" คนเดินทาง "
สายหมอกละรอกเล่า กระเซ้าแสง
ก็ล้าแรงลับล่วง กับช่วงสาย
กระจ่างเมฆเสกเสรี ที่ท้าทาย
ว่ามุ่งหมายปลายทาง แตกต่างกัน
ดอกหญ้ายังพลิ้วไหว ในลมหนาว
คอยส่งข่าวร้าวทิศ ที่จิตหวั่น
บอกความจริงอิงอ้าง ระหว่างวัน
ว่าผกผันพันทวี ใช่จีรัง
เห็นสายลมนั่นไหม อาจไม่รู้
แปรปรวนอยู่ยากเย็น ไม่เห็นฝั่ง
คือความหมายปลายทาง อาจร้างพัง
ว่าความหวังยังเฝ้ารอ การต่อเติม
ก่อการก้าวเช้าสวย ด้วยความกล้า
เก็บศรัทธาฟ้าไกล มาใส่เสริม
พยุงใจไม่หวั่น เช่นวันเดิม
เพื่อริเริ่มเติมต่อ ที่รอคอย
เพราะยังหายใจอยู่ รับรู้สึก
และส่วนลึกนึกน้อม ไม่ยอมถอย
อาจแตกดับดื่มห้วง แม้ร่วง ลอย
แต่อย่างน้อยในคุณค่า กล้าเผชิญ
เขียนไว้ตั้งหลายวันแล้วครับไม่มีที่ลง
สายหมอกละรอกเล่า กระเซ้าแสง
ก็ล้าแรงลับล่วง กับช่วงสาย
กระจ่างเมฆเสกเสรี ที่ท้าทาย
ว่ามุ่งหมายปลายทาง แตกต่างกัน
ดอกหญ้ายังพลิ้วไหว ในลมหนาว
คอยส่งข่าวร้าวทิศ ที่จิตหวั่น
บอกความจริงอิงอ้าง ระหว่างวัน
ว่าผกผันพันทวี ใช่จีรัง
เห็นสายลมนั่นไหม อาจไม่รู้
แปรปรวนอยู่ยากเย็น ไม่เห็นฝั่ง
คือความหมายปลายทาง อาจร้างพัง
ว่าความหวังยังเฝ้ารอ การต่อเติม
ก่อการก้าวเช้าสวย ด้วยความกล้า
เก็บศรัทธาฟ้าไกล มาใส่เสริม
พยุงใจไม่หวั่น เช่นวันเดิม
เพื่อริเริ่มเติมต่อ ที่รอคอย
เพราะยังหายใจอยู่ รับรู้สึก
และส่วนลึกนึกน้อม ไม่ยอมถอย
อาจแตกดับดื่มห้วง แม้ร่วง ลอย
แต่อย่างน้อยในคุณค่า กล้าเผชิญ
เขียนไว้ตั้งหลายวันแล้วครับไม่มีที่ลง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
