เธอคือหนึ่งอนงค์ผู้ทรงศักดิ์
ได้ประจักษ์แก่ตาศรัทธาเสริม
เหม่อมองฟ้าเบื้องบนทนต่อเติม
จนเคลิบเคลิ้มฝันหวาน, วิมานดิน
จากผู้ชายมั่นคงที่หลงเพ้อ
เฝ้ามองเธอหลายคราจนบ้าบิ่น
ความรู้สึกส่งไปให้ได้ยิน
เฝ้าถวิลปรากฏ, อย่างอดทน
รักเธออย่างตั้งใจแม้ใครว่าผิด
ไม่เคยคิดทิ้งรักแม้สักหน
ส่งไปให้กับนางฟ้าอยู่เบื้องบน
ฝ่าเมฆฝนไปเจอ, แค่เธอคอย
คนเดินดินจะอดจะทนไหว
ปีนป่ายไปแค่รอไม่ท้อถอย
ฝันวันนี้อาจเคลื่อนและเลื่อนลอย
จะทยอยให้เห็น, ต้องเป็นจริง
ขอแค่เธอดูแลตัวเองไว้
จะทำให้ยอมรับกับทุกสิ่ง
ถึงแม้ต้องหล่นร่วงไม่ท้วงติง
เฝ้าแอบอิงสัญญา, เพียงว่ารอ!
.......................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
