๐ เก็บอดีตบันทึกศึกพ่ายแพ้
ครั้งขี้แยปิดไว้ไม่เฉลย
คราอารมณ์สุนทรีคราวนี้เลย
จึงมีเชยแง้มออกตอกย้ำใจ..
ระนาดเอก
อันความรัก ครั้งแรก ช่างแปลกนัก
ให้ประจักษ์ ว่ารักแล้ว มิลืมได้
แม้เวลา พาหมุนเวียน ผันเปลี่ยนไป
คนที่ " ใช่ " คือคนเก่า ที่เฝ้าจำ
ปฏิเสธ ได้อย่างไร เมื่อใจเพ้อ
ทีพลั้งเผลอ ร่ายอักษรา ว่าแสนช้ำ
เพราะรักแรก ยังตราตรึง ซึ้งทุกคำ
เฝ้าตอกย้ำ ทุกเพ ลา คราเดียวดาย
โบราณว่า ฉันใด ใช่ฉันนั้น
รักคงมั่น ตราบชั่วฟ้า ดินสลาย
แม้พลัดพราก ยากลืมเลือน บ่เคลื่อนคลาย
ถึงแพ้พ่าย ใจกลับจำ ที่พร่ำวอน
รอยอดีต ประทับไว้ ในส่วนลึก
ยามเจอศึก สงครามใจ ยากถ่ายถอน
ในคืนวัน ที่ฟ้าหม่น คนร้าวรอน
คิดถึงอร คนเคยใกล้ ใช่ปัจจุบัน..
..กระต่าย..
อิ อิ ...ศิราณีวิเคราะห์ใจ.. 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
