผิดโทษใคร

สังคมหนึ่งพึงหมายคล้ายหนึ่งบ้าน
มีลูกหลานคือประชาผู้อาศัย
ผิดถูกวอนอ้อนขอรออภัย
ผู้เป็นใหญ่ในบ้านต้องทานทวน

มีสังคมอบอุ่นพวกคุณสร้าง
เมื่อสังคมอับปางอย่าห่างหวน
ทุกชีวิตผลิตผลบนชื่นชวน
จึงสมควรซักล้างอย่างเท่าเทียม

"บ้านริมโขง"

สะท้อนปม  ปัญหา  อันน่าห่วง
เด็กติดบ่วง  เสน่ห์  เจือเล่ห์เหลี่ยม
ทรนง  หลงใหล  จิตไหม้เกรียม
การมิเจียม  ตัวตน  ปลื้มมลทิน

สังคมเซ  ถลา  ถึงคราเสื่อม
ผู้คนเอื้อม  ไขว่คว้า  อย่างบ้าบิ่น
เสพความสุข  เกินการ  ผลาญชีวิน
จมในกลิ่น  คาวกาม  คล้อยตามกัน

ค่านิยม  ยุคใหม่  ชักใยทั่ว
หลายครอบครัว  ปั้นปึ่ง  ถึงคับขัน
บ้างแตกแยก  สาหัส  ตัดสัมพันธ์
ถูกโมหันธ์  ครอบงำ  ให้จำนน

ถามว่าเด็ก  ผู้ใหญ่  ใครกันผิด
เมื่อครุ่นคิด  พิจารณา  ประดาผล
หลายครอบครัว  เกิดจาก  ความยากจน
ส่วนบางคน  มีมาก  ยังอยากมี

ต่างขัดสน  เวลา  ตรวจตราลูก
ความพันผูก  เสถียร  เปลี่ยนริบหรี่
การเลยเถิด  เพลิดเพลิน  เกินพอดี
ดลวิถี  ชีวิต  ผิดเพี้ยนไป

สุนทรวิทย์